خوشا به حال منتظران موعود که تا همیشه تاریخ، دل در گرو پیام جاودانه غدیر دارند که پیام آور امین خدا در آن روز عظیم، خطاب به جمیع مؤمنین فرمودند:

انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض .

و خوشا به حالمان اگر دل های شکسته را تا ظهور چهاردهمین قرآن ناطق، به حبل المتین دوران غیبت پیوند زنیم و چشمان تشنه را از پرتو تابناک وحی الهی و باران «بشارت های آسمانی » روشنی بخشیم:

بشارت هفتم:

و ان من اهل الکتاب الا لیؤمنن به قبل موته و یوم القیامة یکون علیهم شهیدا .

و هیچکس از اهل کتاب نیست جز آنکه پیش از مرگ به او [حضرت عیسی (ع)] ایمان خواهد آورد و روز قیامت، او بر آنان گواه خواهد بود .

سوره نساء، آیه 159

در حدیثی از امام محمد باقر (ع) در تفسیر آیه شریفه آمده است:

همانا عیسی (ع) پیش از قیامت به دنیا فرود می آید، پس از اهل آیین یهود و غیر آن [مسیحی] هیچ کس باقی نماند مگر آنکه پیش از مردنش به حضرت عیسی (ع) ایمان آورد و پشت سر حضرت مهدی (ع) نماز بگزارد .

بشارت هشتم:

... یوم یاتی بعض آیات ربک لا ینفع نفسا ایمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیرا قل انت ظروا انا منتظرون .

... روزی که بعضی از آیات پروردگارت فرا رسد هیچکس را ایمان، نفع نبخشد در صورتی که از پیش ایمان نیاورده و یا در ایمان خود کسب خیر و سعادت نکرده باشد، بگو شما منتظر [نتیجه کارهای ناپسند خود] باشید، ما نیز منتظر [نتیجه اعمال نیک خویش] هستیم .

سوره انعام، آیه 158

امام صادق (ع) درباره آیه شریفه فرموده اند:

«آیات » همان امامان هستند و آیه ای که مورد انتظار است قائم (ع) می باشد، پس در آن روز کسانی را که پیش از قیام به او ایمان نداشته اند، ایمان سودی نبخشد، هر چند به امامان دیگر از پدران او ایمان داشته باشد .

بشارت نهم:

و من قوم موسی امة یهدون بالحق و به یعدلون .

و جماعتی از قوم موسی به [دین] حق هدایت می کنند و به آن باز می گردند .

سوره اعراف، آیه 159

امام صادق (ع) فرمودند:

برای [یاری] حضرت قائم (ع) از پشت کعبه بیست و هفت مرد بیرون می آیند که از آنها پانزده تن از قوم موسی هستند که به حق هدایت می کرده و به آن بازمی گردند و هفت نفر از اصحاب کهف و یوشع بن نون وصی موسی و سلمان فارسی ابودجانه انصاری و مقداد (در روایتی دیگر مؤمن آل فرعون) و مالک اشتر .

بشارت دهم:

ان عدة الشهور عندالله اثنا عشر شهرا فی کتاب الله یوم خلق السموات والارض منها اربعة حرم ذلک الدین القیم فلا تظلموا فیهن انفسکم .

همانا شماره ماه ها نزد خداوند در کتاب خدا دوازده ماه است از آن روز که آسمان ها و زمین را آفرید، چهار ماه از آنها حرام است، این است دین استوار، پس در [مورد] آنها بر خودتان ستم مکنید .

سوره توبه، آیه 36

از حضرت امام باقر (ع) نقل است که در تاویل قول خداوند فرموده اند:

... شناختن ماه ها (محرم، صفر، ربیع و ... و اینکه ماه های حرام رجب و ذوالقعده و ذوالحجه و محرم می باشند) دین استوار نیست، زیرا که یهود و نصاری (مسیحی) و سایر ملل و همه مردم از موافقین و مخالفین این ماه ها را می شناسند و آنها را به اسم می شمارند ... [بلکه] منظور از سال جدم رسول خدا (ص) است و ماه ها همان دوازده امام و حجت های خداوند بر خلق و امنای او بر وحی و علمش می باشند و حرام از آنان امیرالمؤمنین (ع) است که خدای تعالی برایش اسمی از نام بلند خویش (علی) مشتق فرمود، همچنانکه برای رسول خود، اسمی از نام پسندیده خود (محمود) برگزید و سه تن از فرزندانش که نامشان علی است: علی بن الحسین، علی بن موسی و علی بن محمد; پس برای این اسم که از اسم خداوند مشتق شده، حرمتی به سبب او انجام گرفته است و درود خداوند بر محمد و آل گرامی او باد که به او حرمت یافته اند ... بنابراین اقرار به ایشان همان دین استوار است، یعنی به همه آنها معتقد باشید که هدایت شوید .

× تلخیص از کتاب «سیمای حضرت مهدی (ع) در قرآن » ، علامه سید هاشم حسینی بحرانی، ترجمه سید مهدی حائری قزوینی .