انزجار خدا از فتنه‏ گرى‏

خداى متعال از ارتباطات مثبت بسيار شاد مى شود و هيچ حلالى را در اين دنيا، منفورتر از طلاق نمى داند. با اين كه حكم طلاق را خودش داده است، ولى از جدايى، به شدت متنفر است و منفورتر از طلاق، آن مرد يا زنى است كه زمينه طلاق را آماده مى كند و آن كسى كه بين زن و شوهر جدايى مى اندازد كه منجر به طلاق شود. «1» خداوند متعال در قرآن مى فرمايد:

گناه كسى كه بين دو نفر فتنه مى اندازد، از كشتن بى گناه سنگين تر است. اين متن قرآن است:
«وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ» 
بناى دين ما بر محبت استوار است. خداوند جدايى، تلخى، غصّه در موارد مادى و ظاهرى و برخوردهاى غلط را دوست ندارد. اگر خدا در قرآن مى فرمايد «اعملوا» به هر عمل ارزشى امرِ واجب مى كند، گرچه خُرد كردن نان براى پرنده و ماهى يا انداختن استخوان جلوى سگ باشد.
عمل، با ارزش است، نه نگاه به سگ دارد، نه به اين ذرّه نان خشكى كه مى خواهند در كيسه زباله بريزند و بسوزانند. از لحاظ مادى مگر چقدر مى ارزد؟
هيچ.
تمام حركات مثبت را به خاطر تحقق شكر من انجام بدهيد، اين «به خاطر» همان معناى مفعول لاجله بودن كلمه «شكراً» است؛ يعنى كار اتفاق افتاده به خاطر خدا. همين آيه به نظر من كافى است. اما آيات زيادى پيرامون شكر در قرآن كريم وجود دارد.

منبع: ارزش عمر و راه هزينه آن، 

منبع : پایگاه عرفان