برخی اشکال می‌کنند که اسلام با حضور زن در جامعه مخالف است، چون دستور حجاب زنان را محدود می‌کند؟! یا اینکه برای جلوگیری از تماس زن و مرد، زن باید در خانه بماند و با مردان هیچ‌گونه تماسی نداشته باشد؟

در پاسخ باید گفت که اتفاقاً اگر یک دینی مخالف حضور زن، در جامعه باشد، این‌همه روی بحث حجاب تأکید نمی‌کند! چون کسی که قرار است در خانه بماند، نیازی به حجاب ندارد.

اگر اسلام با حضور زن در جامعه مخالف بود، حضور شجاعانه حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) در کنار امام علی (علیه السلام) در ماجرای غصب خلافت و حضور حضرت زینب کبری (سلام‌الله علیها) در ماجرای کربلا هیچ توجیهی نداشت.

آنچه وجود دارد این است که این حضور باید بی جهت یا بر اساس جهات باطل نباشد بلکه باید بر اساس قاعده و قانون باشد ازجمله اینکه باید همراه با حجاب اسلامی[۱] و توأم با حیا و پاک‌دامنی[۲] و به دور از عشوه‌گری، تبرج و خودآرایی[۳] باشد.

[۱]. احزاب، آیه ۵۹: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا؛ ای پیامبر، زنان و دختران خویش و زنان مؤمنان را بگو: چادرهای خود را بر خویشتن فرو پوشند- خود را بپوشانند. این نزدیک‌تر است به آنکه شناخته شوند- به صلاح و عفت- و آزارشان ندهند».

[۲]. قصص، آیه ۲۵: «فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشی عَلَی اسْتِحْیاء؛ ناگهان یکی از آن دو (زن) به سراغ او آمد در حالی که با نهایت حیا گام برمی‌داشت.»

[۳]. احزاب، آیه ۳۳: «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّهِ الْأُولی؛ آرام گیرید (و بی‌حاجت و ضرورت از منزل بیرون نروید) و مانند دوره جاهلیت پیشین با آرایش و خود آرایی بیرون نیایید».