مرکز رهبری، کنترل، عمل و راهنمایی:


آزمایشات جدید نشان می دهد که فعالیت قسمت قدامی (پیشانی) مغز در هنگام کنترل احساسات و عواطف و در هنگام اتخاذ تصمیمات مهم، بیشتر می شود. از اینجا بود که دانشمندان به این نتیجه رسیدند که قسمت پیشانی مسؤول کنترل و هدایت در انسان است. و نیز این بخش از مغز مسؤول برنامه ریزی، حل مشکلات و ارائه افکار جدید و خلاّقانه است.


با توجه به تحقیقات و آزمایشات متعدد آشکار می شود که قسمت پیشانی مغز مسؤولیت رفتار و تصمیم گیری را بر عهده دارد. و از تصاویر تهیه شده به وسیله امواج مغناطیسی آشکار است که قسمت پپیشانی مغز به خصوص جلو و بالاترین قسمت سر، در هنگام عمل و عکس العمل، حمله، شکست و دیگر رفتارها، بیشترین فعالیت را دارد.(10)


تا آنجا که این قسمت از مغز نقش اساسی در برداشت ما از مکان و فضا بر عهده دارد. همچنین مهمترین تغییرات در انسانی که دچار آسیب دیدگی بخش پیشانی می شود، از دست دادن قدرت هدایت، آگاهی و کنترل، و به طور کلی تزلزل در رفتار است.(11)


قسمت پیشانی مغز که نزدیک ترین بخش به "ناصیه" است ویژگی های مهم و منحصر بفردی دارد، این قسمت با بخش های حساسی از مغز در ارتباط است، نقش اساسی در برنامه ریزی و تنظیم برنامه ها را بر عهده دارد. نیز بسیاری از کارهای روزانه مان را، از جمله : تصمیم گیری برای انجام کار، برخورد و تطبیق با اشیاء جدید، حل مسائل و مشکلات، جلوگیری از گمراهی و اشتباه و کنترل در انجام کارها، عمل در سطوح بالای شناختی همچون ادراک، انجام کارهای مهم و حیاتی، تعهد و الزام در رسیدن به موفقیت و ... . در حقیقت قسمت پیشانی در مغز انسان به منزله یک "مشاور" است.(12)

قرآن اولین کتابی است که در مورد اهمیت بخش پیشانی مغر سخن می گوید:



دانشمندان هم چنان به تحقیق و آزمایش برای کشف اسرار بیشتری در مورد این قسمت از مغز، که در جلوترن قسمت سر واقع شده است، ادامه می دهند. اما قرآن در مورد این بخش از مغز چه بیان کرده است؟ آن هم در زمانی که هیچ کس در عالم جز خداوند قادر و متعال در مورد این بخش از مغز و اهمیت و کارآیی آن در اعمالی همچون دروغ گفتن، گناه کردن، هدایت و رهبری کردن، هیچ گونه آگاهی نداشته است؟

ناصیه در جلو و بالاترین قسمت پیشانی واقع شده است. آزمایشات متعددی ثابت کرده است که این قسمت از مغز اعمال، رهبری، هوشیاری و توجه، انجام کارها و رفتار را انجام می دهد. و مهمترین بخش در انسان و حیوان است . خدای متعال می فرماید: 
(ما من دابة إلا هو آخذ بناصيتها) "جنبنده ای نیست مگر اینکه الله موی پیشانی اورا می گیرد"

دروغ گویی:


خدای متعال در مورد ابو جهل لعنه اللهمی فرماید: 



(أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى * عَبْدًا إِذَا صَلَّى * أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى * أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى * أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى * أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى * كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعَنْ بِالنَّاصِيَةِ *نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ* فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ * سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ * كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ)[العلق:9-19]


به من خبر ده آيا كسي كه نهي مي‏كرد) *بنده‏اي را به هنگامي كه نماز مي‏بينم (آيا مستحق عذاب الهي نيست)؟! *به من خبر ده اگر اين بنده به راه هدايت باشد. *يا مردم را به تقوا فرمان دهد (آيا نهي كردن او سزاوارتر است)؟! *به من خبر ده اگر (اين طغيانشان) حق را انكار كند و به آن پشت نمايد (آيا مستحق مجازات الهي نيست)؟! * آيا او ندانست كه خداوند (همه اعمالش را) مي بیند. * چنان نيست كه او خيال مي‏كرد! اگر دست از كار خود برندارد، ناصيه‏اش (موي پيشاپيش) را به سرعت گرفته * ناصيه دروغگوی خطاكار را! * پس حتماً (همراه و همنشین) مجلس را صدا می زند (تا ياريش كند)! * ما هم بزودي ماموران دوزخ را صدا مي‏زنیم، (تا او را به دوزخ افكنند)! * چنان نيست (كه آن طغيان) مي‏نگرد! هرگز او را اطاعت مكن، و سجده‏كن و (به الله) تقرب جوي.


در ترجمه کلمه ناصیة آمده است: محل رویش موی در جلو سر، موی قسمت جلو و بالای سر، نصاه: موی پیشانی او را گرفت، وإبِلٌ ناصية: شتر در چراگاه بالا رفت، المنتصى: بلندترین سرزمین ها، نواصي الناس: اشراف و بالا نشین ها.(13)


ملاحظه می کنیم که اعراب در زمان نزول قرآن از "ناصیة" معنای بالاترین و جلوی سر و یا هر چیز دیگری را برداشت می کردند، و وقتی در مورد انسان به کار می رفت منظور همان پیشانی و قسمت جلو و بالای سر بود.


پیشانی سر یعنی همان ناصیه، قسمتی است که هنگام دروغ گفتن فعالیت بیشتری انجام می دهد. و قرآن اولین کتاب و منبعی است که در مورد این قسمت از مغز، ارتباط آن با دروغ گفتن و اطلاق صفت دروغ گو به آن (ناصية كاذبة)، سخن گفته است. به همین دلیل قرآن دارای سبقت علمی نسبت به جدیدترین علوم زمان است.

گناه و اشتباه:


در مورد گناه و اشتباه چه می گوید؟ داشمندان پی بردند که قسمت جلوی مغز یا همان ناصیة مسؤول گرفتن تصمیمات اشتباه است. قرآن نیز این قسمت را تحت عنوان خطاکار خطاب می کند (نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ) و پیوند دقیقی بین ناصیة (پیشانی) و اشتباه و گناه برقرار می کند، همان چیزی که دانشمندان امروزه به آن پی برده اند.


صداقت:


خواننده گرامی و منصف، قطعاً ملاحظه می کنید که داشمندان به این نتیجه رسیدند که راست گویی و گفتن حقیقت هیچ فشار و تکلفی بر مغز وارد نمی کند، اما دروغ گفتن انرژی بسیار زیادی از مغز را مصرف می کند، در این جاست که به یکی از فواید صداقت پی می بریم، سبحان الله الحکیم العلیم، خدای متعال انسان را به صداقت امر فرموده و واضح می گردد که در آن چه که خدای متعالی به انسان امر می فرماید حتماً و بدون شک فایده ای است. خدای متعال می فرماید:


(فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ) [محمد:21] "اگر آنان خدا را تصدیق کنند (به الله و قدرت و وحدانیت او اعتراف کنند) برایشان بهتر است."


حال در مورد انسانی که خدای متعال راه هدایت و ایمان را به او نشان داده و این چنین نشانه ای بزرگ از قدرت و علم عظیمش را به آن انسان عرضه کرده است، اما آن انسان هم چنان چشم بر این حقایق بسته و از آن مشغول گشته است، چه می توان گفت؟
خدای متعال فردی که آیاتش را تکذیب می کند این گونه تشبیه می کند:


(فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ذَلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآَيَاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ)[الأعراف:176) 


"پس مثل او، مثل سگی است که اگر بر او حمله کنی زبانش از دهان بیرون است (و نفس نفس می زند) و یا اگر او را رها کنی زبانش از دهان بیرون است (و نفس نفس می زند) آن همچون قومی است که نشانه های (علم و قدرت) ما را دروغ شمردند، پس قصه را برایشان نقل کن شاید که تفکر کنند."