وی با تاکید بر اینکه کنترل کرونا به همت و همکاری بین المللی نیاز دارد، افزود: میزان واگیردار بودن ویروس کرونا و سهولت انتقال آن باعث شد که در کمتر از سه ماه به یک پاندمی تبدیل شده و بیش از ۲۰۰ کشور جهان را درگیر کند به همین دلیل پیشگیری و کنترل آن نیازمند همتی جهانی و همکاری بین المللی است.
سروش ادامه داد: شاید بتوان در بعد محلی و منطقهای با این بیماری مبارزه کرد، اما در بلند مدت قابل کنترل نخواهد بود؛ لذا باید سیاستگذاران سلامت در همه کشورها در قالب همکاریهای بین المللی و با هدایت سازمان بهداشت جهانی نسبت به مدیریت پیشگیری و درمان بیماری اقدام کنند. در چنین شرایطی انزوای اجتماعی و سیاسی یک کشور از جنس تحریم تحمیلی مانند جمهوری اسلامی ایران میتواند تا حدود زیادی سیاست های سلامت را با شکست روبرو کند یا حداقل اثرات آن را کاهش دهد.
وی در توضیح به درسهای کرونا برای مردم جهان گفت: به قول ظریف "کرونا بیماری نیست، بیداریست"؛ کرونا بی سر و صدا آمد اما با سر و صدای زیادی، صداهای بسیاری را خاموش کرد. در واقع می توان گفت که کرونا برخی از مرزها را جابجا کرده و بسیاری از فرضها را تغییر داد.
نماینده تهران درس کرونا برای کشورها را همفکری، همراهی و همکاری و داشتن نگاه جهان شمول به حوزه سلامت و محیط زیست دانست و اظهار کرد: کشورها یاد گرفتند در عین تعامل با یکدیگر و احترام به حقوق بین الملل، حامی محیط زیست و حافظ طبیعت باشند و از هرگونه دستکاری در ذخایر ژنتیکی و ژنوم گیاهان، جانوران، تک یاختهها و ویروسها خودداری کنند، حتی شاید لازم باشد خط بطلانی هم بر محصولات تراریخته بکشند.
سروش ادامه داد: در بعدی دیگر، کشورها یاد گرفتند هر مساله زیست محیطی یا اپیدمیک در هرجای جهان مساله آنها و مساله همه بشریت است و می تواند با اندک غفلتی یک پاندمی شود، پس پیش از آنکه بیماری یا آلودگی به سراغ یک کشور آید باید به کمک کشورهای مبتلا بشتابند تا از گسترش بیماری و آلودگی جلوگیری شود. همان طور که در شعر سعدی این درس به چه زیبایی سروده شد «بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند، چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار».
سروش با یادآوری این نکته که ویروس کرونا ریشه کن نخواهد شد، توضیح داد: این ویروس به طور کامل ریشه کن نمیشود و برای همیشه به بانک ویروسهای انسانی همانند سایر ویروسها از جمله آنفلوآنزا اضافه خواهد شد و حتی هر سال باز گشته و کم و بیش جامعه را درگیر می کند. البته ما قطعا با کنترل فاز شیوع و سریع و حاد بیماری به دوران پسابحران کرونا خواهیم رسید؛ به طوری که بروز آن به حدی کاهش می یابد که ظرفیت عادی سیستم بهداشتی و درمانی کشور پاسخگوی بوده و در کنارش واکسن یا درمانی برای آن کشف می شود. در این وضعیت باید دولتها به بازسازی جامعه در همه ابعاد آسیب دیده بپردازند.
وی آسیب های اقتصادی این بیماری را از بارزترین آسیبها دانست و گفت : طیف وسیعی از مشاغل به ویژه مشاغل خدماتی، کارگری و روزمزد تحت الشعاع قرار گرفتهاند لذا دولت در اولین فرصت ممکن و حتی قبل از فروکش کردن بحران کرونا باید به بازسازی اقتصادی جامعه با اعمال سیاست های مالی و پولی حمایتی پرداخته و از اقشار کم برخوردار و آسیب دیده حمایت کند وگرنه ممکن است این بار جامعه درگیر آشوب های ناشی از فقر و گرسنگی و بیکاری شود.
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در توضیح اقدامات دولت بعد از کنترل بحران کرونا در بعد بهداشت و درمان کشور اظهار کرد: امروز کادر بهداشتی و درمانی کشور به عنوان مبارزان خط مقدم مبارزه با کرونا، ایثارگرانه ایستادند و با وجود کمبور امکانات و تجهیزات مظلومانه بار این بیماری را به دوش می کشند و در این راه قربانیان عزیزی نیز به پیشگاه ملت تقدیم کردهاند. بسیاری از آنها خسته و فرسوده شده که باید فرصت لازم برای بازسازی جسمی و روحی آنها فراهم شده تا با تجدید قوا به خدمت بازگردند. همچنین باید ذخایر وسایل و ملزومات بهداشتی و درمانی که به علت این بیماری تخلیه شده تامین و جایگزین شده و ابزار و تجهیزات آسیب دیده یا تخریب شده خریداری شود تا در صورت طغیان دوباره بیماری سیستم بهداشتی و درمانی قفل نکند.
سروش با اشاره به اقدامات دولت بعد از کنترل بحران کرونا در بعد اجتماعی گفت: شرایط کشور در چند ماه گذشته به نحوی بود که بسیاری از آداب و رسوم اجتماعی و شعائر دینی و مذهبی تعطیل یا کم رنگ شده است. باید بازسازی ارتباطات صحیح اجتماعی و تعظیم عقلانی شعائر دینی مد نظر دولت و نظام باشد.
وی ادامه داد: در بعد سلامت روانی، عدم امکان برگزاری تشییع و تدفین فوت شدگان و همچنین تعطیلی مراسم ختم و ترحیم و حضور بر سر مزار، بسیاری از بازماندگان را در آینده ای نزدیک دچار سندرم سوگ ابراز نشده خواهد کرد، لازم است تدابیری برای برگزاری جلسات مشاوره و درمان این سندرم در بین بازماندگان اتخاذ شود. همچنین در موارد فوت یکی از والدین یا هر دو، عدم حضور آنها میتواند موجب تالمات روحی و آسیبهای روانی در فرزندان و گاهی خانواده شود لذا باید نهادهای حمایتی خود را برای کنترل و مدیریت این موارد مهیا کنند.
سروش در پایان گفت که مسوولان در بعد سیاسی بعد از کنترل بحران کرونا باید خدمت، شفافیت و پاسخگویی همه ارکان نظام به مردم را از اهم واجبات قرار دهند.
نظرات شما عزیزان: