کمک عقیل از حضرت علی(ع)

پاسخ: اتفاقا بر عكس آنچه شما ذكر كرديد، اميرالمومنين علي عليه السلام وقتي درخواست كمك برادرش را شنيد آنرا رد نكرد و به او پيشنهاد داد از مال خويش چنين كمكي را به وي بكند اما چون مال درخواستي عقيل بسيار سنگين بود(صدهزار درهم) و اميرالمومنين نيز در آن موقع از مال شخصي خويش چنين پولي را نداشت به برادرش فرمود صبر كند تا پس از مدتي با تهيه اين پول از مال شخصي خود تا آنجا كه امكان دارد به وي كمك كند اما عقيل اين پيشنهاد را نپذيرفت و درخواست داشت كه از بيت المال سريع به وي چنين پولي داده شود كه اميرالمومنين اين درخواست را رد كرد.(براي مطالعه بيشتر رجوع كنيد به: بحار الانوار، جلد9، صفحه 613 ،چاپ تبريز)

البته از اين نمونه ماجراها در سيره اميرالمومنين به وفور ديده مي شود كه برخي از دوستان و نزديكان حضرت به طمع اينكه آن بزرگوار حاكم و خليفه شده به آن حضرت مراجعه مي كردند اما جواب براي همه يكي بوده است كه به طور نمونه به دو مورد اشاره ميشود:

اسامة بن زيد، پيكي نزد حضرت فرستاد و گفت: «عطاي مرا بفرست، شما مي داني كه اگر در دهان شير بروي، با شما مي آيم».اميرمؤمنان عليه السلام در پاسخ نوشت: «انّ هذا المال لمن جاهد عليه، و لكن لي مالاً بالمدينة فأصب منه ما شئت؛(شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 4، ص 102.)اين مال براي كسي است كه در جهاد شركت كرده باشد؛ اما من در مدينه مالي دارم، هرچه مي خواهي از آن بگير.»
امام صادق عليه السلام مي فرمايد: يكي از دوستان اميرمؤمنان عليه السلام از ايشان مالي درخواست نمود، حضرت فرمود: «يخرج عطائي فأُقاسِمُك هُو؛ آنگاه كه حقوق من رسيد، از آن به تو مي دهم»؛ ولي آن شخص به آن مقدار قانع نشد و گفت: برايم كافي نيست. و به معاويه پيوست.( نهج السّعادة في مستدرك نهج البلاغه، ج 4، ص 146 و 147.)