راز اندوه جبرئیل
امام صادق علیه السّلام فرمود: روزى جبرئیل محزون و اندوهگین بر پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلم نازل شد، پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلم پرسید: چرا تو را حزین مىبینم؟
عرض كرد چرا نباشم؟ در صورتى كه امروز «منافیخ» دوزخ نهاده شد، پرسید: منافیخ چیست؟ عرضه داشت: آتش دوزخ است كه خدا دستور داده بود تا هزار سال در آن دمیدند، تا سرخ شد، و هزار سال دیگر دمیدند تا سفید شد و هزار سال دیگر دمیدند تا سیاه شد و اینك آتش دوزخ سیاه و تاریك است، اى پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلم اگر حلقهاى از آن كه طولش هفتاد ذراع است، بر سر كوهها نهاده شود، از حرارت آن ذوب مىشوند و اگر قطرهاى از آبهاى «زقوم» و «ضریع» دوزخ در آبهاى جهان بریزند، همه اهل آن از بوى تعفّنش بمیرند؟! در این موقع هم پیامبر اسلام صلّى اللَّه علیه و آله و سلم و هم جبرئیل گریان شدند، خداوند به آن دو وحى كرد كه: شما را از گناه كردن ایمن نمودم، كه مستحقّ آتش نشوید، و لیكن همواره از من ترسناك باشید.
آیاتى كه در باره خوف از خدا در قرآن آمده، بسیار است، مانند:
وَ خافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ «آلعمران 170»: از من بترسید، اگر مؤمن هستید.
و: فَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ «نحل 54-53» «پس از من بترسید». و نیز در باره قومى مىفرماید:
یَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ «نحل 53»: از خدا كه فوق همه آنهاست مىترسند.
و: وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ «الرحمن 47»: و براى كسى كه از مقام خدایش بترسد، دو بهشت خواهد بود.
و: وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوى «نازعات 42-40»: و اما كسى كه از پروردگارش بترسد و نفس را از هوا و هوس باز دارد، پس بهشت جایگاه اوست.