تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
رئیس بزرگترین خبرگزاری فضایی جهان كه برجسته ترین دانشمند فضاشناس می باشد، در پاسخ به سؤالی راجع به اخترهای آسمانی و مجموعه های شعله ور آن كه به رنگ قرمز و سفید و سیاه هستند، گفت : خورشیدهای نورانی، سه دسته هستند؛ برخی از آنها مانند خورشید زمین، دارای رنگ قرمز هستند و نصف عمر خود را سپری كرده اند یعنی پنجاه میلیارد سال از عمر آنها باقی است.
برخی دیگر از خورشیدها، پس از طی دوران انتشار نور قرمز، حجم آنها بسیار بزرگ شده و از حد معقول می گذرند، سپس ناگهان كوچك شده و به 1صدمحجم اولیه خویش می رسند. در این حال، نور سفیدی از آنها ساطع شده كه دمای آن بسیار بالاتر از نور قرمز است. سطح خود آنها نیز سفیدرنگ می شود.
پس از آن، همین خورشید به مرحله تراكم و فشردگی می رسد و همانند یك مترمكعب آهن كه در اثر تراكم به اندازه ای كوچك گردد كه با ذره بین نیز قابل مشاهده نباشد، فشرده می شود.
تراكم و فشردگی این خورشید به حدی است كه قدرت جاذبه آن چنان افزایش می یابد، كه پرتوهای نوری قدرت خروج و انتشار نخواهند داشت.
امروزه به این خورشیدها، كه حالت تاریك پیدا كرد ه اند، چاله های فضایی (سیاه)گفته می شود. قدرت جذب این چاله ها چنان قوی است كه اگر زمین در میدان مغناطیسی آن قرار گیرد، حجم خود را از دست داده و به اندازه یك تخم مرغ كوچك می شود. البته همان وزن قبلی را داراست. تصور چنین حالتی بسیار شگفت انگیز است كه زمین به همراه پنج قاره خشكی و اقیانو سها و دریاهای سطح آن که 4 پنجم مساحت آن را به خود اختصاص داده اند، در صورت جذب شدن توسط چاله های سیاه، به اندازه یك تخم مرغ كوچك گردد.
پس مرحله سوم و در واقع نوع سوم خورشید، زمانی پدید می آید كه نور از آن خارج نشده و قدرت جاذبه بسیار شگفت و حرارت بسیار بالایی داشته باشد.
چه عكس العملی خواهیم داشت، اگر حدیث شریف زیر را بخوانیم كه به این حقیقت در هزار و چهارصد سال پیش اشاره داشته است، در ترمذی آمده است كهابوهریره روایتی را از پیامبر(ص) نقل كرده است كه فرمود: « هزار سال در آتش دمیده شد تا به سرخی گرایید، هزار سال دیگر در آن دمیده شد تا سفید گشت و هزار سال دیگر نیز در آن دمیده شد تا سیاه گشت و كاملاً تاریك شد».1
این حدیث یكی از دلایل نبوت پیامبر(ص) است، زیرا ایشان از كجا می دانست كه هزار سال در آتش دمیده شده و قرمزرنگ گشته است؟
امام مناوی در کتاب «فیض القدیر» در شرح این حدیث می فرماید: «ظاهر حدیث نشان می دهد که منظور پیامبر(ص) از هزار سال، تکثیر و مبالغه بوده و زمانی طولانی را مد نظر داشته است»2
پس آسمان ها و هرچه در آن است، از جمله كهكشان ها، كازاره ها، ستارگان،سیارگان، برج ها، دنباله دارها، خورشیدها و ماه ها.
و زمین و هر چه در آن است، از جمله؛ كوه ها، دشت ها، دریاها، رودها، ماهی ها،پرندگان،گیاهان ،گل ها، جانوران، شب و روز و خورشید و ماه.
و انسان با خلقت و سرشت و هیكل و اعضا و همسر و فرزندان اش همه و همه بر وجود خداوند دلالت دارند و به سوی او رهنمون می شوند و از كمال او و ظهور صفات او در پدیده ها خبر می دهند. چرا كه خلقت بر خالق، سازه بر سازنده، نظام بر ناظم،حركت بر محرك، گام ها بر مسیر و آب بر وجود آبگیر دلالت دارد. آیا آسمانِ دارای برج ها و زمینِ دارای گذرگاه ها بر آفریننده ای حكیم و آگاه، دلالت ندارند؟
1-به روایت ترمذی، حدیث شماره2591.
2-فیض القدیر،ج3،ص80
نظرات شما عزیزان:
