مسأله نخستین: بیان فضایل این آیه است. از رسول خدا صلی الله علیه وآله روایت کرده اند که فرمود: این آیه را در هیچ خانه ای نخوانند مگر اینکه شیاطین سی روز آن خانه را رها کنند و ساحر و ساحره یی در آن درنیاید، چهل شب و از حضرت علی علیه السلام می آید که فرمود:
از پیامبر شنیدم بر چوب پاره های منبر در حالی که میگفت: هر کس آیةُ الکرسی را به دنبال هر نماز واجبی بخواند او را از وارد شدن به بهشت باز نمیدارد، مگر مرگ و بر آن مواظبت نمیورزد (یعنی پیوسته نمیخواند)مگر صدّیقی یا عابدی و هر کس آن را بخواند وقتی که به رختخواب خود میرود. خداوند او را ایمن میدارد و همسایه اش را و همسایه همسایه اش را و خانه هایی را که گرداگردِ او است.
گویند: صحابه درباره فاضل ترین آیه در قرآن با هم سخن میگفتند، پس حضرت علی علیه السلام آنان را فرمود: شما درباره آیة الکرسی چه میگویید؟ آنگاه گفت: رسول صلی الله علیه وآله مرا گفت: ای علی! سید بشر، آدم است و سیّد عرب، محمد صلی الله علیه وآله و در این فخری نیست و سید کلام، قرآن است و سیّد قرآن، بقره است و سید بقره، آیة الکرسی.
و باز از حضرت علی علیه السلام روایت کردهاند که: چون روز بَدْر بود، من قتال کردم. آنگاه به نزد رسول خداصلی الله علیه وآله آمدم تا چه میکند، چون آمدم دیدم که در سجده است و میگوید: «یا حیُّ یا قَیوُّمُ» و بر آن چیزی نمیافزاید؛ آنگاه باز به قتال بازگشتم. سپس باز آمدم و او همان کلمات را میگفت و همچنان میرفتم و میآمدم و به او مینگریستم و او بر آن گفتار چیزی نمی افزود، تا اینکه خداوند او را فتح داد.
نظرات شما عزیزان: