۳ـ ضعف اعتقادات و باورهاى دینى
اگر پسـران و دختـران به هیچ یک از آئین و مقررات موجود در دین، پای بند نباشند برای روابط خود محدودیتی قایل نمی شوند.
۴ـ عدم رشد اخلاقى
آزاد گذاشـتن فرزند در ایجـاد رابطه با جنس مخالف و یا بر عکس، عدم آموزش ارتباط های صحیح و …. می تواند زمینهساز روابط نادرست باشد
۵ـ حس بی خیالی و شانه خالی کردن از بند تعهدات
بی انگیزگی و بی تعهدی می تواند عاملی برای ایجاد روابط نادرست باشد چرا که اگر جوان قانون های دینی، اجتماعی و اخلاقی را فقط مانع بداند، برای برداشتن آنها اقدام می کند.
۶ـ بی برنامگی، بیکاری، یکنواختی و احساس حقارت و خودکوچکبینی
شروع بسیاری از ارتباط ها از روی بیکاری و برای وقت گذرندان می باشد و گاه دختران و پسران احساس می کنند ادعای داشتن چنین روابطی می تواند آنها را در میان دوستانشان دارای منزلت و احترام کند.
۷ـ تعصبات خشک خانوادگی و محدودیتهای بی مورد
مراقبت های بی مورد و محدود کننده، پوشش های محدود کننده اجباری که بدون هیچ توجهی به عنوان لباس رسمی خانواده به فرد تحمیل می شود، عدم توجه به بلوغ جسمی و فکری فرزند و گاه ضرب و شتم ها … می تواند زمینه ساز این مساله باشد که جوان به محض رسیدن به رشد خاصی، این بندها را پاره کرده و خود را از قید تعصبات رها کند.
۸ـ تهاجم فرهنگی، آزادی و عدم نظارت اجتماع
این عامل به خصوص در سال های اخیر، سهم مهمی در ایجاد روابط نادرست داشته است.
۹ـ عوامل سیاسی خط دهی شده از سوی دشمنان
غافل کردن جوانان، بی انگیزه کردن آنها، راحت طلب بار آوردن و بی توجه نمودن آنها به مسائل روز جامعه از اهداف اصلی دشمن است که با فراهم کردن زمینه های فساد و روابط نادرست به این هدف می رسند.
۱۰ ـ فقر
این عامل یکی از مسائل مهم اجتماعی است که در چند سال اخیر به شدت مورد توجه بوده و می تواند به عنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد روابط نامناسب باشد.
آسیبهای ناشی از روابط نامناسب بین دختر و پسر
۱ـ دید باز جوانان نسبت به اطراف وجامعه از بین می رود، جوان همیشه درگیر ارتباطی است که داشته، دیگر نمی تواند نسبت به مسائل مربوط به جامعه و … با دید باز نگاه کند.
۲ـ افکار جوانان منحرف می شود و دیگر آن ذهن سالم را از دست می دهند.
۳ـ به خاطر ایجاد زمینه برای چنین روابطی، آزادی از دیگر جوانان گرفته می شود.
۴ـ مقام ها و ارزش ها ی انسانی پایین می آید.
۵ـ اراده ها سست و اعتمادها از بین می رود.
۶ـ مانع پیشرفت علم می شود.
۷ـ وقت، هزینه و انرژی زیادی صرف این روابط می شود که در جای مناسب بسیار مفیدند.
۸ـ انحرافات اخلاقی در جامعه گسترش می یابد.
۹ـ به دلیل سرخوردگی های روحی، گرایش به اعتیاد رواج می یابد.
۱۰ـ بیماری جدید شیوع می یابند.
۱۱ـ راه تکامل و رسیدن به سعادت بسته می شود.
۱۲ـ کانون های خانوادگی از هم می پاشد.
۱۳ـ بی بند و باری بر اثر فرار دختران و … افزایش می یابد.
۱۴ـ کم کاری و سستی در مسئولیت های محوله به آنان ایجاد می شود و…
و در نهایت جامعه با جوانانی روبرو می شود که بر اثر نداشتن اطلاعات و آموزش، به بیراهه رفته اند.
جایگاه دین و باورهای مذهبی در تنظیم روابط صحیح
اسلام، کاملترین دین است و برای تمام مسائل زندگی، اصولی را معین کرده که بسیار شیرین و جالبند. برنارد شاو نویسنده معروف انگلیسی گفته است:” من همیشه نسبت به دین محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) به واسطه خاصیت زنده بودن عجیبش نهایت احترام را داشته ام به نظر من اسلام، تنها مذهبی است که توافق و تسلط بر حالات گوناگون و صور متغیر در زندگی و مواجهه با قرون مختلف را دارد.”(۱)
هر چند ظاهر آیات و روایات و تعالیم اسلامی ممکن است سختگیرانه و محدود کننده باشد اما با کمی دقت می توان در یافت که تنها راه سعادت، پیروی از این دستورات است. اسلام به سه عامل اصلی که جرقه های برقراری ارتباط را ایجاد می کند تاکید فراوان دارد: نوع نگاه، نوع کلام، و نوع پوشش.
نگاه، قدم اول در ایجاد ارتباط
اسلام، نگاه دو نامحرم را به هم حرام می کند، اکثر فقهای شیعه قائل به این مساله هستند که نگاه به نامحرم بدون ریبه و لذت، یکبار حلال است (فقط به صورت و سر انگشتان تا مچ دست زن) و تکرار جایز نیست. در جامعه امروز با توجه به کثرت ارتباط ها و اصل اجتنابناپذیر ارتباط، برای گذراندن امور مختلف اداری، درسی، و… نمی توانیم منکر هر ارتباطی باشیم و هر رابطه ای را ممنوع اعلام کنیم؛ ولی باید به مواردی که اسلام مطرح کرده مقید باشیم. در نگاه ها و نوع نگاه کردن به نامحرم در زمان صحبت و یا انجام کار و… دقت کنیم تا خدای ناکرده مرتکب گناه نشویم و از طرفی باعث بر قرارای ارتباط اضافه و به شکل نادرست نشویم و بدانیم نگاه های ناپاک آفت ارتباط ها ست.
ارتباط کلامی
قرآن صریحا به زنان می فرماید: “فلا تخضعن بالقول “ یعنی به گونه ای هوسانگیز صحبت نکنید.
پس زنان موظفند در هنگام صحبت کردن با مرد بیگانه، از هر نوع صحبتی که موجب لذت نامحرم شود خودداری کنند، در هنگام سخن گفتن، صدای خود را تغییر ندهند و آن را خوشایند نکنند،خواهران، در دانشگاه ها، کلاس های درس، اداره ها و محیط های کار،خیابان و... مراقب باشند تا ارتباط آنها به شکل نادرست تبدیل نشود و عواقب سوء متوجه آنان نشود.
پوشش
حجاب یعنی پوشش در مقابل نامحرم، اینجا این سؤال مطرح است که پوشش صحیح چه نقشی در جلوگیری از روابط ناصحیح و سپس فساد های اجتماعی دارد؟
با نگاهی گذرا به جامعه، به راحتی می توان نقش پوشش را در این رابطه فهمید دختران و زنانی که با لباس های چسبان و با رنگ های زننده و انواع آرایش وعطر و … در جامعه حاضر می شوند را ببینید. آیا مرکز نگاه های اطرافیان نمی شوند از این نگاه ها فکر می کنید چند نگاه پاک و سالم باشد؟ تفاوت نگاه ها را حتما می بینید. و حتما دخترانی را با این اوصاف – دیده اید که مورد حمله مرد بیگانهای قرار می گیرند و وقتی با متلک پرانی و… مواجه می شوند عکس العمل نشان می دهند، و قطعا عده ای ناراحت می شوند پس آنان این وضع را نمی پسندند ولی نوع پوشش آنان موجب تجریک مردان در جامعه می شود.
ایـن مسأله هم قابل ذکـر است که دختران ممکن است بر اثر پوشش نامناسب، موجبات تحریک مرد را فراهم کنند و بی آنکه میلی به ارتباط داشته باشند، مورد حمله گرگان جامعه قرار گیرند. البته اگر خوشبینانه به این قضیه نگاه کنیم می توانیم بگوییم که تنها چند درصد از این روابط (که به این نوع شروع می شوند) به ازدواج منتهی می شود (اگر در نظر بگیریم که دختر و پسر در هیچ مرحله ای پا را از حدود و قوانین عرف، شرع، اخلاق و وجدان فراتر نمی گذراند)
در ذکر این مطلب نیز ضروری است که زمانی که از ارتباط سخن به میان می آید، هر نوع تعامل و برخوردی مد نظر است. و زمانی که سخن از منع روابط به میان می آید منع رابطه سالم دانشجو با همکلاسی، خریدار از فروشنده، و نظیر این ها نیست سخن از ارتباط هایی است که بر قرار می شود، بدون آنکه شرع، وجدان و عقل ما به عنوان ناظر بر روابط ما قرار گیرد.
حسن ختام کلام خود را کلمات نورانی قرار می دهم باشد که همیشه چراغ راهمان باشد:
” هیچ کس خوشبخت نشد مگر با به پای داشتن و رعایت حدود خداوند و هیچ کس بدبخت نشد مگر با ضایع کردن رعایت آنها “(۲)
پىنوشتها
۱) نظام حقوقی زن در اسلام؛ ص ۷۴.
۲) غررالحکم؛ ج ۶ ؛ ص ۴۱۹
منبع: الهام نورالله زاده؛ سایت باشگاه اندیشه
نظرات شما عزیزان: