پاداش مریض!
از پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) نقل شده است که خداوند متعال، به فرشته ای که به مومن مریض موکل است می فرماید: بنویس برای مومن مریض آنچه را که در حال صحت و سلامتی او می نوشتی...، و همچنین از حضرت موسی بن جعفر (ع) نقل شده است که پیامبر خدا(ص) فرموده اند: مریض چهار پاداش دارد؛ قلم تکلیف از او برداشته می شود (در حال مریضی تکالیفی را که نمی تواند انجام دهد، نسبت به آن ها تکلیفی ندارد)، و خداوند به فرشته نویسنده اعمال او دستور می دهد هر کار خوبی را که در حال سلامتی انجام می داده، در حال بیماری نیز برای او بنویسد، و بیماری اعضای بدن مومن را جستجو نموده و گناهانش را از آن بیرون می کشد، و اگر از دنیا برود، با آمرزش از دنیا رفته و اگر زنده بماند، با آمرزش زندگی خواهد کرد.
(فروع کافی، ج3: 113)
آمدن بیماری به زمین!
از امام باقر (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: مردم (در زمان های سابق) با مرگ ناگهانی (بدون علت و مَرَض) می مردند. هنگامی که زمان حضرت ابراهیم (ع) رسید، عرض کرد: پروردگارا؛ برای مرگ علت و مرضی قرار ده تا مُرده از آن بهره ببرد و ثوابی داشته باشد و مصیبت و غصه اش زایل شود، و پس از آن خداوند متعال، (اول) تب و سپس انواع دردها را فروفرستاد.
(فروع کافی، ج3: 111)
ثواب تَب
درباره ی پاداش و اجر تب یک شبِ انسان مومن از امام زین العابدین (ع) نقل شده است که تب یک شب، کفاره ی گناهان یک سال است. به این جهت که بی شک درد آن تا یک سال در بدن باقی است (ثواب الاعمال: 414)، و همچنین محمدبن مروان از امام صادق (ع) نقل می کند که ایشان فرموده اند: تب یک شب، کفاره ی ماقبل و مابعد آن شب می باشد.
(فروع کافی، ج3: 115)
ناله ی مریض تسبیح است
پیامبر اسلام (ص) درباره ی ثواب ناله ی انسان مومنی که دچار بیماری شده است می فرمایند: بی تردید، هنگامی که مومنی یک بار تب کند، گناهانش مانند برگ درخت از او می ریزند و اگر در بستر خود ناله کند، ناله او تسبیح و فریاد او تهلیل و غلطیدن او در بستر مانند شمشیرزدن در راه خداست و اگر در میان برادران و یارانش خداوند را عبادت کند، آمرزیده می شود، و خوشا به حال او اگر توبه کند و بدا به حال او اگر توبه اش را بشکند...
(وسایل الشیعه، ج1: 623)
درباره ی صبر بر بیماری، تحمل و عدم شکایت از آن به پروردگار و اطرافیان از سوی بیمار،
کسی که یک شب مریض شود و آن گونه که باید آن را بپذیرد، خداوند متعال ثواب شصت سال عبادت را در نامه اعمال او ثبت می کند.
حضرت فرمودند: یعنی آن که از زحمت و رنج هایی که در آن شب به دلیل آن بیماری کشیده است، به کسی شکایت نکند، و همچنین ابوحمزه از امام باقر (ع) روایت می کند که حضرت فرمودند: خداوند متعال می فرمایند: هر بنده ای که او را به بلایی مبتلا کنم و به عیادت کنندگانش خبر ندهد و شکایت نکند، گوشت و خون وی را به بهترین گوشت و خون تبدیل می کنم و اگر او را قبض روح کنم، به سوی رحمت من می آید و اگر زنده بماند و زندگی کند، گناهی ندارد (مثل این که تازه از مادر متولد شده باشد).
(فروع کافی، ج3: 115؛ آمال الواعظین، ج1: 516- 520)
نظرات شما عزیزان: