تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
حکایتی که می‌خوانید، ماجرای فرزندار شدن علامه طباطبایی است که از زبان آیت الله حسینی همدانی – صاحب تفسیر «انوار درخشان» - نقل شده است. شنیدن این خاطره از زبان خود مرحوم مهندس عبدالباقی، نیز خالی از لطف نیست که شرح این واقعه را می‌توانید در ذیل این نوشتار ببنید
شکوری
ذبح گوسفند در روز هفتم تولد نوزاد به نیت دفع بلا از فرزند، سنتی نبوی است که پیشوایان پاک و بزرگان دینی ما نیز همواره بر این مسلک، سلوک می‌کرده‌اند. مرحوم کلینی در کتاب فخیم کافی، 50 حدیث، در این باب آورده است. از جمله: امام باقر (ع) در حدیثی كه در جلد ششم «كافی» آمده است، می‌فرمایند: كُلُّ مَولوُدٍ مُرتَهَنٌ بِالعَقیقَةِ.(هر نوزاد در گرو عقیقه است.) یعنى «عقیقه» نوزاد را از معرض انواع بلاها مصون می‌دارد.
مفاخر علمی و اخلاقی ما نیز با عنایت به احادیث رسیده از حضرات معصومین(ع)، بدین سفارش، ملتزم بوده‌اند.
حکایتی که می خوانید، ماجرای فرزندار شدن علامه طباطبایی است که از زبان آیت الله حسینی همدانی – صاحب تفسیر «انوار درخشان» - نقل شده است. شنیدن این خاطره از زبان خود مرحوم مهندس عبدالباقی(1)، نیز خالی از لطف نیست. فیلم آن را در پایین نوشتار حاضر، برایتان پیوست کرده‌ایم که می‌توانید ببینید.
آیت الله حسینی همدانی (2) می‌گوید:
یک روز در نجف، مرحوم علامه طباطبایی، از ما برای صرف ناهار دعوت کردند و فرمودند: خداوند متعال به ما فرزندی عنایت فرموده، مجلس عقیقه‌ای داریم. (قبلا ایشان دارای دو یا سه فرزند شده بوند که هر کدام در چند ماهگی فوت کرده و برای ایشان فرزندی باقی نمانده بود)
در آن مجلس عقیقه، پنج – شش نفر از آقایان دعوت بودند. مرحوم آیت الله میلانی، آیت الله خوئی، آقا سید صدرالدین جزایری و چند نفر دیگر.
آنجا مرحوم علامه طباطبائی فرمودند: «چندی پیش آیت الله حاج میرزا علی آقای قاضی تشریف آورده‌اند منزل ما، من منزل نبودم، مقداری نشسته‌اند؛ موقع رفتن به خانواده فرموده‌اند: به همین زودی خداوند متعال به شما فرزند پسری عنایت می‌کند؛ اسم او را «عبدالباقی»» بگذارید تا ان شاء الله برایتان بماند! حال این پسر متولد شده و ما اسم او را عبدالباقی گذاشتیم به امید اینکه بماند».(3)
پی‌نوشت‌ها:
1. "سید عبدالباقی طباطبایی" فرزند ارشد مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبایی(ره) است. وی در سحرگاه چهارشنبه سوم آذرماه 1389 در شهر قم به دیدار حق تعالی شتافت.
2. سید محمد حسینی هَمِدانی، فقیه و مفسر امامی که در سال ۱۳۲۲ قمری در نجف به دنیا آمد و به همدان مهاجرت کرد. او در درس عالمانی مانند میرزای نائینی، محمدحسین غروی اصفهانی، و سید حسین بادکوبه‌ای حضور یافت و آثاری در تفسیر و فقه و کلام تالیف کرد که مهمترین آنها، انوار درخشان در تفسیر قرآن است. این اثر به زبان فارسی است و در هجده مجلد به چاپ رسیده است. وی داماد میرزای نائینی بود.
3. اسوه عارفان، ص 44
