صبر و استقامت :
لقمان در ششمين نصيحت خود به پسرش چنين مىفرمايد: «... واصبر على ما اصابك ان ذلك من عزم الامور؛ با استقامت و صبور باش، كه اين از كارهاى مهم و اساسى است».
در همه كتابهاى آسمانى، و گفتار همه پيامبران و اولياي خدا و امامان(ع) با تأكيدهاى فراوانى، به صبر و استقامت سفارش شده است، به طورى كه آن را اكسير اعظم و كيمياى كليدمشكلات دانستهاند، و ضد آن عجز و ضعف و سست عنصرى را موجب انحرافات و بدبختىهاى ويرانگر مىدانند به قول مولانا:
صد هزاران كيميا حق آفريد كيميايى همچو صبر آدم نديد
صبر و استقامت از واژههايى است كه در قرآن با تعبيرات گوناگون، بيش از دويست بار آمده است، و از مفاهيم بسيار مهمى است كه در سرلوحه دستورهاى سرنوشتساز قرآن قرار گرفته است، در حدى كه پاداش صابران، صلوات و درودهاى پى در پى خداوند معرفى شده، و آنها به عنوان هدايت يافتگان ناميده شدهاند، خداوند پس از آن كه به پيامبر(ص) مىفرمايد: «به صابران مژده بده» پاداش آنها را چنين بيان مىكند: «اولئك عليهم صلوات من ربهم و رحمه و اولئك هم المهتدون؛ آنها كسانى هستند كه الطاف و درودها و رحمت پروردگارشان، شامل حالشان شد، و آنها هدايت يافتگان هستند».
لقمان(ع) در بسيارى از حكمتهايش، مسئله صبر و استقامت را مطرح كرده و از انسانها خواسته كه از اين نيروى استوار و پرتوان معنوى كمال استفاده را بكنند، و در پرتو آن به كمالات عالى در همه عرصهها و جنبهها نايل شوند، از جمله در آيه مورد بحث، فرزندش را به استقامت در برابر حوادث تلخ روزگار و مصايب شكننده، دعوت نموده و تذكر مىدهد كه مسئله صبر و استقامت، بسيار بسيار مهم است كه هرگز نبايد آن را در زندگى فراموش كرد. و ممكن است جمله «من عزم الامور» اشاره به اين باشد كه صبر و استقامت نياز به عزم و جزم، و اراده قاطع و محكم دارد، و بدون آن، انسان نمىتواند به موهبت صبر و استقامت برسد، چنان كه اهل لغت، صبر را به مفهوم عزم و اراده و تصميم قوى براى انجام كار معنى كردهاند.
نظرات شما عزیزان: