قال علی علیه السلام : مَن لم يَلِنْ لِمَن دونَهُ لَم يَنَلْ حاجَتَهُ ُ   /   ( ميزان الحكمه، ج5، ص438)
هركه با زير دست خود نرمش به خرج ندهد، به هدف خود نرسد
 

سر خود و رها !

 بر سالک طریق آخرت لازم و حتم است که با هر جدّیّتى هست معارف و مناسک خود را از تصرّف شیطان و نفس امّاره تخلیص کند و با کمال دقّت و تفتیش در حرکات و سکنات و طلب و مطلوب خود غور کند و غایت سیر و تحصیل و مبادى حرکات باطنیّه و تغذّیات روحیّه را به دست آورد و از حیله ‏هاى نفس و شیطان غفلت نکند و از دام هاى نفس امّاره و ابلیس غافل نشود، و در جمیع حرکات و افعال سوء ظنّ کامل به خود داشته باشد و هیچ گاه آن را سر خود و رها نکند؛ چه بسا باشد که با اندک مسامحه ‏اى انسان را مغلوب کند و به زمین زند و سوق به هلاکت و فنا دهد؛

[ امام خمینی رحمة الله علیه ، چهل حدیث ، مرکز فرهنگی رجاء ، چاپ دوّم ، 1368]

مایه روشنی چشم!

فی الکافی عن الصادق(ع): إِنَّ الرَّجُلَ یذْنِبُ الذَّنْبَ فَیحْرَمُ صَلَاةَ اللَّیلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّیئَ أَسْرَعُ فِی صَاحِبِهِ مِنَ السِّکینِ فِی اللَّحْم. [ الکافی ج 2 ص272 ]

 در آثار معاصی و گناهان، این هم یکی از آثار است. انسان گناهی را انجام می دهد نتیجه آن این می شود که از نماز شب محروم می شود. همیشه نباید دنبال زیانهای مادی متَرتب بر گناهان بود، گاهی زیانهای معنوی سنگین تر است.
 کسی که به نماز شب موفق است، گاهی یک شب،دو شب، سه شب پشت سر هم از خواندن نماز شب محروم می شود. متحیّر می ماندکه چرا؟ باید دید چه حرکتی، چه کاری از ما سر زده که خدا متعال این طوری مجازات و عِقاب آن گناه را به ما می چشاند که ما را از فضیلت نماز شب محروم می کند. البته این در مورد کسی است که عادت به نماز شب دارد،و این عبادت برایش آسان و لذت بخش است. بعضی ها اصلاً به نماز شب موفق نمی شوند! می خوانند آیه شریفه قرآن را (والمستغفرین بالاسحار) سحر استغفار کردن چقدر اهمیت دارد، این را می دانند، اما موفق نمی شوند. ریشه این عدم توفیق را در آنچه از انسان سر می زند، باید جستجو کرد. مراقبت در رفتار خودمان نمی کنیم، گناهانی ازما سر می زند، نتیجه اش این است که از ثواب بزرگ ، از این نمازی که مایه روشنی چشم بندگان صالح خدا در برزخ و روز قیامت است، محروم می مانیم. چاقو را که روی گوشت می گذارید، چطور آن فرو می رود، کار زشت، عمل سَّیئَ یعنی گناه بر روح انسان تاثیرش از این هم سریعتر است. فوراً یک تاریکی انسان متذکر ، در خودش احساس می کند. اگر متقی نباشیم، همان احساس را هم نمی کنیم. مَثَل غافل ، مَثَل نابینا است. چراغ را که خاموش بکنند، نمی فهمند چراغ را خاموش کردند.آدمی که متذّکر نیست نمی فهمد که این نور از او گرفته شد. اگر متّقی باشد می فهمد که نور از او گرفته شد؛( إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَکَّرُوا – آیه 201 اعراف) به مجرد این که باد شیطان به آنها خورد، به خود می آیند، بر می گردند. این، توفیق الهی است. اگر این توفیق نصیب انسان نشد، آن وقت تاریکی بر روی تاریکی، ظلمات بعضها فوق بعض.

[ شرح حدیث ازحضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای (مدظلّه العالی) در مقدمه درس خارج 6/11/88 ]

نمازت را اعاده کن!

ای عزیز ! بدان که بعد از نماز ،تسبیح حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به اندازه ای فضیلت دارد که فردی نماز را خواند و چون این تسبیح را به جای نیاورده بود، به او گفتند: نمازت را اعاده کن. سه مرتبه توحید و سه مرتبه صلوات و سپس سه مرتبه (آیات مبارکه ی 2 و 3 سوره طلاق )وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا ؛ را بخوان به قصد فتح باب.

[محمد لک علی آبادی ، پای درس عارفان (ازفرمایشات آیت الله نخودکی اصفهانی ) ، قم،آخرین وصی،1392،ص 102 ]

نشانه های دوستی خدا !

 استاد حامد رحمة الله علیه بهترین شاگرد شیخ رجبعلی خیاط رحمة الله علیه می فرماید: از هرکس بپرسی می گوید ما خدا را دوست داریم ولی دوستی خدا نشانه هایی دارد در دعای عرفه می فرماید: أَنْتَ الَّذِی أَزَلْتَ الْأَغْیَارَ عَنْ قُلُوبِ أَحِبَّائِکَ حَتَّى لَمْ یُحِبُّوا سِوَاکَ وَ لَمْ یَلْجَئُوا إِلَى غَیْرِکَ . یعنی آن هایی که محبّ خدا هستند ، محبّت غیر خدا از دلشان بیرون رفته و کس دیگر را دوست ندارند و به غیر خدا هم پناهنده نمی شوند. این ها نشانه های دوستی خداست.

[ محمد لک آبادی ، پای درس عارفان ، قم ، آخرین وصی، چاپ دوم ، 1393 ، ص 25 .]

تو خودت می‏توانی روی پای خودت بایستی!

 عمده این است که این نهضت توانست یک موفقیت بسیار بزرگ کسب کند و آن این است که خودباختگی در مقابل غرب به معنای اعم (یعنی بلوک غرب و بلوک شرق) را از ملّت ما می‏گیرد و به ملّت ما می‏گوید تو خودت یک مکتب و یک فکر مستقل داری، تو خودت می‏توانی روی پای خودت بایستی، تو یک هویّت و منش دیگری داری.
 از نظر علمای جامعه‏شناسی این مطلب ثابت شده که همین طور که یک فرد روح دارد یک جامعه هم روح دارد، هر جامعه‏ای که دارای فرهنگی هست فرهنگ آن جامعه روح آن جامعه را واقعا تشکیل می‏دهد و اگر در نهضتی کسی بتواند روی آن روح جمعی انگشت بگذارد و آن روح را زنده کند تمام اندام جامعه را یکجا به حرکت در می‏آورد. دو سه قرن بود- مخصوصاً در این صدساله اخیر که تلاقی غرب و شرق پیدا شده- که مردم مشرق زمین، مردم دنیای اسلام، به طور کلی وقتی خودشان را در مقابل غربی‏ها می‏دیدند احساس حقارت و کوچکی می‏کردند. من در کتاب‏ نهضتهای اسلامی‏ نوشته‏ام ، سید احمد خان هندی در ابتدا یکی از سران نهضت اسلامی در هند بود و مردم را علیه انگلیسها تحریک می‏کرد. ... یک سفر به اروپا رفت. وقتی که آن تمدن اروپا مخصوصا آن وضع انگلستان در اوایل قرن بیستم و آن تمدن عظیم و گسترده را دید آنچنان خودش را باخت که وقتی به هند برگشت تمام افکارش عوض شد، به مردم هند گفت که ما راهی نداریم الّا این که تحت قیمومیّت انگلستان برای همیشه باقی بمانیم، یعنی همان فکری که تقی‏زاده ما پیدا کرده بود و گفت ایرانی اگر بخواهد به سعادت برسد باید از فرق سر تا ناخن پا فرنگی شود، جسماً، روحاً، ظاهراً، باطناً باید فرنگی شود. بر عکسِ سید جمال. خصوصیت سید جمال این است که با این که در صدسال پیش بوده با آن تقدّمی که غرب در آن وقت داشت، وقتی که به آنجا رفت، برعکس به این فکر افتاد که باید ملت مشرق زمین را بیدار کرد و او را برانگیخت و به او شخصیت داد و غرب را در مقابل او تحقیر کرد.

[ مرتضی مطهری ، آینده انقلاب اسلامی ایران ، تهران ، انتشارات صدرا، چاپ سی و یکم ، 1389 ، ص 70و 72]

معامله با خدا!

 شبی که می خواست به عراق برود، بعد از نماز ظهر به من گفت وصیت نامه ام را نوشتم و پس از من وکالت دارید که وصیت نامه ام را بخوانید و به آن عمل کنید. ساکش را جمع کردم و آماده رفتن شد. دختر بزرگم مریم عادت داشت هر بار که پدرش به ماموریت می رفت او را از زیر قرآن رد می کرد. این بار پس از بوسیدن قرآن، صفحه ای را باز کرد و خواند. لبخندی بر لبش نشست و گفت آیه خوبی آمد. بعدها از مریم پرسیدم که آن روز چه آیه ای برای پدرش آمد. مریم گفت: آیه 34 سوره لقمان / وَ ما تَدْري نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ ؛ و هیچ کس نمی داند که در کدام ( قطعه ) زمین می میرد ، همانا خداوند ( به همه اینها ) دانا و آگاه است. /محافظ و ماشین شخصی نداشت و از وسایل عمومی استفاده می کرد. تا ایستگاه اتوبوس همراهیش کردم. در بین راه گفت “اگر من برنگشتم بدانید که من با خدا معامله کردم. چه در دوران دفاع مقدس و چه الان که در بحث دفاع از حرم اهل بیت (ع) می روم. از هیچ ارگانی هیچ توقعی نداشتم و ندارم. فقط برای دفاع از مرز اسلام می روم و از شما می خواهم که شما هم هیچ توقعی از هیچ کس نداشته باشید. تنها “خدا ” باید به من و خانواده ام نگاه کند. آخرین تصویری که از ایشان در ذهن دارم لبخند و تکان دادن دستش برای خداحافظی از داخل اتوبوس است. شب قبل از شهادتش تماس گرفت. با من و دخترهایمان صحبت کرد و در آخر به دختر کوچکمان گفت که از دوریم بی تابی نکن.

[گفت و گوی دفاع پرس با همسر سردار شهید حاج حمید تقوی فر ، برداشت از خبرگزاری دفاع مقدس (ساجد)]

یک استفتاء

سوال: ازامام جمعه ای نقل شده است که اخیرا تغییر فتوایی درفتاوای حضرت آقا بوجود آمده مبنی بر اینکه سفرهای شخصی در خلال سفرهای شغلی تغییری در حکم ایجاد ننموده و نماز و روزه فرد در این سفرها نیز تمام است. آیا این فتوا درست است؟
جواب: نقل درست نیست، اگر در خلال سفرهای شغلی، به مقدار مسافت شرعی سفر شخصی انجام شود، حکم سفر شخصی دارد و نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

( استفتائات مقام معظم رهبری امام خامنه ای در سایت معظمً له به آدرس: leader.ir )