اعتدال به عنوان یک اصل قرآنی در همه شئون زندگی فردی و اجتماعی و تمامی فعالیت های سیاسی، اقتصادی و عقیدتی مطرح است این اصل قرآنی که منطبق با فطرت
و عقل خداداد است اسباب رشد و کمال یابی انسان را رقم می زند ولی افراط و تفریط موجبات سقوط انسان را فراهم می آورد
همچنین اسراف به عنوان نوعی افراط و تجاوز از حد از منظر قرآن و روایات موجب بررسی و نکوهش قرار گرفته است در قرآن اسراف و نکوهش آن به طور وسیع
و با تعبیرات گوناگون مطرح شده است مانند: اسراف در خوردن و آشامیدن، اسراف در انفاق، اسراف در قصاص، اسراف در امور جنسی، اسراف در اموال یتیمان،
اسراف در قدرت طلبی، اسراف در سر پیچی از فرمان الهی و اسراف در تکذیب پیامبران
قرآن با شدیدترین تأکیدها از اسراف نهی نموده است، چنانچه آیات زیر بیانگر این مطلب است
۱-ان المبذّرین کانوا اخوان الشیاطین؛
تبذیرکنندگان (آنانکه بریز و بپاش می کنند برادران و قرین شیطان ها هستند.)سوره ي اسراء، آيه 27
۲-و ان المسرفین هم اصحاب النار؛
اسراف کاران اهل دوزخند(سوره مؤمن ، آيه ي43.
۳-مسومه عند ربک للمسرفین؛
سنگ هایی از سوی پروردگارت برای اسراف کاران نشانه گذاشته شده است(سوره ي ذاريات، آيه 34
4-واهلکنا المسرفین؛
و ما اسراف کنندگان را به هلاکت رساندیم. (سوره ي انبياء، آيه ي 9
5-ان الله لا یهدی من هو مسرف کذاب؛
خداوند اسراف گر دروغگو را هدایت نکند. ( سوره ي مومن، آيه28)
۶-خداوند خطاب به قوم گنهکار و ناپاک لوط (ع) می فرماید:
بل انتم قوم مسرفون؛
بلکه شما گروه اسراف کار هستید (سوره ي اعراف، آيه 81. )