ملاک تشخیص در غنا

امام خمینی (ره)

غنا عبارت است از کشیدن صدا در صورتی که با ترجیع و طرب همراه بوده و مناسب با مجالس لهو و لعب و آلات لهوی باشد.

تحریرالوسیله، ج1، ص497، م13

آیت الله بهجت (ره)

غنا کشیدن صدا و گردش آن در حنجره است به گونه ای ویژه که طرب آور بوده و به علت شدت شادمانی به واسطه ی خیال وصول به محبوب و یا حزن و اندوه به واسطه ی خیال فراق و دوری او، موجب سبکی در انسان گردد و علامت آن مناسبت داشتن با مجالس اهل فسوق می باشد.

و موسیقی مطرب استماع(گوش دادن به) آن هم حرام است، و تشخیص در مطرب بودن آن با خود مکلّف است.

غناء منیّات (زنان خواننده) در عروسی ها اشکال ندارد به شرط آن که به کلام باطل تعلّق نگیرد.

استفتائات، ج4، ص 528، س 6343

توضیح المسائل، مسائل متفرقه، ص3، م20

وسیله النجاه، ج1، ص 16، م 16 (1449)

آیت الله تبریزی (دام ظله)

غنا کیفیتی در صوت انسان است.

آوازه خوانی مناسب مجالس لهو و خوشگذرانی با مضامین باطله حرام است و بنابر احتیاط واجب از آوازه خوانی مذکور بدون مضامین باطله باید اجتناب شود و آوازه خوانی زنان در مجالس خاص عروسی که اختصاص به زنان دارد بدون نواختن آلات لهو و بدون محرمات دیگر جایز است. استعمال آلات لهو به نحو مناسب مجالس خوشگذرانی حرام است. والله العالم

استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعة الزهراء(قم)

آیت الله خامنه ای (دام ظله)

غنا یعین ترجیع صدا به نحوی که مناسب با مجالس لهو باشد که از گناهان بوده و بر خواننده و شنونده حرام است.

اجوبه الاستفتائات، ص 269، س 1138

آیت الله خویی (ره)

کلام بیهوده و لهوی که به صورت کیفیّت لهوی واقع شود (صدا را در گلو بگردانند و بکشند).

منهاج الصالحین، ج2، ص9، م17

آیت الله سیستانی (دام ظله)

غنا و آوازخوانی به طور کلی حرام است و آن بنا بر نظر و رأی برگزیده ما عبارت است از کلام بیهوده و لهوی که با آواز و آهنگ متناسب در نزد اهل لهو و لعب اجراء می شود.

فقه برای غرب نشینان، ص 319، م 551

آیت الله صافی گلپایگانی (دام ظله)

غنا عبارت از آوازی است که مشتمل بر ترجیع و صوت و طرب انگیز و مناسب با مجالس طرب باشد و موسیقی گاه بر غناء و گاه بر آلات مختلف موسیقی مانند تار، سنتور، دف و غیره اطلاق می شود.

جامع الاحکام، ج1، ص 290، س 999

آیت الله فاضل لنکرانی (ره)

غنا آوازی است که در آن صدا را در گلو می گردانند که به زبان عرفی چهچهه می گویند و طرب انگیز (تحول غیراختیاری) هم باشد و مناسب مجالس لهو و لعب هم باشد. غنا و موسیقی دو مقوله می باشند ولی علت حرمت در هر دو، یک چیز که همان طرب است، می باشد.

جامع المسائل، ج1، ص242 و 241، با استفاده از س 979 و 978 و 974

آیت الله گلپایگانی (ره)

الف) ج- غناء، کشیدن صدا و دور دادن به آن به کیفیت خاصه طرب آور است که مناسب با مجالس لهو و محافل انس و طرب و موافق با آلات لهو و لعب است. و خواندن به نحو غنا و گوش دادن به آن و تکسّب به آن حرام است. و فرقی نمی کند که همراه آلات لهو خوانده شود یا نه، و در باطل استعمال شود یا درقرآن، یا دعا، یا مرثیه، یا شعر.

غنا که حرام است مشتمل بر ترجیع و تطریب و مناسب لهو و لعب و صداهای دیگر که این خصوصیت را نداشته باشد حرام نیست.

استفائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعة الزهراء(قم)

مجمع المسائل، ج2، ص12، س3، قسمت ج

آیت الله مکارم شیرازی (دام ظله)

غنا معمولاً به صورت انسان می گویند ولی آهنگهای موسیقی مناسب لهو و فساد نیز حرام است.

استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعة الزهراء(قم)

آیت الله نوری همدانی (دام ظله)

مخصوص صدای انسان است ولی آلات موسیقی هم از جهت لهو بودن حرام است.

استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات جامعة الزهراء(قم)

آیت الله وحید خراسانی (دام ظله)

کلام بیهوده  و لهوی که به صورت کیفیت لهوی واقع شود.