7 . وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُون
آنچه را كه پنهان مى كنيد يا آشكار مى سازيد خدا به آن آگاه است.
خداوند به نيّتها و اهداف ما نيز آگاه است.
«يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ»
(نحل، 19)
8. فَأَصَابَهُمْ سَيِّئاتُ مَا عَمِلُواْ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كاَنُواْ بِهِ يَسْتهَزِءُونَ
به كيفر كردار بدشان رسيدند و همان چيزهايى كه به ريشخند
مى گرفتند بر سرشان تاختن آورد.
دود اعمال بد، به چشم خود انسان مى رود.
«فَأَصابَهُمْ سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا»
كيفر مسخره ى ديگران، در همين دنيا به انسان مى رسد.
«حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ»
(نحل، 34)
وَ تُوَفَى كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ
روز قيامت هر كس به دفاع از خويش به مجادله مى پردازد
و جزاى هر كس چنان كه حق اوست داده مى شود
و به كسى ستم روا ندارند.
قيامت، فراگير است و همه ى انسانها در آن روز حاضر مى شوند.
«كُلُّ نَفْسٍ»
اعمال ما در دنيا محو نمى شود، بلكه عمل و آثارش باقى مى ماند.
«تُوَفَّى ... ما عَمِلَتْ»
( نحل، 111)
زيرا خدا با كسانى است كه مى پرهيزند و نيكى مى كنند.
صبر (و هر توفيق ديگرى)، از ناحيه اوست.
«وَ ما صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ»
تقوى و احسان، وسيله ى جلب حمايتهاى الهى است.
«إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ»
( نحل، 128)