خدايا اين پيغمبري كه براي ما انتخاب كرديد از ويژگيهايش برايمان بگو،چون جز تو كيست كه او را بهتر از همه بشناسد؟

او مهربان است وروف است،واينها هم جلوه رحمت ماست كه او چنين است،دوست داريم با مردمان مهرباني بكند،عفو وبخشش وطلب استغفار ومشورت را به او امر كرديم[1]

او كسي است كه آيات ما را براي شما ميخواند،شما را تزكيه وپاك ميكند وعلم مي اموزد[2]

او وهمراهانش بر كفار شديد ودر بين هم مهرباني وعطوفت دارند[3]

او رسول كريم است[4]

او از روي هوي وهوس حرف نميزند وراه گم کرده نیست [5]

او مجنون نيست،[6]

او كسي است كه اگر ظلمي به خود بكنيد وپيش او بياييد خدا را تواب ورحيم خواهيد يافت [7]

او بشیر رحمت خداوند و استغفار کننده برای عذرخواهان است [8]

اصلا يا رسول الله اگر آمدند پيشت بگو سلام عليكم[7]وبالهاي مهرت را براي مومنان بگشا[8]

اگر خدا را دوست داريد از او تبعيت كنيد[9]

او خلق عظيم دارد[10]

تا زماني كه بين شماست عذابي نيست[11]

ولي يا رسول الله ما ميدانيم با همه اين خوبيها آنها تو را ناراحت ميكنند[12]

قبل از تو هم با رسولان قبلي چنين كردند، صبر كن[13]

قسم به جانت اينها نمي فهمند[14]

حال که چنين است کافران را (فقط) اندکي مهلت ده (تا سزاي اعمالشان را ببينند)![15]

ولي خدا سخت ميگيرد[16]


[1] آل‏عمران : 159 :
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ «لِنْتَ» لَهُمْ وَ لَوْ «كُنْتَ» فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ «حَوْلِكَ» «فَاعْفُ» عَنْهُمْ وَ «اسْتَغْفِرْ» لَهُمْ وَ «شاوِرْهُمْ» فِي الْأَمْرِ فَإِذا «عَزَمْتَ» «فَتَوَكَّلْ» عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ «الْمُتَوَكِّلينَ»
به (برکت) رحمت الهي، در برابر آنان [= مردم‌] نرم (و مهربان) شدي! و اگر خشن و سنگدل بودي، از اطراف تو، پراکنده مي‌شدند. پس آنها را ببخش و براي آنها آمرزش بطلب! و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامي که تصميم گرفتي، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زيرا خداوند متوکلان را دوست دارد.

[2] آل‏عمران : 164 :
لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ «رَسُولاً» مِنْ أَنْفُسِهِمْ «يَتْلُوا» عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ «يُزَكِّيهِمْ» وَ «يُعَلِّمُهُمُ» الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبينٍ
خداوند بر مؤمنان منت نهاد [= نعمت بزرگي بخشيد] هنگامي که در ميان آنها، پيامبري از خودشان برانگيخت؛ که آيات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بياموزد؛ هر چند پيش از آن، در گمراهي آشکاري بودند.

[3] الفتح : 29 :
«مُحَمَّدٌ» «رَسُولُ اللَّهِ» وَ الَّذينَ «مَعَهُ» أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ «تَراهُمْ» رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سيماهُمْ في‏ وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى‏ عَلى‏ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظيماً
محمد (صلي الل عليه وآله) فرستاده خداست؛ و کساني که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند؛ پيوسته آنها را در حال رکوع و سجود مي‌بيني در حالي که همواره فضل خدا و رضاي او را مي‌طلبند؛ نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است؛ اين توصيف آنان در تورات و توصيف آنان در انجيل است، همانند زراعتي که جوانه‌هاي خود را خارج ساخته، سپس به تقويت آن پرداخته تا محکم شده و بر پاي خود ايستاده است و بقدري نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتي وامي‌دارد؛ اين براي آن است که کافران را به خشم آورد (ولي) کساني از آنها را که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده‌اند، خداوند وعده آمرزش و اجر عظيمي داده است.

[4] الحاقة : 40 :
إِنَّهُ «لَقَوْلُ رَسُولٍ كَريمٍ»
که اين قرآن گفتار رسول بزرگواري است،

[5]النجم :2،3و4
وَ «النَّجْمِ» إِذا «هَوى‏» * ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ «ما غَوى‏» * وَ «ما يَنْطِقُ» عَنِ الْهَوى‏
سوگند به ستاره هنگامي که افول مي‌کند، که هرگز دوست شما [= محمد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است، و هرگز از روي هواي نفس سخن نمي‌گويد!

[6]التكوير : 22 :
وَ ما «صاحِبُكُمْ» بِمَجْنُونٍ
و مصاحب شما [= پيامبر] ديوانه نيست!

[7] النساء : 64 :
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ «لِيُطاعَ» بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ «جاؤُكَ» فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ «الرَّسُولُ» لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً
ما هيچ پيامبري را نفرستاديم مگر براي اين که به فرمان خدا، از وي اطاعت شود. و اگر اين مخالفان، هنگامي که به خود ستم مي‌کردند (و فرمانهاي خدا را زير پا مي‌گذاردند)، به نزد تو مي‌آمدند؛ و از خدا طلب آمرزش مي‌کردند؛ و پيامبر هم براي آنها استغفار مي‌کرد؛ خدا را توبه پذير و مهربان مي‌يافتند.

[8] الأنعام : 54 :
وَ إِذا «جاءَكَ» الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِآياتِنا «فَقُلْ» سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ
هرگاه کساني که به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند، به آنها بگو: «سلام بر شما پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض کرده؛ هر کس از شما کار بدي از روي ناداني کند، سپس توبه و اصلاح (و جبران) نمايد، (مشمول رحمت خدا مي‌شود چرا که) او آمرزنده مهربان است.»

[9] الشعراء : 215 :
وَ «اخْفِضْ» «جَناحَكَ» لِمَنِ «اتَّبَعَكَ» مِنَ الْمُؤْمِنينَ
و بال و پر خود را براي مؤمناني که از تو پيروي مي‌کنند بگستر!

[10] آل‏عمران : 31 :
«قُلْ» إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ «فَاتَّبِعُوني‏» يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ
بگو: «اگر خدا را دوست مي‌داريد، از من پيروي کنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.»

[11] القلم : 4 :
وَ «إِنَّكَ» لَعَلى‏ «خُلُقٍ» «عَظيمٍ»
و تو اخلاق عظيم و برجسته‌اي داري!

[12] الأنفال : 33 :
وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ «أَنْتَ» فيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
ولي (اي پيامبر!) تا تو در ميان آنها هستي، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد؛ و (نيز) تا استغفار مي‌کنند، خدا عذابشان نمي‌کند.

[13] الأنعام : 33 :
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ «لَيَحْزُنُكَ» الَّذي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ «لا يُكَذِّبُونَكَ» وَ لكِنَّ الظَّالِمينَ «بِآياتِ اللَّهِ» يَجْحَدُونَ
ما مي‌دانيم که گفتار آنها، تو را غمگين مي‌کند؛ ولي (غم مخور! و بدان که) آنها تو را تکذيب نمي‌کنند؛ بلکه ظالمان، آيات خدا را انکار مي‌نمايند.

[14] الأنعام : 34 :
وَ لَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ «قَبْلِكَ» فَصَبَرُوا عَلى‏ ما كُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا وَ لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِ اللَّهِ وَ لَقَدْ «جاءَكَ» مِنْ نَبَإِ الْمُرْسَلينَ
پيش از تو نيز پيامبراني تکذيب شدند؛ و در برابر تکذيبها، صبر و استقامت کردند؛ و (در اين راه،) آزار ديدند، تا هنگامي که ياري ما به آنها رسيد. (تو نيز چنين باش! و اين، يکي از سنتهاي الهي است؛) و هيچ چيز نمي‌تواند سنن خدا را تغيير دهد؛ و اخبار پيامبران به تو رسيده است.

[15] الحجر : 72 :
«لَعَمْرُكَ» إِنَّهُمْ لَفي‏ سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ
به جان تو سوگند، اينها در مستي خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده‌اند)!

[16] الطارق : 17 :
«فَمَهِّلِ» الْكافِرينَ «أَمْهِلْهُمْ»
رُوَيْداً حال که چنين است کافران را (فقط) اندکي مهلت ده (تا سزاي اعمالشان را ببينند)!

[17] البروج : 12 :
إِنَّ بَطْشَ «رَبِّكَ» لَشَديدٌ
گرفتن قهرآميز و مجازات پروردگارت به يقين بسيار شديد است!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: