ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 34 ساله )
سلام پسرم سه سال و پنج ماهشه مدتیه خیلی پر خاشگر شده وقتی یک چیزی می خواهد ودیر بهش بدیم فورا یا چیز پرت می کنه یا می کوبه رو یک وسیله چند روز قبل شیشه شکست و دستش زخمی شد و بقیه خورد یک لحظه هم اروم نمی شینه البت ناگفته نمونه پدرش هم زیاد باهامون نیست ومدام بیرونه اون لحظه هم که هست باهاش بازی نمی کنه حتی باهامون حرف نمی زنه حالا من چکار کنم ایا کودکم بیش فعاله یا چی به خدا خسته شدم یکی میاد خونون همه وسایلو میاره مدام می خواد اونا بازی کنن اگر دوستش بازی نکنه عصبانی می شه
مشاور: خانم طیبه قاسمی
با عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، مواردی که اشاره فرمودید ، دلایل کافی برای تشخیص پیش فعالی نیستند ، چرا که بچه ها در این سن احتیاج به فعالیت و بازی بیشتری دارند و نیاز به توجه در آنها زیاد است . خیلی از بچه های زیردبستان انرژی بالایی دارند، پرتحرک هستند و حوصله انجام کاری را ندارند، اما برخی والدین با مشاهده این شیطنت ها، تصور می کنند کودکشان دچار بیش فعالی است؛ در صورتی که این تصور اشتباه است.یک کمبود خواب ساده یا سوءتغذیه نیز ممکن است باعث حواس پرتی و بی قراری کودک شود. حتی بازی با اسباب بازی های غیراستاندارد که معمولا حاوی سرب است نیز مسمومیت ایجاد می کند که این مسمومیت علائم بیش فعالی را نشان می دهد، بنابراین نباید بی جهت و بدون مشورت با پزشک به کودک انگ زد.کودک بیش فعال همه جا علائم بیش فعالی را دارد و اگر بچه ای فقط در خانه چنین علائمی را نشان دهد، باید به دنبال مشکلی در خانه بود.کودکان در مکان هایی که محرک بیشتری وجود دارد بدتر رفتار می کنند، مثلا در مهمانی رفتارشان بدتر از رفتار در خانه خودشان است. البته برای تشخیص و مصاحبه بالینی کودک خود را به یک روانشناس بالینی به صورت حضوری ببرید و اگر ایشان تشخیص پیش فعالی دادند ، میتوانند بابازی درمانی وقصه گویی و مشارکت دادن در خانه های کودک آن را تعدیل کرد ودر صورت لزوم با دارو درمان کرد که دارو در موارد خاص باید تجویز شود و عوارض آن را نیز باید در نظر گرفت .این کودکان اعتمادبه نفس پایین تری دارند، چون مدام طرد می شوند.حمایت خانواده، ضریب هوشی، جایگاه فرزند در خانواده، تعداد فرزندان و بیماری های دیگری که می تواند با بیش فعالی همراهی داشته باشد (مانند تیک و وسواس) در درمان بیماری و پیشرفت آن موثر است.انرژی اضافه این کودک باید از طریق فعالیتهای مثبت، از جمله ورزش کردن، مصرف شود. بهتر است کودکتان را برای بازی به زمینهای بزرگ برد و اجازه داد که به فعالیتهایی لذتبخشی بپردازند.کودکتان را به هیچوجه تنبیه نکنید. زیرا رفتارهای انتقامجویانه از او سر خواهد زد. بهتر است با او مودبانه و با محبت رفتار نمایید .از دادن خوردنیهایی مثل کاکائو و شکلات ، و تغذیه ای که دارای افزودنی و مواد نگهدارنده است، به کودک خود تا حد امکان خودداری نمایید. چون باعث تحریکپذیری میشود.خواب شبانگاهی کودک موضوع مهمی است. او باید شبها زودتر به رختخواب برود. بهتر است شما و همسرتان برنامه خانواده را به گونهای مناسب تنظیم کنید و به هر طریق ممکن به کودک بفهمانید این یکی از قوانین خانواده اوست که شبها تا دیروقت بیدار نمانند. توصیه میشود کودک از وسایلی چون کامپیوتر و تلویزیون به صورت افراطی استفاده نکند.این نکته را مد نظر داشته باشید که خیلی از اوقات علت اصلی ناآرامی و جنب و جوش زیاد کودک شما بالا بودن بهره هوشی او و عدم ارضاء کنجکاوی ها در محیط است. در این صورت باید به مسئله از نگاهی متفاوت پرداخت. کودک توانایی یادگیری و موفقیت دارد، کودک مجموعهای از تواناییهای منحصربهفرد را دارد که این ویژگیها ارزشمند است. فقط صرف این که به کودک بگویید این کار را انجام بده و آن کار را انجام نده کافی نیست باید اطمینان حاصل کنید که وی دستورات و خواسته شما را کاملاً درک کرده. دستورات باید با جملاتی روشن و واضح بیان شود. دستورات را یک بار با هم مرور کنید. برای آنکه متوجه شوید که آنرا درک کرده.در ابتدا کودک را به اسم صدا کنید تا مطمئن شوید که توجه وی به شما جلب شده سپس دقیقاً خواسته خود را بیان کنید. به عنوان مثال فقط اکتفا کردن به این جمله که پسر خوبی باش کافی نیست زیرا ممکن است کودک دقیقاً متوجه نشود که چه کاری را نباید انجام دهد و در آخر پیامد عدم اطاعت را به وی تذکر دهید و همیشه نسبت به گفته خود ثبات عمل داشته باشید.فقط زمانی میتوانید با موفقیت برای فرزند خود حد و مرز قوانین را تعیین کنید که به ویژگیهای مثبت او توجه نشان دهید.موثرترین راه برای آموزش رفتار خوب، شکل دادن رفتار یا تحسین است. اگر هنگام تحسین کودک خود، راهنماییهای زیر را به کار ببندید، متوجه خواهید شد این کار به عنوان یک روش تربیتی و انضباطی بسیار موثر است.به کودک خود بگویید که کدام صفات او را میپسندید. دستکم چندبار در روز کودک خود را به طور مناسب و مقتضی تحسین کنید.برای دریافت پاسخهای بهتر، برای نمونه در آغوش گرفتن، بوسیدن، نوازش کردن و دیگر نشانههای عملی محبت همراه با کلمات مهرآمیز برای کودکان مناسبتر است. به این نکته توجه داشته باشید که همیشه از جملات متنوعی برای این کار استفاده کنید، زیرا کودک بعد از مدتی از جملات تکراری خسته میشود. بازخورد فوری نشان دهید و رفتار کودک را برای موفقیتهای کوچکتر نادیده نگیرید.روزانه حداقل دو ساعت از وقت خود را به کودک اختصاص دهید تا روابط والد ـ فرزند نزدیکتری ایجاد شود و زمینه برای تخلیه هیجانات نیز صورت گیرد.در این اوقات به کودکتان در انتخاب فعالیت یا تکلیف، حق انتخاب بدهید و کودک نقش اصلی را بر عهده بگیرد. شیشه ای را انتخاب کنید و هر زمان که از کودک خواستید کاری را انجام دهد و او اطاعت کرد یک تیله داخل شیشه بیندازید وهرزمان که از دستورات شما سر پیچی کرد دو تیله به عنوان تنبیه از شیشه خارج کنید ودر پایان روز بر اساس تعداد تیله های داخل شیشه پاداش کوچکی به او بدهید. این روش برای اطاعت نمودن کودک از دستورات والدین مؤثر است.به آسانی جلوی کودکتان زانو زده و مقابل او بنشینید بگذارید به واسطه حرفایتان توجه او به شما جلب شود نه اینکه به زور او را وادار به این امر کنید.این عمل یکی از مثبت ترین راههای ارتباطی با کودک است.به سخنان او گوش دهید ،نقش یک شنونده خوب را برایش ایفا کنید با گفتن کلماتی همچون من درکت میکنم به او آرامش را هدیه بدهید.به قولی که به کودکتان میدهید بیش از هر قولی پایبند باشید،چون باعث شده او به شما اطمینان کند و با شما راحتتر کنار بیاید.برای مثال اگر قول داده اید بعد از تمیز کردن اطاقش او را به پارک ببرید سر قولتان باشید و این کارا انجام دهید.حد و مرزی برای روابطتان با فرزند خود قائل شوید مثلا در هر کار شخصی او دخالت نکنید. دستورالعملها ،درخواستها و پاسخهای منفی را تا حد امکان کم کنید تا او دچار ناهنجاری فکری و ذهنی نشود.با او بفهمانید که با داد و فریاد کاری از پیش نمیبرد اگر شما به داد و فریاد او برای در خواست چیزی توجه کنید او تصور میکند که به این شیوه به آنچه میخواهد میرسد پس تمام خواستهای نا معقول خود را اینگونه بیان میکند.خواستهایتان را راحت و صریح و با ملایمت به گونه ای مثبت با او در میان بگزارید مطمئن باشید حتما انجام خواهد داد برای مثال به جای گفتن در را باز نگذار به او بگوئید عزیزم لطفا در راببند!.زیاد انتقاد نکنید چون نتیجه ای جزخستگی خود را به دست نمیآورید .خواستههای خود را در قالب یک بازی ساده به او بگوئید تا او نیز حین انجام بازی به خواسته شما عمل کند.به او ارزش دهید و به او نشان دهید که او نیز برای شما اهمیت دارد.او را در کارهائی که از پس آنها بر میاد سهیم کنید به این صورت هم اعتماد به نفس او را به کار انداخته اید هم به شما کمک کرده و هم مسئولیت پذیری در او پرورش مییابد.لبخند را به چهره فرزندتان هدیه دهید با او شوخی کنید با او بازی کنید و در بازی باعث خنده وی شوید.با یک شوخی ساده میتوانید خنده را برای او به ارمغان بیاورید. خنده در کاهش تنش ها و تحریک پذیری او نقش مهمی دارد .جای هر چیز مشخص باشد و هر چیزی در جای خودش قرار داده شود که شامل لباسها،و … می شود.تا به فرزندتان در آرامش بخشی کمک کند .رفتار خوب کودک باید دیده و تقدیر شود.خواهر عزیزم ؛ حتما از اهمیت همبازی و حضور بیشتر کودکتان با همسن های خودش در خانه های بازی و مهد کودک ها به همراه خودتان غافل نشوید که تاثیر مثبتی در تخلیه انرژی فرزندتان دارد . با آرزوی سلامتی و سعادت روز افزون در زندگی برای شما در کنار فرزند دلبندتان
نظرات شما عزیزان: