خیلی از دختران به علّت فقر و نداری، از ازدواج محروم هستند، چطور باید این مشکل را حل کرد؟

کانون ازدواج یک کانون مبارک و بابرکت در اسلام است و یکی ازسنّت های ارزشمند به شمار می رود، و این سنّت نیکو علاوه بر ارضای جنسی باعث تکامل، آرامش و بالندگی روحی و معنوی می گردد. و اگر طبق ضوابط عقل و شرع مقدّس انجام شود، باعث تقرّب انسان به خدا و نزول خیر و برکات می گردد. پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید:«ما بُنِی فی الاِسلامِ بِناءٌ أَحَبَّ اِلی اللهِ و أَعَزَّ مِنَ التَّزْویجِ. هیچ کانونی در اسلام برپا نشده است که نزد خداوند از کانون ازدواج محبوب تر و عزیزتر باشد.»(1)

امّا خداوند متعال کسانی را که به هر جهت اسباب و امکانات ازدواجشان فراهم نشده و نتوانسته اند ازدواج کنند، دستور داده که تقوی و پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی نیاز گرداند. وَلْیسْتَعْفِفِ الَّذینَ لا یجِدُونَ نِکاحاً حَتّی یغْنِیهُم اللهُ مِنْ فَضْلِهِ(2). پس آنچه که در زندگی در درجة اول اهمیت دارد، بندگی و اطاعت خداوند و حفظ پاکدامنی و عفّت است.

مشکل مطرح شده یک مشکل جدّی و دامنگیر در جامعة ما است، که باید ریشه یابی و مشکل گشایی کرد. در نگاه اوّل، علّت اصلی مشکلات این است که جامعة ما هنوز از اسلام ناب محمّدی فاصلة زیادی دارد. دریغا! که هنوز چهرة اسلام، در بسیاری از مسائل پشت پرده مانده است. و پرده های جهل، خرافات و آداب و رسوم جاهلی جلوی خورشید درخشان اسلام را گرفته است. اگر در ازدواج اسلام معیار و ملاک بود، اکثر یا همة این مشکلات وجود نداشت. مگر نشنیده ایم که پیامبر بزرگوار در یک جلسه و در عرض چند دقیقه، تمام مراحل یک ازدواج از قبیل: خواستگاری، تعیین مهریه، خواندن عقد و. .. را اجرا فرمود و دست زن و شوهر را به هم داده و روانة منزلشان می کردند؟!

واقعیت این است که خود دختر و خانواده اش باید در امر ازدواج و انتخاب همسر سهیم باشند. در تاریخ صدر اسلام نقل شده است کسانی که دختران دم بخت داشتند، در حضور پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و در مسجد به صورت علنی برای عموم مطرح می کردند و هیچ گونه عیب و ایرادی هم نداشت. شاید امروزه دیگر نتوان به صورت علنی مطرح کرد، امّا می توان به صورت غیر مستقیم و با راهکارهایی مسئله را بیان کرد. مثلاً از فردی متدین و رازدار خواست که مسأله را به فرد مورد نظر و به شکل غیر مستقیم بیان نماید.

اکنون چه باید کرد؟

1. اوّل این که در جامعه فرهنگ سازی کرده و دستورات اصیل اسلامی عملی شود. و دوّم این که تک تک ما باید ایمان خود را تقویت کنیم، چرا که اگر کسی ایمانش قوی باشد و به امدادهای الهی ـ که خود خداوند وعده داده است ـ امیدوار و اطمینان داشته باشد، دیگر از ازدواج به علّت فقر کناره گیری نمی کند. چرا که خود خداوند فرموده است که: وَ أنْکحُوا الْایامی مِنْکمْ. .. إنْ یکونُوا فُقَراءَ یغْنِهِمْ اللهُ مِن فَضْلِهِ جوانان بدون همسر را همسر دهید. .. اگر فقیر باشند خداوند به فضل و رحمت خود، آنان را غنی و بی نیاز می کند.(3)

و پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ در تأیید این آیه می فرماید:«کسی که ازدواجش را از ترس فقر و ناداری ترک کند همانا به خداوند گمان بد برده است».(4) امّا این فقط وعده نیست بلکه در زندگی روزمره افراد زیادی را که فقیر بودند و بعد از ازدواج از لطف الهی تمکن مالی پیدا کرده اند، می بینیم.

2. اقدام بزرگترها و افراد خیر، برای آشنایی دختر و پسر و همسریابی آنها و کمک خداپسندانه در این راه:

یکی از بهترین عبادات و کارهایی که موجب خشنودی خداوند می شود و در سعادت دنیا و آخرت انسان نقش دارد، «وساطت در امر ازدواج و فراهم کردن مقدّمات و اسباب تشکیل خانوادة جوانان» است.(5) چرا که پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید:«... خداوند به کسی که برای ازدواج دیگران اقدام نماید، برای هر قدمی که بردارد و هر کلمه ای که بگوید، اجر و ثواب عبادت یک سال که روزها روزه دار باشد و شب ها نماز بخواند، به او عطا می فرماید».(6)

پس لازم است افرادی در این راه خیر اقدامات خداپسندانه بردارند، البته در بعضی شهرها از جمله قم، مؤسساتی بدین منظور تأسیس شده است که اقدامات خوب و خداپسندانه ای در زمینة مشاوره و آموزش شیوه های همسرداری و خانه داری و کمک در همسریابی و آشنایی دختر و پسر دارند. مثل مؤسسة خیریة الزهراء(س) قم(7)» که این مؤسسه شعبه هایی در برخی از شهرستان ها دارد و علاوه بر آن، در امر کمک جهیزیه و خدمات مالی برای افرادی که توانایی مالی کمتری دارند هم قدم های شایانی برمی دارد.

توصیه های دیگر:

1. امید به لطف و گشایش های الهی داشته باشید و در این راه از دعا و نذر و نیاز به درگاه الهی دریغ نفرمایید.

2. توسّل به ائمة اطهار ـ علیهم السّلام ـ داشته باشید و آنها را واسطه قرار دهید، چه بسا کسانی که حاجاتشان را در امر ازدواج از حضرت فاطمة معصومه ـ سلام الله علیها ـ گرفته اند.

3. تلاش بیشتر و روزافزون برای شکوفایی استعدادها و توانایی های خود و یادگیری فنون و هنرهای مختلف و پر کردن اوقات فراغت داشته باشید.

4. نیکو کردن اخلاق حسنه و خوش برخورد بودن در محیط اطراف به خصوص در خانه سعی کنید با کمال متانت و گذشت و فداکاری رفتار کرده، به آنها کمک نمایید.

5. صبور و بردبار بودن. چرا که صبر و شکیبایی کلید معنویات و گشایش های نعمت ها و الطاف الهی است.

6. توجّه به ضعف ها و خصلت های ناپسند خود و رفع آنها. چه بسا به دلیل وجود یک صفت بد یا یک رذیلة اخلاقی و رفتاری در ما، خداوند نعمتی و یا لطفی را از ما دور کند.

7. توجه نکردن به حرف ها و نقل های مردم و برخورد کردن با آنها به صورت سعة صدر و گذشت از آنها با کمال بزرگواری.

پی نوشت:

1. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، مکتب الاسلامیة، بی تا، ج103، ص 222.

2. نور:33،

3. نور:32.

4. حرّ عاملی، محمدحسن، وسائل الشیعه، تهران، مکتبة الاسلامیه، 1384 هـ.ق، ج14، ص24.

5. مظاهری، علی اکبر، جوانان و انتخاب همسر، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1375، ص 96.

6. وسائل الشیعه، همان، ج14، ص 27.

7. نشانی: قم، خیابان 19 دی (باجک)، روبروی مخابرات، پلاک 183، تلفن 7713130 و 7727850 ـ 0251.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: