تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
متن این نامه به شرح ذیل است:
مولا امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: «هرگاه فرصتی به دست آوردی، آن را غنیمت شمار، همانا از دست دادن فرصت، اندوه آورد.» می‌خواهم از همین فرمایش حضرت، استفاده کنم و بگویم، اندوه از آن کسانی است که از فرصت‌ها استفاده نمی‌کنند اما وای بر مدیرانی که استفاده نکردنشان از فرصت‌ها، ملتی را اندوهگین می‌کند که به راحتی هم قابل جبران نیست.
شیوع ویروس کرونا از چند ماه پیش از کشور چین شروع شد و بارها مقامات مسؤول در وزارت بهداشت اعلام کردند، ورود این ویروس به کشور حتمی است. حتی دکتر گویا رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های وزارت بهداشت رسماً اعلام کرد: « هر کس بگوید جلوی ورود ویروس کرونا را می‌گیریم ، حرف غیرعلمی زده است» بنابراین از همان ابتدا یعنی در ماه‌های آذر و دی ماه مشخص بود که ویروس کرونا به کشورمان وارد خواهد شد.
با این اخباری که یقیناً شما و وزارتخانه تحت امرتان هم از آن مطلع بوده‌اید ، برای تأمین مایحتاج بهداشتی مردم از جمله مواد ضدعفونی‌کننده، ماسک، دستکش و سایر اقلام مورد نیاز چه فکری کرده بودید؟ برای تأمین مایحتاج مردم در واحدهای صنفی چه تدابیری اندیشیده بودید؟ برای واحدهای تولیدی و کارگرانشان که احتمالاً بر اثر تعطیلی‌ها دچار مشکلات جدی اقتصادی می‌شدند چه کردید؟ اصلاً تدبیر پیش‌کش ، فکر کردید که دو ماه بعد که ویروس وارد کشور شود، چه نیازهایی داریم و چه باید بکنیم؟ از فرصت طلایی قبل از ورود ویروس به کشور دقیقاً چه استفاده‌ای کردید؟
آقای وزیر
اینکه بنشینید پشت میزتان و منتظر بمانید ابتدا ویروس بیاید و ماسک و دستکش تمام شود و تازه شروع به کار کنید نامش تدبیر نیست. این کارها اسمش بی‌تدبیری و ضعف شدید در مدیریت و یا حتی فلج مدیریتی است. هنوز با گذشت بیش از یک ماه از شیوع این ویروس، مردم ماسک ندارند و دستکش با قیمت‌های چند برابری به فروش می‌رسد. چه کسی در وزارتخانه شما پاسخگوی دردهای مردم است ؟ باور کنید با این نحوه عملکردی که از شما دیدیم، شاید اگر وزارتخانه شما بی‌وزیر هم بود خیلی فرقی به حال مردم و مملکت نمی‌کرد.
شما چطور وزیری هستید که دستکش با چند برابر قیمت به فروش می‌رسد و ماسک در بازار پیدا نمی‌شود اما شب راحت سر بر بالین می‌گذارید؟ چطور می‌توانید راحت بخوابید وقتی مردم گرفتارند؟ چطور می‌توانید هنوز روی خودتان اسم وزیر بگذارید، وقتی بسیاری از اصناف و واحدهای تولیدی به دلیل تداوم تعطیلات و نداشتن هیچ تدبیری در حال ورشکستگی هستند و بسیاری از کارگران دچار بیکاری شده‌اند؟ چطور نان از گلویتان پایین می‌رود وقتی بسیاری از مردم نانشان را از کف دادند؟
آقای وزیر
چند بار باید در این مملکت مشکل ایجاد شود تا شما متوجه شوید مملکت نیاز به سامانه یکپارچه رصد انبار و موجودی‌ها دارد؟ مگر کار شما تدبیر برای روزهای سخت نیست؟ پس با این همه کارشناس، مدیر و حقوق بگیر در این سال‌ها چه کرده‌اید که هنوز بدیهی‌ترین اقدامات لازم را هم انجام نداده‌اید؟ این چه مدیریتی است که در مواقع بحران عده‌ای جیبشان پر از پول می‌شود و عده‌ای نان خود را هم از دست می‌دهند؟ عدالت و تأمین نیازهای طبقات مستعضفین که انقلاب ما برای آنان بود کجای برنامه‌های شماست؟
شما با علم به اینکه کرونا وارد کشور می‌شود چه تدبیری برای مدیریت صادرات اقلام ضروری در روزهای بحرانی کرونا داشتید؟ لطفاً با دقت و ریز اعلام بفرمایید صادرات ماسک و سایر اقلام ضروری از چه زمانی ممنوع شد و پیش از آن چه میزان صادرات داشته‌ایم؟
آقای وزیر
این روزها در جای جای میهن عزیز اسلامی شاهد فعالیت‌های جهادی و خودجوش مردمی و سازمان‌های انقلابی برای تولید بسیاری از اقلام ضروری هستیم. اگر نبود این فعالیت‌های جهادی و مردمی، معلوم نبود وضعیت کشور در مواجه با کرونا به کجا کشیده می‌شد؟!
آقای وزیر به شما هشدار می‌دهم که گمان نبرید مجلس دهم کارش در حال اتمام است و مجلس بعدی هم تا شکل بگیرد، ماجرای کرونا و کمبودهایش تمام می‌شود. درست است که مجلس جدید هنوز شکل نگرفته اما یقین بدانید که حواسمان به شما و اقداماتتان است.
نظرات شما عزیزان:
