تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ
وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴾
(سورهٔ مائده-آیهٔ ۶۷)
ای پیامبر! آن چه را از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شد، ابلاغ کن و
اگر چنین نکنی، پیامش را نرسانده‌ای و خدا تو را از گزند مردم نگاه می‌دارد.
خداوند کافران را هدایت نمی کند
ابو اسحق ثعلبي در تفسير خود و طبري در کتاب الولاية و ابن صباغ مالکي
و همچنين ديگران نوشته اند که آيه تبليغ يعني آيه 67 سوره مائده در باره علي عليه السلام نازل شد و رسول خدا صلي الله عليه و آله دست علي را گرفت و فرمود:
من کنت مولاه فعلي مولاه اللهم و ال من والاه....[1] .
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
سوره : المائدة آیه : 55
جز اين نيست که دوست شما خداست و رسول او و مؤمنانی که
نماز می خوانند و همچنان که در رکوعند انفاق می کنند
در شأن نزول آيه آمده است:
سائلى وارد مسجد رسول خدا صلى الله عليه وآله شد و از مردم درخواست كمك كرد.
كسى چيزى به او نداد. حضرت على عليه السلام در حالى كه به نماز مشغول بود، در
حال ركوع، انگشتر خود را به سائل بخشيد. در تكريم اين بخشش، اين آيه نازل شد.
تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ
بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً
سوره : النساء آیه : 59
ای کسانی که ايمان آورده ايد ، از خدا اطاعت کنيد و از رسول و الوالامر
خويش فرمان بريد و چون در امری اختلاف کرديد اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد
به خدا و پيامبر رجوع کنيد در اين خير شماست و سرانجامی بهتر دارد
الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَرَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
سوره مباركه بقره(274)
« پاداش آنان که اموال خود را، شب و روز و نهان و آشکار ، انفاق مي کنند
با پروردگارشان است ،نه بيمي بر آنها است و نه اندوهگين مي شوند. »
در مجمع البيان در ذيل آيه شريفه :
(الذين ينفقون اموالهم بالليل و النهار...)
درباره شان نزول اين آيه گفته است بطوريكه از ابن عباس نقل شده ، اين آيه در شاءن
على بن ابيطالب نازل شده است كه آن حضرت چهار درهم پول داشت ، يكى را در
شب ، و يكى را در روز سومى را پنهانى و چهارمى را علنى صدقه داد، و
به دنبال آن اين آيه نازل شد كه :
(كسانى كه اموال خود را شب و روز، سرى و علنى انفاق مى كنند....)
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ
سوره مباركه بقره(207)
و در امالى شيخ از على بن الحسين (عليه السلام ) روايت آمده كه در ذيل جمله
: (و من الناس من يشرى نفسه ...)، فرموده :
اين جمله درباره على (عليه السلام ) نازل شده كه در شب هجرت
در بستر رسول خدا(صلى الله عليه و آله و سلم ) خوابيد.
عبدالرحمان بن ميمون به نقل از ابن عباس مي گويد:
« رسول خدا(ص) در شبي که به سوي آن غار برون شد
علي را در بستر خود خوابانيد.
ابوبکر به دنبال پيامبر آمد و علي او را از خروج پيامبر آگاه کرد.
ابوبکر در پي آن حضرت روان شد و قريشيان بيدار و پاسدار
علي را [ به جاي پيامبر ] هدف خويش گرفته بودند.
چون صبح شد، با شگفتي علي (ع) را
فراروي خود ديدند.
گفتند: محمد(ص) کجاست ؟
علي(ع) گفت: من از او خبر ندارم .
گفتند: ما نمي خواستيم به تو ضرري برسانيم و تو را آزار دهيم.
ما هدفمان محمد(ص) بوده است. چون که او از زدن و ضربه خوردن به خود نمي پيچد
اما تو از ضربه خوردن به خود مي پيچي.
سپس آيه و من الناس من يشري نفسه... درباره او نازل شد. »
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلآ أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ
سوره رعد آیه 7
وكساني كه كفر ورزيدند مي گويند:
چرا از طرف پروردگارش نشانه اي (آشكار و به دلخواه ما) بر او نازل نشده است
? (اي پيامبر) تو فقط بيم دهنده اي و براي هر قومي راهنمايي است .
از طريق اهل سنت هفت حديث نقل شده است كه مقصود از منذر پيغمبر
صلى الله عليه و آله و از هادى على عليه السلام ميباشد
از جمله مالكى در فصول المهمه مينويسد كه چون آيه مزبور نازل شد
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
انا المنذر و على الهادى و بك يا على يهتدى المهتدون.
يعنى من انذار كننده ام و على هدايت كننده و
بوسيله تو يا على هدايت يافتگان هدايت مى يابند
ذلك الذى يـبـشـر اللّه عـبـاده الذيـن امـنـوا و عـملوا الصـالحات قل لا اسئلكم
عليه اجرا الا الموده فى القربى و من يقترفحسنه نزدله فيها حسنا ان اللّه غفور شكور
سوره شورى آيه 23
(اى پيغمبر در برابر زحمات تبليغ رسالت بمردم) بگو من از
شما اجر و مزدى نميخواهم مگر دوستى نزديكانم را.
زمخشرى در تفسير كشاف و گنجى شافعى در كفاية الطالب و ديگران نوشته اند كه چون آيه مزبور نازل شد به پيغمبر صلى الله عليه و آله گفتند يا رسول الله:
و من قرابتك هؤلاء الذين وجبت علينا مودتهم؟قال على و فاطمة و ابناهما
.
يعنى نزديكان شما كه دوستى آنها بر ما واجب است
چه كسانى اند؟
فرمود على و فاطمه و دو پسرشان.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ
يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿۵۴) مائده
اى كسانى كه ايمان آوردهايد هر كس از شما از دين خود برگردد به زودى خدا گروهى [ديگر] را مىآورد كه آنان را دوست مىدارد
و آنان [نيز] او را دوست دارند [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند در راه خدا جهاد مىكنند
و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمىترسند اين فضل خداست آن را به هر كه بخواهد مىدهد و خدا گشايشگر داناست (۵۴)
قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب»
سوره رعد آيه 13
كافران رسالت پيغمبر اكرم را انكار كرده و گفتند تو پيغمبر نيستى اين آيه در
پاسخ آنان بحضرتش نازل شد كه بگو (من براى رسالت خود دو شاهد دارم يكى) خدا
است كه براى شهادت ميان من و شما كافى است و ديگرى كسى است كه علم كتاب در نزد اوست.
ثعلبى در تفسير آيه مزبور مينويسد آنكه علم كتاب
در نزد اوست على بن ابيطالب است
همچنين ابو سعيد خدرى گويد از رسول خدا صلى الله عليه و آله
پرسيدم آنكس كه علم كتاب در نزد اوست كيست؟
فرمود آنكس برادرم على بن ابيطالب است
نظرات شما عزیزان:
