برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
باید برای داشتن بهترین درک و معرفت از واقعه عظیم و جاودان عاشورا، فارغ از احساسات و نگرش های سطحی به این ماجرای مهم و اساسی در تاریخ اسلام نگریست. یکی از بنیادین ترین مباحث موجود در تاریخ کربلا این است که:
«آیا چه عقاید، اصول و نگرشی در میان جامعه ی آن زمان بالاخص در میان کوفیان رایج و دایر بوده است که به راحتی تمام، عهد و وفای خویش را از میان چهل هزار بیعت خود بیرون کشیدند و سبط پیامبر زمان را، وحید و فرید به حال خود رها کرده و حتی خود به قتال با وی برخاستند؟!» (۱)
متن زیر گفتاری از آیت الله جاودان در مورد قبولی توبه حر است که از نظر می گذرد.
مرحله اول این است که اصلا او برای جنگ نیامده بود، و نمی خواست که با حضرت امام حسین بجنگد، و از لحظه ای هم که فهمید قصه چیز دیگری است به اشتباه نادانسته خودش اصرار نورزید، و فوراً راهش را عوض کرد.
مقدمه اگر گاهی «عظمت در نگاه است، نه در چیزی که بدان می نگرند .» ، آنگونه که برخی گفته اند، گاهی هم زیبایی در نگاه و دید انسان است، نه در دیدنی ها . آنکه به چشم «نظام احسن » به همه هستی می نگرد، از این نگاه، خیلی چیزها هم «دیده » می شود، هم «زیبا» دیده می شود، تا چه عینکی بر چشم زده باشیم و از کدام زاویه به هستی و حوادث بنگریم . «زیبا بینی » هستی و حیات، هم آرامش روح و وجدان می بخشد، هم صلابت و پایداری و پایمردی می آفریند و هم قدرت تحمل ناگواری ها را می افزاید .
هر ساله با فرارسیدن ماه محرم، شور و شیدایی هم فرامی رسد و در کوی و برزن، کودک و بزرگ، مرد و زن، راهی خیمه های سوگواری می گردند تا ارادت خویش را دوباره اعلام نمایند. در این میان، همراهی فرزندان با عاشقان حسینی حکایتی دیگر دارد و مراقبتی ویژه می طلبد؛ چرا که هر نوع اشتباه در معرفی فرهنگ عاشورایی به فرزندان، ارتباط نسل آینده را با این سرمایه سترگ پیوند شور و شعور همسان با رشد احساس حسینی در کودکان، باید آماده پاسخگویی به پرسش های آنان درباره حماسه حسینی و کم و کیف آن بود. بر این اساس، چه نیکوست اگر هر هیئتی، بخشی از سرمایه گذاری خود را روی انتشار معارف این حماسه بزرگ به زبان کودکان اجرایی سازد و نیروپروری را به شایستگی به انجام رساند. به مخاطره می اندازد. ازاین رو، توجه به چند نکته مهم است: ۱. پرهیز از روضه های مکشوف بسیاری از بزرگان از ارائه روضه های مکشوف، مثل مثله شدن برخی از یاران امام حسین علیه السلام در روز عاشورا و مانند آن برای بزرگ سالان هم پرهیز می کنند. این مهم درباره کودکان از ظرافت بیشتری برخوردار است؛ زیرا تصویر سازی ذهنی آنها از چنین روضه هایی بسیار قوی تر بوده، در پاره ای از موارد به وحشت و ترس های بیمارگونه تبدیل می شود. ازاین رو، در جمعی که کودکان هم در آن حضور دارند، ملاحظه این نکته روان شناختی مهم است ۲. پرهیز از طولانی سازی حوصله کودکان به فراخور جنب و جوشی که دارند و فضای حاکم بر جلسه متفاوت است، ولی وجه اشتراک آن در کم بودن خلاصه می شود. نباید کودک را همانند یک بزرگ سالِ مبادی آداب در نظر گرفت و در کنار طولانی ساختن جلسه سخنرانی و سوگواری، آنها را از هر نوع گفت وگو و تحرکی بازداشت، بلکه باید فرصتی برای خروش بجا پدید آورد و جلسات را متناسب با ظرفیت ها تنظیم کرد.
منبع: اشارات - پاییز سال ۱۳۹۳ شماره ۱۵۶ - ویژه محرم و عاشورا - محرم و کودکان؛ فرصت ها و هشدارها
سخن امام حسین علیه السلام هنگام عزیمت به کربلا «انَّ هذهِ الدُّنیا قَد تَغَیّرَت و تَنَکَّرت واَدبَرَ مَعرُوفُها فَلم یَبقَ مِنها اِلا صُبابَةَ کَصُبابَةُ الاِناءِ و خَسیسُ عَیشٍ کَالمَرعَی الوَبیل...» (1)
با این دیدگاه، شوق آخرت پیدا میکند و زندگی دنیا را زیر سلطه جباران و ستمگران مایه دلتنگی و شومی شمرده، آن را «بَرَم» میداند
«وَ الحَیاةَ مَعَ الظالِمینَ اِلاّ بَرَماً»
همان زندگی تلخ و ناگوار و منحطی که کوردلان و دنیا پرستان، آن را شیرین مییابند و برای ادامهاش تن به هر خفت و خواری و زبونی میدهند.
اما زندگی در نظر اولیاء خدا که در عاشورا هم جلوه اعظم آن رخ نمود، جهاد در راه عقیده و مرگ در راه عزت و شرف و شهادت در راه خدا است. اینان به لحاظ درک والاتری از حیات، زندگی ذلیلانه را بَرَم و مایه شکنجه و عذاب و غیر قابل تحمل میدانند.
فرا رسیدن سالروز شهادت عاشقانه آقا ابا عبدالله الحسین عليه السلام وبخون طپیدن هفت و دو شقایق گلگون کفن عزیزان ، اصحاب و یاران وفادارش و آغاز دوران تلخ و جانکاه اسارت آل الله بر امام عصر(عج) وبر عزاداران و سوگواران اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و جهان تشيع تسليت باد