متخصصان حوزه سلامت روان می گویند که ارتباط آشکاری بین رسانه های اجتماعی و اختلالات خوردن وجود دارد. درواقع، چندین مورد از ویژگی های کلیدی و اساسی رسانه های اجتماعی، این رسانه ها را به ابزار ایده آلی برای تشدید اختلالات خوردن تبدیل می کند.
در ادامه با این ویژگی ها آشنا می شویم.
1. افزایش تماس با اطلاعات مربوط به رژیم گرفتن و کاهش وزن را می توان یکی از مهم ترین ویژگی های رسانه های اجتماعی دانست که اختلالات خوردن را بیشتر می کنند.
به گفته متخصصان، ذهنیت مبتنی بر رژیم گرفتن به یکی از بخش های عادی در بسیاری از فرهنگ ها تبدیل شده است، چون مردم به رسانه های اجتماعی سرک می کشند تا هم از وضعیت رژیم دیگران، استراتژی های کاهش وزن و نتایج عینی با خبر شوند و هم نتایج مربوط به خودشان را عمومی کنند.
امروزه هر فردی می تواند درباره هر مساله ای در رسانه های اجتماعی به فعالیت بپردازد و حتی روندهایی را در پیش بگیرد که جنبه عادی و طبیعی به اختلالات خوردن می بخشند.
2.امروزه بسیاری از افراد، از رسانه های اجتماعی به عنوان واسطه ای برای مقایسه اجتماعی استفاده می کنند، درحالی که همین استفاده نادرست شدیدا اختلالات خوردن و مشکلات دیگر را تحت تاثیر قرار می دهد.
نکته این جاست که مقایسه اجتماعی خصوصا بر افرادی تاثیر می گذارد که دچار کمبود عزت نفس هستند.
رسانه های اجتماعی، چه از نظر نام و چه از نظر کارکردی، واسطه ایده آلی برای مقایسه اجتماعی محسوب می شوند، چون افراد زیادی از این رسانه ها برای به اشتراک گذاشتن اطلاع مربوط به رژیم گرفتن و خصوصا وضعیت ایده آل ظاهری خودشان سوء استفاده می کنند.
این روندها، نوعی گرایش نهفته و ناخودآگاه به لاغری را در بسیاری از افراد به وجود می آورند.
درواقع این محتوای نامناسب، حتی در زنانی که وضعیت بدنی و ظاهری عادی هم دارند، به احساس عدم کفایت، نارضایتی از بدن و پایین تر بودن منزلت اجتماعی منجر می شود.
این زنان پس از تجربه چنین احساساتی، تصمیم می گیرند که سریعا برای حل مشکل اقدام کنند و عمدتا هم سراغ رژیم های غذایی ناسالم و محدود، یا ورزش غیراستاندارد می روند تا سریع تر به لاغری مطلوب برسند.
درواقع، آنان دائما با تصویر منفی از بدن شان که در ذهن شان ایجاد شده است، به مبارزه می پردازند و انواع اختلالات خوردن را در این روند تجربه می کنند.
3.رسانه های اجتماعی، تناقض های خاصی را در زندگی افراد به وجود می آورند.
درواقع، رسانه های اجتماعی شکل گرفته اند تا انسان ها بتوانند ارتباط اجتماعی بهتری با همدیگر داشته باشند، اما بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات خوردن یا در معرض خطر ابتلا به این اختلالات، پس از ورود به رسانه های اجتماعی ترجیح می دهند که انزوای اجتماعی و دوری از روابط واقعی بینافردی را انتخاب کنند.
اختلالات خوردن نیز نوعی از بیماری های مربوط به تنهایی و انزوای اجتماعی هستند.
افرادی که از مشکلات در روابط بینافردی و مسائل مربوط به عزت نفس و اعتمادبه نفس رنج می برند، زمان زیادی را صرف پرسه زنی در اینترنت و رسانه های اجتماعی می کنند، درحالی که این کار در زندگی آنان به عنوان شیوه ای از پرهیز اجتماعی و ارتباط پنهان و منفعلانه با دیگران عمل می کند.
رسانه های اجتماعی می توانند در مورد بسیاری از موضوعات و مسائل ناسالم، نوعی حس امنیت و تعلق را در افراد برانگیخته کنند.
4.یکی از ویژگی های اساسی رسانه های اجتماعی، قابلیت ناشناس بودن و گم نامی است.
در ضمن، اختلالات خوردن نیز در پنهان کاری رشد می کنند.
افرادی که کمال گرا هستند و از این بیماری ها رنج می برند، معمولا ترجیح می دهند که نارضایتی شدید از وضعیت بدنی و رفتارهای مربوط به اختلالات خوردن شان را از دیگران پنهان نگه دارند.
رسانه های اجتماعی می توانند حس ارتباط با جهان بیرونی را حفظ کنند، درحالی که امکان ناشناس بودن و گمنام بودن را از طریق ثبت اطلاعات و نام های مستعار فراهم می آورند.
همین ویژگی، به افراد مبتلا به اختلالات خوردن اجازه می دهد تا در مورد این مشکلات صبحت کنند، درحالی که هویت واقعی افراد را پنهان نگه می دارد.
نظرات شما عزیزان: