تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
هر انسانی بالفطره خوبی و بدی، شر و خیر را می فهمد زیرا خداوند می فرماید:« فَأَلْهَمَهَا فُجُورَ‌هَا وَتَقْوَاهَا[شمس/8] سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است» از این رو نیازی نیست تا در خیلی از موارد حتما آیه و روایتی وجود داشته باشد تا انسان گناه و نافرمانی خداوند را انجام ندهد. 4. بیرون گذاشتن مو و رواج بدحجابی در محیط اجتماع امری شخصی نیست تا کسی ادعا کند که این امر شخصی است و به هر شیوه ای بخواهد می تواند در اجتماع حضور یابد، بلکه امری کاملا عمومی است. آنچه در قرآن خطاب به زنان مسلمان برای پوشش آمده قطعا مربوط به زمانی است که می خواهند در اجتماع حضور یابند، زیرا همه می دانیم پوشش موها در برابر افرادی که به او محرم هستند در محیط خانه لزومی ندارد، زیرا در قرآن خطاب به زنان به طور صریح چنین آمده:« وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ [نور/31] و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان»
آیا جامعه ای که امروز آلودگی هوا، آلودگی مکان یا ظروف، آلودگی غذا و حتی آلودگی صوتی و مضرات آنها را درک می‌کند و این همه پول صرف آموزش، آگاهی بخشی، تبلیغ و بر طرف کردن آنها می‌کند، ممکن است آلودگی اخلاق، آن هم اخلاق اجتماعی را درک نکند؟!
با این وجود شاید بتوان یکی از عوامل اصلی بی توجهی به فرامین الهی و ترک آنها در زمینه حجاب و عفاف را غفلت از وجود خداوند و دستورات حیات بخش او دانست. برخی از عوامل غفلت که در قرآن به آنها اشاره شده عبارت است از دنیاگرایی[یونس/7]، تسلط شیطان[مجادله/19]، بدنبال هوا و هوس رفتن یا به عبارتی هواپرستی[کهف/28]، سطحی نگری[روم/7]
از این رو با توجه به بخش پایانی آیه 59 سوره احزاب استفاده می شود که یکی از زمان هایی که حجاب باید در آن مراعات شود، زمان حضور در اجتماع است « ذَلِكَ أَدْنَى أَن یُعْرَ‌فْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ[احزاب/59] این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است» و همین آیه بس است برای اثبات اینکه حجاب یک امر شخصی نیست تا هر کس به هر شیوه ای خواست در جامعه حضور یابد، بلکه امری است که باید در اجتماع مراعات شود تا جامعه به سوی گناه و فساد کشیده نشود و از عذاب الهی در امان بماند.
پی نوشت
1.علامه مجلسی، بحارالانوار، ج76، ص3
نظرات شما عزیزان:
