خشوع دل

قاری قرآن در رسیدن به ثواب تلاوت قرآن و رسیدن به فواید آن محتاج به سه چیز است: یکی دل خاشع، دوّم بدن فارغ از شغل ها و سوّم جای خالی و هرکدام از این سه خصلت منشأ ترتّب فایده ای است عظیم؛ امّا خشوع سبب گریختن شیطان است چنان چه حضرت باری تعالی در مقام تعلیم آداب قرائت، خواه در نماز و خواه در غیر فرموده است: هرگاه که تلاوت قرآنی می کنی استعاذه کن و پناه بر به خدای تعالی از شیطان رجیم محروم از رحمت الهی.

حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید که: هر که تلاوت قرآن کند و تلاوت او مقارن خضوع و خشوع نباشد و از تلاوت قرآن او را رقّتی حاصل نشود و ترس الهی در دل او به هم نرسد، پس به تحقیق که سهل گرفته است این قاری مرتبه و منزلت قرآن را، و حقیر شمرده است مرتبه صاحب قرآن را و هم چنین قاری زیان کار است.

دوری از تشویش خاطر

فایده فراغ خاطر در وقت تلاوت قرآن آن است که هرگاه فارغ باشد دلِ قاری از اسباب تشویش خاطر، خاطر او متوجّه تلاوت می شود و از عروض چیزهایی که مانع ادراک برکت نور قرآن و محرومی از آن است، ایمن می شود و می داند که چه می خواند و چه می گوید و با که متکلّم است و اگر تلاوتش به محض تحریک لسان باشد و با یاد دنیا و شغل به دنیا قرآن خواند، هر آینه از منافع تلاوت ممنوع و از ادراک نور قرآن محروم خواهد بود
.