ازدواج مایه آرامش انسان
ازدواج مایه آرامش انسان در آیۀ شریفه، آفرینش موجودی از جنس بشر که به عنوان همسر معرفی شده را مایۀسکون و آرامش دانسته و با این فرایند، جامعۀاسلامی را از ورود به وادی اضطراب و تشنج روانی دور نگه می دارد.
اسلام رهبانیت و انزواطلبی و فرار از ازدواج را نهی، و در مقابل، ازدواج را دریچه ای برای ورود به وادی آرامش و سلامت روانی معرفی کرده است. و از طرفی، طلاق تا زمانی که چاره ای جز آن نباشد- امری ناپسند معرفی شده است. گرچه آموزه های قرآنی، طلاق را در صورت ضرورت، وسیله ای برای رهایی و فرار از فشارهای روانی ناشی از اختلافات خانواده می داند. ولی برای آن شرایطی را قرارداده است که در آن صورت فشار روانی حاصل از این جدایی را به حداقل می رساند:
«وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ» [1]
«و هنگامی که زنان را طلاق دادید، و به (روزهای پایانی) سرآمدِ (عدّه) شان رسیدند، پس بطور پسندیده نگاهشان دارید، یا بطور پسندیده آزادشان سازید؛ و بخاطر زیان رساندن نگاهشان ندارید. »
موضوع این آیه، طلاق و جدایی همسران است. ولی با ظرافتی که مخصوص قرآن است می فرماید: در این هنگام که عدۀزن در حال تمام شدن است، یا به بهترین وجه رجوع کرده، و زندگی را ادامه دهید، و یا با بهترین وجه که هیچ گونه آشفتگی روحی را به همراه نیاورد جدا شوید. پیشنهاد رجوع مجدد به زوج از طرف خداوند، نشان از اهمیت پیوند و استمرار زندگی در اجتماع دارد و تاکید به جدایی همراه با زیبایی و خوبی که هم شرع و هم عرف و عقل آن را تایید
کند [2] نشان از احتمال بروز حمله های روانی در این حالت دارد، که با این گونه برخورد زوج، این حمله ها به حداقل می رسد.
در آیۀبعد، توصیه دارد که از ازدواج مجدد همسر جلوگیری نشود- در گذشته مرسوم بود- و ازدواج همراه با نیکی را مورد تاکید قرار می دهد؛ که خود دلیل دیگری بر اهمیت دادن قرآن به ازدواج و اکراه از تجرد است.
به طور خلاصه، نظر قرآن در این باره چنین است:
1- سفارش به ازدواج.
2- نکوهش طلاق، هر چند آنرا دریچۀخروج از بن بست های تفاهم می داند.
3- توصیه به تحکیم روابط عاطفی خانوادگی از دیگر آموزه های قرآن است.
چنانچه گذشت، اسلام نه تنها از رهبانیت و انزواطلبی نهی کرده بلکه رجوع به جمع و همکاری جمعی را سفارش می کند و می فرماید:
«وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعاً وَلَا تَفَرَّقُوا» [3]
«و همگی به ریسمان خدا، تمسّک جویید، و پراکنده نشوید. »
و در آیۀدیگر می فرماید:
«تَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی» [4]
«و بر (ای) نیکوکاری و (خود نگهداری و) پارسایی با یکدیگر همکاری کنید. »
با این راهکار قرآنی و استفاده صحیح از آن ها، افسردگی در جامعۀاسلامی به حداقل می رسد
پی نوشت:
[1] بقره/ 231.
[2] محقق اردبیلى، زبده البیان فى براهین القرآن، ص 740، انتشارات مومنین
[3] آل عمران/ 103
[4] مائده/ 2.
منبع: حوزه نت
نظرات شما عزیزان: