خون انسان ممکن است در همه افراد یکسان و مشابه به نظر برسد، اما در واقع خیلی متفاوت است. در سطح هر یک از گلبول های قرمز ما 342 آنتی ژن وجود دارد (مولکول هایی که پروتئین های خاصی را به نام آنتی بادی ها تولید می کنند) و عدم وجود آنتی ژن های خاص است که نوع خون انسان را تعیین و مشخص می کند.
حدود 160 تا از این آنتی ژنها رایج هستند، به این معنی که آنها بر روی گلبول های قرمز بیشتر انسان ها یافت می شوند. اگر کسی فاقد یک آنتی ژن باشد، که در بین 99 درصد از همه انسان ها یافت می شود، خون آنها کمتر نادر است و اگر 99.199 درصد از آنتی ژن موجود نباشد، خون آنها بسیار نادر است. 342 آنتی ژن شناخته شده متعلق به 35 گروه سیستم های خونی است، که سیستم Rh یا "Rhesus" با 61 آنتی ژن بزرگترین است , این برای انسان ها غیرمعمول نیست، که یکی از این آنتی ژنها را از دست بدهد.
به عنوان مثال، حدود 15 درصد از قفقاز ها آنتی ژن D (مهم ترین آنتی ژن Rh) را ندارند، و آنها را RhD منفی می نامند در مقابل این نوع گروه خون منفی در آسیا بسیار بسیار غیر معمول است (0/3 درصد)
اما اگر یک انسان تمام 61 آنتی ژن را از دست بدهد چه؟
تا نیم قرن پیش دانشمندان معتقد بودند که چنین جنینی حتی نمی تواند در رحم زنده بماند، چه برسد به اینکه رشد کند و فرد بالغی شود اما در سال 1961، یک زن استرالیایی با گروه خونی طلایی شناخته شد، و چنانچه در این بخش از نمناک توضیح داده ایم به این معنی که او تمام آنتی ژن های موجود در سیستم خون Rh را نداشت، که در آن زمان هیچ مفهوم و معنایی نداشت. از آن زمان تا به حال، تنها 43 نفر با خون Rh-null شناسایی شده اند.
خون طلایی از نادرترین نوع خون در جهان است
به دو دلیل این نوع گروه خونی طلایی نامیده می شود:
اول اینکه کمبود کامل آنتی ژن های Rh به این معنی است که می تواند هر کسی با یک نوع خون نادر در سیستم خونی Rh را قبول کند و دوم اینکه به قدری کمیاب است در صورت نیاز به چنین گروه های خونی باید مستقیم از خود افراد گروه خونی مشابه خواسته شود تا بیایند و خون اهدا کنند با این حال، به دلیل کمبود خون طلایی فقط در موارد شدید از انتقال خون استفاده می شود، زیرا تقریبا جایگزینی آن غیرممکن است اما در کل خون طلایی دارای ارزش علمی زیادی است؛ زیرا این امر می تواند به محققان کمک کند تا از اسرار نقش فیزیولوژیکی سیستم جذاب پیچیده Rh مطلع شوند.
یک مشکل بسیار بزرگ این است که آنها می توانند فقط از افرادی با خون مشابه خون دریافت کنند و این باعث می شود که زندگی خطرناک شود. اگر آنها از یک فرد مثبت که از یک آنتی ژن 61 Rh مثبت استفاده کنند، آنتی بادی های آن می توانند با سلول های خونی اهدا کننده واکنش نشان دهند و موجب پاسخ سیستم ایمنی بالقوه کشنده شوند.
حرفهای یکی از 43 نفری که خون طلایی دارند
در سال 2014 درباره توماس و اقدامات حیاطی که در طول سال ها انجام داده بود و یکی از 43 نفری می باشد که دارای این گروه خونی است، نوشته شد که:
"همیشه طوری زندگی کرده ام که در مجبور به دریافت خون نباشم و از آن جلوگیری کرده ام. به عنوان یک کودک، پدر و مادرم اجازه ندادند به اردوگاه تابستانی بروم تا از ترس اینکه ممکن است یک تصادف داشته باشم، و به عنوان یک بزرگسال، همیشه با احتیاط سوار موتور و ماشین شدم و هرگز به کشورهایی که بیمارستان های مدرن نبود، سفر نکردم و این تنها بخشی از لحاظ ملتهب زندگی من با خون طلایی است.
همچنین با کارت خاصی که نوع خون بسیار نادر من را تأیید کرده است، می توانم در بیمارستان ها بستری شوم. من حدس می زنم که شما باید به داشتن خون طلایی به عنوان یک برکت و نفرین نگاه کنید. از یک طرف، توانایی بازیابی زندگی های بی شماری را از طریق اهدای خون دارید، اما همچنین با فکر وحشتناکی که روزی نیاز به انتقال خون دارید، زندگی می کنید.
نظرات شما عزیزان: