عاشوار، روح زمان
عاشورا، تنها حکايت عطش، ستم و اسارتي نيست که بر خاندان پيامبر(ص) رفت؛
عاشورا، تجلي گاه ايمان، عشق و حماسه نيز هست.
عاشورا، تمام روح زمان است در کالبد زمين.
عاشورا، هويت ماست .
عاشورا،يک پيام آسماني در زمين که پژواک آن همواره به گوش وجدان هاي بيدار آزادگان درهر زمان و مکان مي رسد و آنان را به خود فرا مي خواند.
عاشورا،يک روز در يک جغرافياي خاص نيست. گستره عاشورا چنان وسيع است که تاريخ ظرفيت آن را ندارد.
فرهنگ عاشورا و مفاهيم والاي مکتبي اش به آدمي مي آموزد تا زماني که به حق،عمل و از باطل دوري نمي شود، اهل ايمان بايد به ديدار پروردگارشان مشتاق و راغب باشند که سرور و سالار شهيدان ، مرگ را در چنين شرايطي جز سعادت و زندگي در کنار ظالمان را جز سيه روزي و ننگ نمي دانست.
عاشورا، حجت را بر انسان تمام کرد تا هيچ کس را هيچ گاه بهانه نماند.
اينجا شيرخواره نيز مي تواند فرياد بزند، بگريد و در صفير زهر آگين تيري سه شعبه، مظلوميت حق را بازگو کند.
اينجا نوجواني مي تواند اسب عشق زين کند و در دريايي از تيغ وسنگ و نيزه و قهقهه فرو رود.
اينجا مردي مي تواند تشنگي اش را در امواج رودخانه، پيش پاي عطش روح،قرباني کند و تشنه کام از آب بيرون آيد و بازوانش را در دفاع از حريم ايمان رها کند و مشکي از رشادت و حماسه و عشق را به خيمه هاي فردا برساند.(1)
امروز عاشوراست و فاصله ميان عاشق و معشوق،فرا رفتن و فرود آمدن شمشيري است در ازاي يک تير، پرتاب يک سنگ و نوازش آرام خنجري بر حلقوم.فاصله ها برمي خيزند.
ازصبحگاه تا شامگاه، فرصت پرواز است.
تشنه کامان برکوثر وصال،دل بسته اند. دل ها ملتهب از ملاقات مبارک پوست با شمشير،سينه با نيزه،تن با تيغ و پاره پاره پيکري با سم اسبان مهاجم است.
امروز عاشوراست و خيمه ها ميزبان لهيب شعله ها ، گونه ها در انتظار سيلي ستم،دست ها در تمناي زنجير،پاي ظريف کودکان ميهمان زخم خارسکان و چشم در سايه بان خورشيد،درگستره بيابان در جست وجوي پدر،عمو،برادر و ياور......(2)
پي نوشت :
1-محمد رضا سنگبري، يادهاي سبز، ص 36.
2-همان، سوگ سرخ، صص36و37.
منبع:اشارات شماره128
نظرات شما عزیزان: