بله! ماجرا به این صورت است که حضرت زهرا (س) دست شيعيان و محبّان خود را گرفته‌اند و دارند تشريف می‌برند که دوباره می‌ايستند. صدا مي‌آيد که يا فاطمه! برای چه ايستادي؟ می‌فرمايند: می‌خواهم منزلتم شناخته شود، خداوند می‌فرمايند که برگرد، هر کسی که به خاطر شما به شيعيان و محبان شما به کسی آب داد، دستش را بگير و با خودت بياور؛ هر کسی که به خاطر شما غيبتی را از غيبت کننده‌ای دفع کرد، دستش را بگير و با خودت بياور. خيلی‌ها، مثلاً فلان فرد غیرموجه، يکي می‌خواهد پشت سر يک شيعه‌ای بدگويی کند، آن فرد غيرتی شد، به خاطر غيرتی که نسبت به اهل بيت (ع) داشت، با اينکه خودش هم مثلاً خلافکار بود، گفت: آقا! غيبت نکن، چرا پشت سرش حرف مي‌زنی! چه بسا اين فرد مشمول آن حديث شود و حضرت زهرا (س) دستش را بگيرند. و دلیل این رفتارها این است که رحمت الهی در عالم و بر آدم جريان دارد «وَ رَحْمَتي وَسِعَتْ کُلَّ شَيْ‌ءٍ»(5)، رحمت بر همه چیز وسعت یافته است و یکی از همه چیز، عرصه قیامت و افراد و اشیاء حاضر در آن است. رحمت کولاک می‌کند و ذهنيت انسان را به شدت بهم می‌ريزد. عالی‌ترين ذهنيتی که ما از قيامت داشته باشيم، رحمت خداوند فوق آن اثر می‌کند.
پس حضرت زهرا (س) دست جمع کثيری را می‌گيرند و با خودشان به سوی بهشت می‌برند؛ و در بعضی از احاديث آمده است مانند مرغی که جوجه‌هايش را زير بال و پرش می‌گيرد رفتار می‌کنند. کاروان فاطمه زهرا (س) اين‌گونه است؛ مثل مرغی که جوجه‌هايش را زير بال و پرش بگيرد. از این رو اين حرکت، يک حرکت فردی نيست، بلکه یک حرکت کاروانی است. ما برای اینکه بخواهیم مفهوم «کاروان فاطمه(س)» را که می خواهند از روی پل صراط به سوی بهشت تشريف ببرند، درک کنيم بايد فضای آن را برای خود ايجاد و ترسیم کنيم و اگر فضای آن را صحيح ايجاد کنيم، اين کاروان خيلی زيبا جلوه مي‌کند.
ما باید در دنيا به گونه‌ای رفتار کنيم که به نوعی مشمول فاطمیّت فاطمه زهرا(س) شده و در قیامت در کاروان فاطمه(س) قرار گیريم. ما بسیار به وجه فاطمی ایشان نیاز داریم، کاروان اميرالمؤمنين(ع) به جای خود، کاروان امام مجتبی(ع) به جای خود، کاروان تک تک اهل بيت عصمت و طهارت(ع) به جاي خود؛ شيعيان کاروانی به سمت بهشت می روند. قافله سالار هر کدام از اين قافله‌ها يکی از اهل بيت(ع) هستند که با حالت خودشان قافله سالاری می‌کنند؛ و فاطمة زهرا (س) مانند مرغی که جوجه‌هايش را زير بال و پرش می‌گيرد قافله سالاری می‌کنند؛ شيوه قافله سالاری ایشان اين است. اين گونه نيست که مادر مهربان امت فاطمه زهرا (س) بفرمايند که شما در دنيا شيعيان و محبّان من بوديد، باشد من به شما می‌گويم راه بيافتيد و خود به بهشت برويد. آنجا زبانه‌های آتش جهنم بسیار خطرناک است. آنجا ما نياز به مادری حضرت زهرا (س) داريم، آنجا نياز به بال و پر حضرت زهرا (س) داريم؛ چطور در دنيا دست‌مان را بگيرند، اما آنجا بفرمايند که خودتان برويد!؟
لذا اگر خداوند متعال اسم حضرت زهرا (س) را در زمین فاطمه نهاده است به این دلیل است که ایشان سبب جدا شدن پاک طینتان، محبّان و شیعیان خود از نار و آتش، به سوی نور و بهشت می‌باشند و زمین قیامت و صحرای محشر نیز می‌تواند یکی از بارزترین مصادیق آن باشد.
پی‌نوشت‌ها
1ـ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‌43، ص 18.
2ـ قال رسول الله(ص): «أَوّلُ شَخْصٍ تدخل الجنة فاطمة» اولین شخصی که وارد بهشت می‌شود فاطمه(س) است/ الفردوس، ج1، ص38، شمارة81/ مقتل الحسين، ج1، ص76/ لسان الميزان، ج4، ص16، شمارة34/ التدوين، ج1، ص457/ ميزان الاعتلال، ج2، ص131، شمارة5057/ الفصول المهمة، ص145/ نظم درر السمطين، ص180/ عوالم العلوم، ج11، ص66، شمارة5/ اتحاف السائل، ص73، شمارة35/ کنزالعمال، ج12، ص110، شمارة34234/ مسند فاطمة الزهراء(س)، ص57، شمارة115.
3ـ اين ماجرا حداقل به دو صورت ذيل آورده شده است که در منابع زیر فابل بررسی می‌باشد. الف) بحارالأنوار، ج8، ص51، باب21ـ الشفاعة ... ص:29/ ج43، ص64، باب3. ب) تفسير فرات الکوفي، ص298 و من سورة الشعراء ... ص 297.
4ـ اين مفهوم را در آيات ذيل مي توان دنبال کرد:
الف) «کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ رَهينَةٌ»/ سورة مدثر، آية38
ب) «لَيْسَ لِلإِنْسانِ إِلاّ ما سَعي»/ سورة نجم، آية39
5ـ سورة اعراف، آية156

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: