يكي از عبارت هايي كه در قرآن كريم آمده است و براي آن حدي مشخص نشده است، «ذكرالله» است: «يا ايهاالذين ءامنوا اذكروا الله ذكرا كثيرا؛ اي كساني كه ايمان آورده ايد، خدا را ياد كنيد، يادي بسيار.» (احزاب41)
ياد خدا، تأثير به سزايي در آرامش دلها دارد. قرآن كريم، ذكر خدا را به عنوان برترين داروي آرام بخش قلب ها معرفي مي نمايد و قلب مؤمنان را بدليل ذكر نام خداوند، سرشار از آرامش ملكوتي مي داند و مي فرمايد: «الذين ءامنوا و تطمئن قلوبهم بذكرالله الا بذكرالله تطمئن القلوب؛ آنان كه ايمان آورده اند و دلهايشان به ياد خدا آرامش مي يابد. آگاه باشيد كه دلها به ياد خدا آرامش مي يابد.» (رعد28)
كسي كه دلش را محل ياد خدا قرار مي دهد، همه اضطرابها و نگراني هايش از بين مي رود، به صفا و آرامشي دروني مي رسد و هيچ وحشتي از غير خدا ندارد.
حضرت علي(ع) در خطبه 225 نهج البلاغه مي فرمايد: «پروردگارا! تو از هر مونسي براي دوستانت مونس تري و از همه آن ها براي كساني كه به تو اعتماد كنند، براي كارگزاري، آماده تري. پروردگارا! آنان را در باطن دلشان مشاهده مي كني و در اعماق ضميرشان بر حال آنان آگاهي و ميزان معرفت و بصيرتشان را مي داني، رازهاي آنان نزد تو آشكار است و دل هاي آنان در فراق تو بي تاب. اگر تنهايي سبب وحشت آنان مي گردد، ياد تو مونس آنهاست، و اگر سختي ها بر آنان فرو ريزد، به تو پناه مي برند.»
در منطق قرآن يكي از مصاديق كامل ياد خدا، نماز مي باشد به ذكر اكبر، تعبير شده است: «و لذكرالله اكبر؛ و ذكر خدا بزرگ تر است.» (عنكبوت 45) نماز ريشه و مايه اصلي هر خير و سعادت است و انسان را به ياد خدا مي اندازد. اگر نماز باتوجه كامل خوانده شود، آثار و بركات ويژه اي در آرامش روح و روان و در نتيجه، در زندگي فرد خواهد داشت. در پرتو نماز، آلودگي و گناهان از وجود انسان پاك مي گردد. و قلبي كه در آن گناه نباشد، سرشار از آرامش و اطمينان است.

«تقوا» زيباترين صفت انسان مؤمن و عامل سعادت و رستگاري انسان است. خداوند در قرآن بارها انسان را به داشتن تقوا فراخوانده و آن را لباس پاكي روح انسان معرفي مي نمايد: «و لباس التقوي ذلك خير؛ و جامه پرهيزگاري از هر جامه اي بهتر است.» (اعراف26)
تقوا موجب كمال انسان و هدايت او در مسير الي الله است. خداوند سبحان براي اهل تقوا راه خروج از مشكلات و رسيدن به آرامش و طمأنينه را قرار داده است: «من يتق الله يجعل له مخرجاً؛ هر كه تقوا بورزد خداوند راه گشايش در سختي ها به او عطا مي كند.»(طلاق2)
فرد متقي در دنيا و آخرت محبوب خداوند سبحان است. در هنگام مصيبت ها و در دشواري هاي زندگي درمانده نمي گردد: «الا ان اولياء الله لا خوف عليهم و لا هم يحزنون¤ الذين امنوا و كانوا يتقون¤ لهم البشري في الحيوه الدنيا و في الاخره لاتبديل لكلمات الله ذلك هوالفوز العظيم؛ آگاه باشيد كه بر دوستان خدا بيمي نيست و غمگين نمي شوند¤ كساني را كه ايمان آوردند و پرهيزگاري مي كردند¤ بشارت است ايشان را در دنيا و آخرت. سخن خدا دگرگون نمي شود. اين است كاميابي بزرگ.» (يونس 64تا 62)
چنين انساني منشأ همه امور را خداوند متعال مي داند و اين گونه است كه هميشه داراي آرامش و اطمينان روحي است و ترس و دلهره به دلش راه نمي يابد.
امام علي(ع) اهل تقوا را اين گونه بشارت مي دهد و مي فرمايد: بدانيد كه هر كسي تقواي الهي را پيشه كند و از خداوند سبحان بترسد از فتنه ها نجات مي يابد. و با نور هدايت از تاريكي ها مي گريزد، و بهشت و آنچه را كه دوست دارد جاودانه بدست مي آورد. خداوند سبحان او را در منزل كرامت خويش مسكن مي دهد.
خانه اي كه مخصوص خداوند سبحان است سقف آن عرش الهي و نور و روشنايي آن از جمال الهي، و زائرانش فرشتگان الهي و دوستان و همنشينانش پيامبران الهي مي باشند.2

دعا وسيله قرب و نزديكي بنده به پروردگارمنان، تسلي بخش دلهاي خسته و روشني بخش جان انسان در برابر مشكلات و سختي هاي زندگي است. از اين رو، خداوند متعال همواره بندگان را به دعا كردن در پيشگاه خود دعوت مي نمايد و وعده اجابت آن را مي دهد: «واذا سالك عبادي عني فاني قريب اجيب دعوه الداع اذا دعان فليستجيبوا لي وليومنوا بي لعلهم يرشدون؛ و زماني كه بندگان من از تو درباره من بپرسند، من نزديكم، دعاي دعا كننده را هنگامي كه مرا بخواند اجابت مي كنم، پس بايد دعوت مرا استجابت كنند و به من ايمان آورند تا شايد هدايت شوند.» (بقره186)
انسان پاك ترين حالات را در دعا و توسل به خداوند پيدا مي كند. او به وسيله دعا به قدرت لايزال خداوندي متصل مي شود و حل مشكلات مادي و معنوي خود را از خدا مي خواهد و اجابت دعا را از جانب آن بخشنده بزرگ، باور دارد.
خداوند در قرآن درباره تأثير دعا و توسل بر آرامش انسان و رهايي از اضطراب و افسردگي مي فرمايد: «خذ من اموالهم صدقه تطهرهم و تزكيهم بها و صل عليهم ان صلوتك سكن لهم و الله سميع عليم؛ از دارايي هايشان صدقه بستان تا آنان را پاك و منزه سازي و برايشان دعا كن، زيرا دعاي تو مايه آرامش آنهاست، و خدا شنوا و داناست.» (توبه103)
دعا باعث تخليه هيجانات فرد و از بين بردن ناراحتي هاي او مي شود. انسان كه با دعا سر و كار دارد هرگز دچار يأس و نااميدي نمي شود و به آرامش و نشاط مي رسد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: