مسئوليتي كه داري حقي آن را رعايت كني. از كار نكاهي؛
چشمات را از پست و مقامي كه شايسته آن نيستي برگيري. تقوا آن است كه چشمات را از آنچه براي تو نيست، بپوشي. آنكه ميتواني مشكلاش را زود حل كني، به فردا و فرداها نياندازي؛ نهاشتباهت را توجيه كني و نه بر اشتباهت پافشاري كني؛ حال كه سال تحصيلي است، فرصت را غنيمت شمرده، آنكه درس ميخواند براي خدا بخواند و آنكه درس ميدهد براي خدا درس دهد؛
كسي كه محصولي را توليد و عرضه ميكند خدا را درنظر بگيرد؛ خوب بسازد و خوب عرضه كند آنكه جواني دارد براي ازدواجش اقدام كند؛ سخت نگيرد و دست و پا را از غل و زنجير آداب و رسوم غلط رها سازد؛ جوان توكل بر خدا را با جان خود گره زند؛ دست همت به كمر زند كسب و كار را ولو كم شروع كند؛
حتي در ميان خانه، همسران نيز نسبت به هم رعايت تقوا كنند، حق و حقوق هم را دوستانه مراعات كنند و به فرزندان بياموزند مهرباني و عدالت توأم را؛
تقوا آن است كه جان، فرزندان، شغل و كار و زمان، آبرو و اعتبار و هر آنچهداري، همه فرصتها را امانت بداني و خيانت را روا نداري. تقوا آن است كه به امام متقين نظاره كني و از آنچه بر آن امام عزيز گذشت عبرت بگيري و بداني وظيفهاتنسبت به امامت چيست؟ امت گذشته نسبت به امام خود چه كوتاهي و سهلانگاري روا داشتهاند كه ولي خدا د محراب غريبانه به شهادت رسيد يا پاي قرار داد مظلومانه نشست.
همانطور كه رمضان فقط لب فروبستن، از غذا و طعام نيست كه جان فروبستن از گناه است، انتظار هم، فقط به لب ذكر مهدي. آوردن نيست كه به جان، محبت و اطاعت و تلاش و دوري از رنجاندن آن عزيز است.
تقوا تأمل در شب قدر است و پيمان و عهد با امام زمان و امان زمين و زمينيان.
.............
[1]. سوره حجرات، آيه 13.
[2]. سوره بقره، آيه 183.
[3]. بحارالانورا، ج52، ص140.
پدیدآورنده: محمد صابر جعفری
نظرات شما عزیزان: