مال حرام سلب توفیق می آورد و مال حلال هم توفیقات انسان را زیاد میکند اگر کسی شکمش پر از لقمه حرام باشد نمیتواند کارهای درست انجام بدهد، نمی تواند اعمال صالح و مفید انجام بدهد.
تمثیل
باید داخل باک ماشین بنزین بریزیم تا روشن شود و ما را به مقصد برساند ولی اگر داخل باک ماشین نفت ریخته شود روشن نمی شود چه برسد به اینکه بخواهد ما را به مقصد برساند اگر بخواهیم که در جهت درست و صراط مستقیم حرکت کنیم باید غذای ما لقمه حلال باشد.
روایت
حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید:
در زمان جاهلیت طایفه قریش خانه کعبه را خراب کردند تا مجدداً بازسازی بکنند ولی وقتی خواستند که مجدداً درست کنند هر کاری کردند نتوانستند، حالت رعب و وحشتی در وجود آنان ایجاد شده بود که از انجام آن احساس ناتوانی می کردند یعنی نمی شد که بسازند، تا این که یکی از آنها پیشنهاد داد که برای ساختن خانه کعبه باید یک مدتی هر کسی از حلال ترین مال هایش بخورد و از خوردن اموالی که از راه حرام به دست آمده است خودداری کنند.
«ان قریشا فی الجاهلیه هدموا البیت فلما ارادوا بناءَهُ حیل بینهم و بینه و القی فی روعهم الرعب حتی قال قائل منهم لیاتی کل رجل منکم باطیب ماله و لا تاتوا بمال اکتسبتموه من قطیعه رحم او حرام، ففعلوا فخلی بینهم و بین بنائه فنبوه» (الفروع من الکافی، ج۴، ص۲۱۷)
یک مدتی این کاری کردند تا این که موفق شدند خانه کعبه را مجدداً بسازند.
نظرات شما عزیزان: