قيامت و تربيت
با آنچه از قرآن و رسالت آن مى دانيم - قرآنى كه كتاب هدايت است :
قد جاءكم من الله نور و كتاب مبين يهدى به الله من اتبع رضوانه سبل السلام و يخرجهم من الظلمات الى النور باذنه و يهديهم الى صراط مستقيم (8)
وسيله تزكيه آدميان است :
((يتلوا عليهم اياته و يزكيهم (9)))،
قرآنى كه كتاب دنيايى مردم است و اساسى ترين هدف در دنيا زندگى انسان است ؛ قرآنى كه آيه هاى آن تماما آيه هاى زندگى و حركت و تكامل است .
مى توان به اثر مهم معاد در زندگى انسانها پى برد.
اعتقاد به معاد با آثار تربيتى و نتايج سازنده آن عامل بى نظيرى براى سامان دهى زندگى افراد است
تنها ياد مرگ آن ، كه اولين منزل از منازل آخرت است ، ثمرات گران بهايى چون قناعت و كياست و عزت و سرعت در خير و رقت قلب و زهد و تقوى و حيا و صبر و اميد و قوت قلب دارد.
آيه هاى قيامت آيه هاى زندگى است
مرگ و حيات از چيزهايى است كه روزمره ، بلكه ، به فرموده امام على (عليه السلام) در هر نفسى با آن مواجهيم :
((فى كل نفس موت ))،
و مصداق كامل آن ، كه مرگ انسان است ، سرنوشتى است كه هيچ گريزى از آن نيست :
((لا محيص عن يوم خط بالقلم (10)))
و اين دستور الهى است كه بايد دايما درباره دنيا و آخرتمان انديشه كنيم :
((فى الدنيا و الاخره (11)))
از اين روست كه قرآن فراموش كردن قيامت را سرچشمه بسيارى از گناهان مى خواند و خطاب به مجرمان مى فرمايد:
((فذوقوا بما نسيتم لقاء يومكم هذا(12)))
و يقين به آخرت را از عوامل هدايت و رستگارى در دنيا و آخرت معرفى كرده است :
و بالاخره هم يوقنون اولئك على هدى من ربهم و اولئك هم المفلحون (13)
در واقع ، قرآن در يك نگاه مرگ و زندگى را در امتداد و ضميمه و مكمل هم مى داند، به گونه اى كه حكمت آفرينش با آن محقق مى شود:
الذى خلق الموت و الحياه ليبلوكم ايكم احسن عملا(14)،
و در نگاهى وسيع تر، دنيا و آخرت را عوالمى به هم پيوسته ، چون كارگاههاى مختلف كارخانه اى عظيم ، مى داند؛ كارخانه اى كه محصول آن انسان لايق بهشت يا جهنم است كه در آن مراحل كمال را طى مى كند تا جايى كه محصول نهايى آن انسان بهشتى در جوار رحمت و رضوان خدا، يا انسان جهنمى در معرض خشم و غضب حضرت حق است :
يا عباد الذين امنوا اتقوا ربكم للذين احسنوا فى هذه الدنيا حسنه و ارض الله واسعه انما يوفى الصابرون اجرهم بغير حساب (15)
رابطه اى همچون رابطه و پيوستگى عالم جنين با عالم دنيا، رابطه جرم و جريمه ، رابطه پاداش و حسنه ، رابطه عمل و عكس العمل ، رابطه كشتزار و محصول
من كان يريد حرث الاخره نزد له فى حرثه و من كان يريد حرث الدنيا نؤ ته منها.(16)
كوتاه سخن اينكه آخرتى كه زندگى واقعى در آن است
((و ان الدار الاخره لهى الحيوان (17)))
حقيت حيات و كمال زندگى است و سخن از آيه
نظرات شما عزیزان: