روش 
 

در اينجا روش انجام پژوهش به بحث گذارده خواهد شد

روش پژوهش 
 

روش پژوهش حاضر از نوع تحليل محتوي بوده که طي آن قرآن کريم با تمامي سور و ايات آن مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است .

جامعه، نمونه و روش نمونه گيري 
 

جامعه پژوهش شامل، متن کامل قرآن کريم 5چاپ دارالقرآن کريم دفتر مطالعات تاريخ و معارف اسلامي، ترجمه آيت الله مکارم شيرازي بوده به علاوه در اين پژوهش به واسطه لزوم جامعيت نمونه، نمونه گيري انجام نشده و کل جامعه پژوهش مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است .

ابزار گردآوري داده ها 
 

از سياهه وارسي دو مرحله ايي باز و بدون پيش سازمان يافتگي جهت تحليل محتواي قرآن کريم استفاده شده است. روايي ابزار به وسيله تاييد صاحبنظران متخصص و پاياني آن نيز به وسيله محاسبه ضريب همبستگي داده هاي حاصل از تحليل محتواي انجام شده اوليه با تحليل محتواي مجزاي انجام شده توسط متخصص ديگر، محاسبه شده که ضريب مذکور برابر با 84%بوده است .

نحوه اجراي ابزار و گردآوري داده ها 
 

در مرحله نخست ، کل آيات قرآن کريم تحليل شده و آياتي که داراي مضاميني در خصوص شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه بودند، شناسايي و طي چهار موقعيت از جمله؛ آدرس آيه، متن عربي، متن فارسي و زمينه مصداقي در فرم هاي تحليل محتوي منظور شده اند. در مرحله دوم، ضمن بررسي مفاد آيات و مضامين مطرح در آنها از بخش دوم ابزار جهت طبقه بندي آيات به منظور دستيابي به محورهاي شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه استفاده و نهايتاً با طبقه بندي آيات، محورهاي سه گانه شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه به همراه مولفه ها و مصاديق آيات مذکور به دست آمده است .

روش تحليل داده ها 
 

در راستاي تحليل داده هاي حاصل از ابزار پژوهش در خصوص سه سوال مورد بررسي ، به تفکيک سه محور مذکور، مولفه هاي هر محور و مصاديق آنها در جداول مربوطه ذکر و به شيوه کيفي تحليل شده است . 

يافته هاي پژوهش 
بررسي سوال اول پژوهش 
 

1ـمحورهاي مطرح در شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه بنابر مفاد آيات قرآن کريم کدام است ؟
بنابر نتايج تحليل هاي انجام شده، محورهاي شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه شامل؛ انجام عبادات، عمل به واجبات و پرهيز از منهيات مي باشند(مشروح محورهاي مطرح طي جداول شماره يک تا سه مقاله و در تحليل سوالهاي دوم و سوم پژوهش آمده است ).

بررسي سوال هاي دوم و سوم پژوهش 
 

سوالهاي دوم و سوم پژوهش عبارت بود از اينکه ؛ 
2ـ هر يک از محورهاي شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه بنابر مفاد آيات قرآن کريم شامل چه مولفه هايي مي باشند؟
3ـ بنا بر مفاد آيات قرآن کريم هر يک از محورهاي شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه به دست آمده، شامل چه مصاديقي مي باشند؟
همانطور که در پاسخ به سوال اول پژوهش تصريح گرديد، نتايج حاصل از تحليل انجام شده بيانگر وجود سه محور در شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه براساس آيات قرآن کريم است. در اينجا پس از ذکر هر يک از سه محور مذکور به جهت دست يابي به انسجامي جامع در نتايج، مولفه هاي مطرح شده در هر يک از محورها و نيز، زمينه هاي مصداقي هر يک از مولفه ها مطرح خواهد شد تا بدين ترتيب، نتايج بررسي سوالهاي دو و سه، البته به همراه مشروح نتايج سوال يک همزمان ارائه گردد .

1محور انجام عبادات 
 

در اين محور هفت مولفه به همراه مصاديق آنها ذکر شده است : 

1-1-نماز 
 

وَأَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهُارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيلِ إِنَّ الحَسَناتِ يُذهِبنَ السَّيِّئاتِ ذلِکَ ذِکري للذّاکِرينَ(هود؛114)
در دو طرف روز، و اوايل شب، نماز را برپا دار؛ چرا که حسنات، سيئات(و آثار آنها را)از بين مي برند؛ اين تذکّري است براي کساني که اهل تذکّرند!
أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمسِ إِلي غَسَقِ اللَّيلِ وَ قرآنَ الفَجرِ إِنَّ قرآنَ الفَجرِ کانَ مشهوُداً(اسراء؛78)
نماز را از زوال خورشيد(هنگام ظهر)تا نهايت تاريکي شب[=نيمه شب]برپا دار؛ و همچنين قرآن فجر[=نماز صبح]را؛ چرا که قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز )است! 

1-2-روزه
 

يا أَيُّهاَ الَّذينَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَيکُمُ الصِّيامُ کَما کُتِبَ عَلَي الَّذينَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقونَ(بقره؛183)
اي افرادي که ايمان آورده ايد!روزه بر شما نوشته شده، همان گونه که بر کساني که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهيزکار شويد . 

1-3-زکات
 

وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارکَعُوا مَعَ الرّاکعيِنَ(بقره؛43)
و نماز را بپا داريد، و زکات را بپردازيد، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنيد( و نماز را با جماعت بگزاريد)!
وَ جاهِدُوا في اللهِ حقَّ جِهادِهِ هُوَ اجتَباکُم وَ ما جَعلَ عَلَيکُم فِي الدِّينِ مِن حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيکُم إِبراهيمَ هُوَ سَمّاکُمُ المُسلمينَ مِن قبلُ وَ في هذا لِيَکونَ الرَّسُولُ شهيداً عَلَيکُم وَ تَکوُنوا شُهَداءَ عَلَي النّاسِ فَأَقيموُا الصَّلاةَ وَ آتُوا لزَّکاةَ وَ اعتَصمُوا باللهِ هُوَ مَولاکُم فَنِعمَ المَولي وَ نِعمَ النَّصيرُ(حج؛78)
و در راه خدا جهاد کنيد، و حقّ جهادش را ادا نماييد!او شما را برگزيد، و در دين (اسلام)کار سنگين و سختي بر شما قرار ندارد؛ از آيين پدرتان ابراهيم پيروي کنيد؛ خداوند شما را در کتابهاي پيشين و در اين کتاب آسماني«مسلمان»ناميد، تا پيامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان برمردم! پس نماز را برپا داريد، و زکات را بدهيد، و به خدا تمسّک جوييد، که او مولا و سرپرست شماست!چه مولاي خوب، و چه ياور شايسته اي !

1-4-خمس 
 

وَ اعلَمُوا أَنَّمَا غَنِمتُم مِن شَيءٍ فَأَنَّ لِلهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي القُربي وَ اليَتامي و َ المَساکينِ وَ بنِ السَّبيلِ إِن کُنتُم أمَنتُم بِاللهِ وَ ما أَنزَلنا عَلي عَبدِنا يَومَ الفُرقانِ يَومَ التَقَي الجَمعانِ وَ اللهُ عَلي کُلّ شَيءٍ قَديراً(انفال؛41)
بدانيد هر گونه غنيمتي به دست آوريد، خمس آن براي خدا، و براي پيامبر، و براي ذي القربي و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه(از آنها)است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي حق از باطل ، روز درگيري دو گروه(با ايمان و بي ايمان)[=روز جنگ بدر]نازل کرديم، ايمان آورده ايد؛ و خداوند برهر چيزي تواناست !

1-5-حج
 

فيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ إِبراهيمَ وَ مَن دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَ للِهِ عَلَي النّاس حِجُّ البَيتِ مَنِ استَطاعَ إِلَيهِ سَبيلاً وَ مَن کَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِيٌّ عَنِ العالَمينَ(ال عمران؛97)
در آن، نشانه هاي روشن، از (جمله)مقام ابراهيم است؛ و هر کس داخل آن[=خانه خدا] شود؛ در امان خواهد بود، و براي خدا برمردم است که اهنگ خانه (او)کنند، آنها که توانايي رفتن به سوي آن دارند و هر کس کفر ورزد(و حج را ترک کند، به خود زيان رسانده)، خداوند از همه جهانيان بي نياز است . 

1-6-دعا و نيايش
 

وإِذا سَأَلَکَ عِبادي عَنّي فَإِنّي قَريبٌ أُجيبُ دَعوَةَ الدّاعِ إِذا دَعانِ فَليَستَجيبوُا لي وَ ليُومِنوا بي لَعلَّهُم يَرشُدُونَ(بقره؛186)
و هنگامي که بندگان من، از تو درباره من سؤال کنند،(بگو:)من نزديکم!دعاي دعا کننده را، به هنگامي که مرا مي خواند، پاسخ مي گويم!پس بايد دعوت مرا بپذيرند، و به من ايمان بياورند، تا راه يابند (و به مقصد برسند)
وَ اذکُر رَبَّکَ في نَفسِکَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةٌ وَ دُونَ الجَهرِ مِنَ القَولِ بِالغُدُوِّ وَ الآصالِ وَ لا تَکُن مِنَ الغاِفِلينَ(اعراف؛205)
پروردگارت را در دل خود، از روي تضرع ارام، صبحگاهان و شامگاهان، ياد کن؛ و از غافلان مباش !
وَ قالَ رَبُکُمُ ادعُوني أَستَجِب لَکُم(غافر؛60).پروردگار شما گفته است :«مرا بخوانيد تا(دعاي )شما را بپذيرم

1-7-تهجد
 

وَمِنَ اللَّيلِ فَتَهَجَّد بِهِ نافِلةً لَکَ عَسي أَن يَبعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحمُوداً(79)
و پاسي از شب را (از خواب برخيز، و)قرآن (و نماز)بخوان! اين يک وظيفه اضافي براي توست؛ اميد است پروردگارت تو را به مقامي در خور ستايش برانگيزد!
جدول شماره 1؛محور انجام عبادات، مولفه ها و مصاديق آن 
موله هاي شواهد و تجليات 
محور عيني رفتارهاي دين مدارانه مصاديق/زمينه ها
نماز (هود؛114)،(اسراء؛78)
روزه (بقره؛183)
زکات (بقره؛43)،(حج؛78)
خمس (انفال؛41)
حج (ال عمران؛97)
دعا و نيايش (بقره؛186)
(اعراف؛205)،(غافر؛60)
تهجد (79)

2محور عمل به واجبات 
 

در اين محور دوازده مولفه به همراه مصاديق آنها ذکر شده است :

2-1-امر به معروف و نهي از منکر
 

شوَ لتَکُن مِنکُم أُمَّةٌ يَدعُونَ إِلَي الخَيرِ وَ يأمُروُنَ بالمَعروفِ وَ يَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ وَ أُولئکَ هُمُ المُفلِحُونَ(آل عمران؛104)
بايد از ميان شما، جمعي دعوت به نيکي، و امر به معروف و نهي از منکر کنند!و آنها همان رستگارانند .

2-2جهاد
 

کُتِبَ عَلَيکُمُ القِتالُ وَ هُوَ کُرهٌ لَکُم وَ عَسي أَن تَکرَهُوا شَيئاً وَ هُوَ خَيرٌ لَکُم وَ عَسي أَن تُحِبُّوا شَيئاً وَ هُوَ شموله هاي شواهد و تجليات   محور عيني رفتارهاي دين مدارانه مصاديق/زمينه ها
نماز                 (هود؛114)،(اسراء؛78)
روزه                 (بقره؛183)
زکات                (بقره؛43)،(حج؛78)
خمس              (انفال؛41)
حج                  (ال عمران؛97)
دعا و نيايش      (بقره؛186)
                        (اعراف؛205)،(غافر؛60)
 تهجد (79)

2محور عمل به واجبات ِ اللهِ اثّاقَلتُم إِلَي الأَرضي أَرَضيتُم بِالحياةِ الدُّنيا مِن الاخرَةِ فَما مَتاعُ الحَياةِ الدُّنيا فِي الآخرَةٍ إِلّا قَليلٌ(توبه؛38)
اي کساني که ايمان آورده ايد!چرا هنگامي که به شما گفته مي شود: به سوي جهاد در راه خدا حرکت کنيد!»بر زمين سنگيني مي کنيد (و سستي به خرج مي دهيد)؟!آيا به زندگي دنيا به جاي آخرت راضي شده ايد؟!با اينکه متاع زندگي دنيا، در برابر آخرت، جز اندکي نيست!
 

2-3تولي و تبري
 

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَي الکُفّارِ رُحمَاءُ بَينَهُم تَراهم رُکَّعاً سُجَّداً يَبتَغُونَ فَضلاً مِنَ اللهِ وَ رِضواناً سيماهُم في وُجُوهِهِم مِن أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُم فِي التَّوراةِ وَ مَثَلُهُم فِي الإِنجيلِ کَزَرعٍ أَخرَجَ شَطأَهٌ فَآزَرَهُ...(فتح؛29)
محمد(ص)فرستاده خداست؛ و کساني که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شديد ، و در ميان خود مهربانند؛ پيوسته آنها را در حال رکوع و سجود مي بيني در حالي که همواره فضل خدا و رضاي او را مي طلبند؛ نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است؛ اين توصيف آنان در تورات و توصيف آنان در انجيل است، همانند زراعتي که جوانه هاي خود را خارج ساخته، سپس به تقويت آن پرداخته تا محکم شده و برپاي خود ايستاده است و بقدري نموّ و رشد کرده که زارعان را به شگفتي وا مي دارد؛ اين براي آن است که کافران را به خشم آورد(ولي )
کساني از آنها را که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، خداوند وعده آمرزش و اجر عظيمي داده است . 

2-4-احسان به فقرا و نزديکان
 

لَيسَ البِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَکُم قِبَلَ المَشرِقِ وَ المَغربِ وَ لکِنَّ البِرَّ مَن آمَنَ بِاللهِ وَ اليَوم الآخِرِ و المَلائکَةِ وَ الکِتابِ وَ النَّبييّنَ وَ آتَي المالَ عَلي حُبِّهِ ذَوِي القُربي و اليَتامي و َ المَساکينَ وَبنَ السَّبيلِ و السّائِلين وَ في الِّرقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَو ...(بقره؛177)
نيکي،(تنها) اين نيست که (به هنگام نماز،)روي خود را به سوي مشرق و (يا)مغرب کنيد؛( و تمام گفتگوي شما، درباره قبله و تغيير آن باشد؛ و همه وقت خود را مصروف آن سازيد؛)بلکه نيکي (و نيکوکار)کسي است که به خدا، روز رستاخير، و فرشتگان، و کتاب(آسماني)، و پيامبران، ايمان آورده؛ و مال(خود)را، با همه علاقه اي که به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، اتفاق مي کند، نماز را برپا مي دارد و زکات را مي پردازد؛ و(همچنين)کساني که به عهد خود- به هنگامي که عهد بستند-وفا مي کنند؛ و در برابر محروميتها و بيماريها و در ميدان جنگ، استقامت به خرج مي دهند؛ اينها کساني هستند که راست مي گويند؛و(گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛)و اينها هستند پرهيزکاران!
وَ آتِ ذَا القُربي حَقَّهُ وَ المِسکينَ وَ ابنَ السَّبيلِ وَ لا تُبذِر تَبذيراً(اسرا؛26)
و حقّ نزديکان را بپرداز، و (همچنين حق)مستمند و وامانده در راه را ! و هرگز اسراف و تبذير مکن،

2-5-احسان به والدين 
 

وَ اخفُض لَهُما جَناحَ الذُّلّ مِنَ الرَّحمةِ وَ قُل رَبّ ارحَمهُما کَما رَبَّياني صغيراً(اسراء؛24)
و بالهاي تواضع خويش را از محبت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو:«پروردگارا! همان گونه که آنها مرا در کوچکي تربيت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!»
وَ وَصَّينَا الإِنسانَ بِوالدَيهِ حُسناً وَ إِن جاهَداکَ لِتُشرِکَ بي ما لَيس لَکَ بِهِ عِلمٌ فَلا تُطعهُما إِليَّ مَرجِعُکُم فَأُنَبِّئُکُم بِما کُنتُم تَعمَلُونَ(عنکبوت؛8)
ما به انسان توصيه کرديم که به پدر و مادرش نيکي کند، و اگر آن دو (مشرک باشند و)تلاش کنند که براي من همتايي قائل شوي که به آن علم نداري، از آنها پيروي مکن!بازگشت شما به سوي من است، و شما را از آنچه انجام مي داديد با خبر خواهم ساخت !

2-6-اداي امانت 
 

إِنَّ اللهَ يَأمُرُکُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلَي أَهلِها وَ إِذا حَکَمتُم بَينَ النّاسِ أَن تحکُمُوا بِالعَدلِ إِنَّ اللهَ نِعِمّا يِعِظُکُم بِهِ إِنَّ اللهَ کانَ سَميعاً بَصيراً(نساء؛58)
خداوند به شما فرمان مي دهد که امانتها را به صاحبانش بدهيد!و هنگامي که ميان مردم داوري مي کنيد، به عدالت داوري کنيد! خداوند، اندرزهاي خوبي به شما مي دهد!خداوند، شنوا و بيناست . 

2-7-رفق و مدارا با مردم
 

خُذِ العَفوَ وَأمُر بِالعُرفِ وَ أَعرِض عَنِ الجاهِلينَ(اعراف؛199)
(به هر حال)با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذير، و به نيکي ها دعوت نما، و از جاهلان روي بگردان(و با آنان ستيزه مکن )!

2-8-قضاوت عادلانه بين مردم 
 

إِذا حَکَمتُم بَينَ النّاسِ أَن تَحکُمُوا بِالعَدلِ إِنَّ اللهَ نِعِمّا يَعِظُکُم بِهِ إِنَّ اللهَ کانَ سَميعاً بَصيراً(نساء؛58)
خداوند به شما فرمان مي دهد که امانتها را به صاحبانش بدهيد!و هنگامي که ميان مردم داوري مي کنيد، به عدالت داوري کنيد!خداوند، اندرزهاي خوبي به شما مي دهد!خداوند، شنوا و بيناست . 
يا أَيُّهاَ الَّذينَ آمَنوا کُونُوا قَوّامين لِلهِ شُهَداءَ بِالقِسطِ وَ لا يَجرِمَنَّکُم شَنَآنُ قَومٍ عَلي أَلّا تَعدلوُا اعدِلوُا هُوَ أَقربُ لِلتَّقوي و اتَّقوا الله إِنَّ الله خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ(مائده؛8)
اي کساني که ايمان آورده ايد!همواره براي خدا قيام کنيد، و از روي عدالت گواهي دهيد!دشمني با جمعيتي، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند!عدالت کنيد ، که به پرهيزگاري نزديکتر است!و از (معصيت)خدا بپرهيزيد، که از آنچه انجام مي دهديد، با خبر است! 

2-9-حفظ حدود 
 

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللهِ وَ لاَ الشَّهرَ الحَرامَ وَ لاَ الهَديَ وَ لاَ القَلائد وَ لاَ آمِّينَ البَيتَ الحَرامَ يَبتَغُونَ فَضلاً مِن رَبِّهِم وَ رِضواناً وَ إِذا حَلَلتُم فَاصطادوُا وَ لا يَجرِمَنَّکُم شَنَآنُ قَومٍ أَن صَدُّوکم عَنِ المَسجِدِ الحَرامِ أَن تَعتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَي البِرِّ وَ التَّقوي وَ لا تَعاوَنُوا عَلَي الإِثمِ وَ العُدوانِ وَ اتَّقوُا اللهَ إِنَّ اللهَ شَديدُ العِقابِ(مائده؛2)
اي کساني که ايمان آورده ايد! شعائر و حدود الهي و مراسم حج را محترم بشمريد!و مخالفت با آنها)را حلال ندانيد! و نه ماه حرام را، و نه قربانيهاي بي نشان و نشاندار را، و نه آنها را که به قصد خانه خدا براي به دست آوردن فضل پروردگار و خشنودي او مي آيند!اما هنگامي که از احرام بيرون آمديد، صيد کردن براي شما مانعي ندارد. و خصومت با جمعيّتي که شما را از آمدن به مسجد الحرام (در سال حديبيه)باز داشتند، نبايد شما را وادار به تعدّي و تجاوز کند!و(همواره)در راه نيکي و پرهيزکاري با هم تعاون کنيد!و(هرگز)در راه گناه و تعدّي همکاري ننماييد! و از (مخالفت فرمان)خدا بپرهيزيد که مجازات خدا شديد است !

2-10-حفظ حريم ديگران 
 

يا أَيُّهاَ الَّذينَ آمَنُوا لا تَدخلُوا بُيوُتاً غيرَ بُيُوتِکُم حَتّي تَستَأنِسوُا وَ تُسلِّمُوا عَلي أَهلِها ذِلکُم خَيرٌ لَکُم لَعَلَّکمُ تَذَکَّرونَ(نور؛27)
اي کساني که ايمان آورده ايد!در خانه هايي غير از خانه خود وارد نشويد تا اجازه بگيريد و بر اهل آن خانه سلام کنيد؛ اين براي شما بهتر است؛ شايد متذکّر شويد! 
فَإِن لَم تَجِدواُ فيها أَحَداً فَلا تَدخُلُوها حَتّي يُؤذَنَ لَکُم وَ إِن قيلَ لَکُمُ ارجِعُوا فَارجِعُوا هُوَ أَزکي لَکُم وَ اللهُ بِما تَعمَلُونَ عَليمٌ(نور؛28)
و اگر کسي را در آن نيافتيد، وارد نشويد تا به شما اجازه داده شود؛ و اگر گفته شد:«بازگرديد!»باز گرديد؛اين براي شما پاکيزه تر است؛ و خداوند به آنچه انجام مي دهيد آگاه است! 

2-11-حفظ حريم اولياي دين
 

يا أَيُهاَ الَّذينَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَينَ يَدَيِ اللهِ وَ رَسُولِهِ وَ اتَّقُوا اللهَ إِنَّ اللهَ سَميعٌ عَليمٌ(حجرات؛1)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَرفَعُوا أَصواتَکُم فَوقَ صَوتِ النَّبيِ وَ لا تَجهَروُا لَهُ بِالقَولِ کَجَهرِ بَعضکُم لِبَعضٍ أَن تَحبَطَ أَعمالُکُم وَ أنتم لا تَشعُرُونَ(حجرات؛2)
إِنَّ الَّذينَ يَغُضُّونَ أَصواتَهُم عِندَ رَسوُلِ اللهِ أُولئِکَ الَّذينَ امتَحَنَ اللهُ قُلُوبَهُم للِتَّقوي لَهُم مَغفِرَةٌ وَ أَجرٌ عَظيمٌ(حجرات؛3)
اي کساني که ايمان آورده ايد!چيزي را برخدا و رسولش مقدّم نشمريد(و پيشي مگيريد)، و تقواي الهي پيشه کنيد که خداوند شنوا و داناست !
اي کساني که ايمان آورده ايد ! صداي خود را فراتر از صداي پيامبر نکنيد ، و در برابر او بلند سخن مگوييد(و داد و فرياد نزنيد)آن گونه که بعضي از شما در برابر بعضي بلند صدا مي کنند،مبادا اعمال شما نابود گردد در حالي که نمي دانيد!
آنها که صداي خود را نزد رسول خدا کوتاه مي کنند همان کساني هستند که خداوند دلهايشان را براي تقوا خالص نموده، و براي آنان آمرزش و پاداش عظيمي است! 

2-12-اکرام به يتيمان 
 

وَأَمّا إِذاَ مَا ابتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيهِ رِزقَهُ فَيَقولُ رَبّي أَهانَنِ(فجر؛16)
و امّا هنگامي که براي امتحان، روزيش را بر او تنگ مي گيرد (مأيوس مي شود و )مي گويد:«پروردگارم مرا خوار کرده است!» 
کَلّا بَل لا تُکرِمُونَ اليَتيمَ(فجر؛17)
چنان نيست که شما مي پنداريد ؛ شما يتيمان را گرامي نمي داريد،
وَ يُطعِمُونَ الطَّعامِ عَلي حُبِّهِ مِسکيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً(انسان؛ 8)
و غذاي (خود)را با اينکه به آن علاقه(و نياز)دارند، به «مسکين»و«يتيم»و«اسير»مي دهند! 
جدول شماره 2؛محور عمل به واجبات، مولفه ها و مصاديق آن 

3محور پرهيز از منهيات 
 

در اين محور بيست و دو مولفه به همراه مصاديق آنها ذکر شده است:

3-1-زنا
 

وَ لا تَقرَبُوا الزِّني إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبيلاً(اسراء؛32)
و نزديک زنا نشويد، که کار بسيار زشت، و بد راهي است! 

3-2-سرقت
 

وَ السّارِقُ وَ السّارِقَةُ فَاقطَعُوا أَيدِيَهُما جَزاءٌ بِما کَسَبا نَکالاً مِنَ اللهِ و اللهُ عزيزٌ حَکيمٌ(مائده ؛38)
دست مرد دزد و زن دزد را، به کيفر عملي که انجام داده اند، بعنوان يک مجازات الهي ، قطع کنيد!و خداوند توانا و حکيم است. 

3-3-ربا
 

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوُا اتَّقوا اللهَ وَ ذَروُا ما بَقِيَ مِنَ الرِّبا إِن کُنتُم مُؤمِنينَ(بقره؛278)
فَإِن لَم تَفعَلُوا فَأذَنُوا بِحَربٍ مِنَ اللهِ وَ رَسُولهِ وَ إِن تُبتُم فَلَکُم رُؤُسُ أَموالِکُم لا تَظلِمُونَ وَ لا تُظلمُونَ(بقره؛279)
اي کساني که ايمان آورده ايد! از (مخالفت فرمان)خدا بپرهيزيد، و آنچه از (مطالبات)ربا باقي مانده، رها کنيد؛ اگر ايمان داريد !
اگر (چنين)نمي کنيد، بدانيد خدا و رسولش، با شما پيکار خواهند کرد! و اگر توبه کنيد، سرمايه هاي شما، از آنِ شماست[=اصل سرمايه، بدون سود]؛نه ستم مي کنيد، و نه برشما ستم وارد مي شود 

3-4-کم فروشي
 

وَيلٌ لِلمُطَفِّفينَ(مطففين؛1)
آنان که وقتي براي خود پيمانه مي کنند، حق خود را بطور کامل مي گيرند ؛ اما هنگامي که مي خواهند براي ديگران پيمانه يا وزن کنند، کم مي گذارند! 

3-5-قتل نفس
 

مِن أَجلِ ذلِکَ کَتَبنا عَلي بَني إِسرائيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفساً بِغَيرِ نَفسٍ أَو فَسادٍ فِي الأَرضِ فَکَأَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَميعاً وَ مَن أَحياها فَکَأَنَّما أَحياَ النّاسَ جَميعاً وَ لَقد جاءَتهُم رُسُلُنا بِالبيِّناتِ ثُمَّ إِنَّ کَثيراً مِنهُم بَعدَ ذلِکَ فِي الأَرضِ لَمُسرِفُونَ(مائده؛32)
به همين جهت، بر بني اسرائيل مقرّر داشتيم که هر کس، انساني را بدون ارتکاب قتل يا فساد در روي زمين بکشد، چنان است که گويي همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انساني را از مرگ رهايي بخشد، چنان است که گويي همه مردم را زنده کرده است . و رسولان ما ، دلايل روشن براي بني اسرائيل آوردند، اما بسياري از آنها، پس از آن در روي زمين ، تعدّي و اسراف کردند . 
وَ مَن يَقتُل مُؤمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فيها وَ غَضِبَ الله ُ عَلَيهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظيماً(نساء؛93)
و هر کس، فرد با ايماني را از روي عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است؛ در حالي که جاودانه در آن مي ماند؛ و خداوند بر او غضب مي کند؛ و او را از رحمتش دور مي سازد؛ و عذاب عظيمي براي او آماده ساخته است .

3-6-حيف و ميل مال يتيم
 

وَ لا تَقرَبُوا مالَ اليَتيمِ إِلّا بِالَّتي هِيَ أَحسَنُ حَتّي يَبلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوفُوا بِالعَهدِ إِن العَهدَ کانَ مَسئولاً(اسراء؛34)
و به مال يتيم، جز به بهترين راه نزديک نشويد، تا به سر حد بلوغ رسد!و به عهد(خود)وفا کنيد، که از عهد سؤال مي شود! 

3-7-خيانت در امانت 
 

يا أَيُّهَ الَّذينَ آمَنُوا لا تَخُونُوا الله وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِکُم وَ أَنتُم تَعلَمُونَ(انفال؛27)
اي کساني که ايمان آورده ايد!به خدا و پيامبر خيانت نکنيد!و(نيز)در امانات خود خيانت روا مداريد، در حالي که مي دانيد(اين کار، گناه بزرگي است)! 

3-8-اذيت مؤمن 
 

شوَ الَّذينَ يُؤذُونَ المُؤمِنينَ وَ المُؤمِناتِ بِغَيرِ مَا اکتَسَبُوا فَقَدِ احتَمَلُوا بُهتاناً وَ إِثماً مُبيناً(احزاب؛58)
و آنان که مردان و زنان با ايمان را به خاطر کاري که انجام نداده اند آزار مي دهند؛بار بهتان و گناه آشکاري را به دوش کشيده اند .

3-9-ظلم و ستم 
 

فَقَد کَذَّبُوکُم بِما تَقُولوُنَ فَما تَستَطيعُونَ صَرفاً وَ لا نَصراً وَ مَن يَظلِم مِنکُم نُذِقهُ عَذاباً کَبيراً(فرقان؛19)
(خداوند به آنان مي گويد: ببينيد)اين معبودان، شما را در آنچه مي گوييد تکذيب کردند!اکنون نمي توانيد عذاب الهي را برطرف بسازيد، يا از کسي ياري بطلبيد!و هر کس از شما ستم کند، عذاب شديدي به او مي چشانيم! 
إِنَّمَا السَّبيلُ عَلَي الَّذِينَ يَظلِمُونَ النّاسَ وَ يَبغُونَ فِي الأَرضِ بِغيرِ الحقّ أُولئکَ لَهُم عَذابٌ أَليمٌ(شورا؛42)
ايراد و مجازات برکساني است که به مردم ستم مي کنند و در زمين بناحق ظلم روا مي دارند؛ براي آنان عذاب دردناکي است! 

3-10-همکاري در گناه
 

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللهِ وَ لَا الشَّهرَ الحَرامَ وَ لاَ الهَديَ وَ لاَ القَلائدَ وَ لَا آمِّينَ البَيتَ الحَرامَ يَبتَغُونَ فَضلاً مِن رَبِّهِم وَ رِضواناً وَ إِذا حَلَلتُم فَاصطادُوا وَ لا يَجرِ مَنَّکُم شَنَآنُ قَومٍ أَن صَدُّوکُم عَنِ المَسجدِ الحَرامِ أَن تَعتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَي البِرِّ وَ التَّقوي وَ لا تَعاوَنُوا عَلَي الإثمِ وَ العُدوانِ وَ اتَّقُوا الله َ إِنَّ الله شَديدُ العِقابِ(مائده؛2)
اي کساني که ايمان آورده ايد! شعائر و حدود الهي(و مراسم حج را محترم بشمريد!و مخالفت با آنها)را حلال ندانيد! و نه ماه حرام را، و نه قربانيهاي بي نشان و نشاندار را ، و نه آنها را که به قصد خانه خدا براي به دست آوردن فضل پروردگار و خشنودي او مي آيند! اما هنگامي که از احرام بيرون آمديد، صيد کردن براي شما مانعي ندارد. و خصومت با جمعيّتي که شما را از آمدن به مسجد الحرام(در سال حديبيه )باز داشتند، نبايد شما را وادار به تعدّي و تجاوز کند!و(همواره)در راه نيکي و پرهيزگاري با هم تعاون کنيد!و(هرگز)در راه گناه و تعدّي همکاري ننماييد!و از (مخالفت فرمان)خدا بپرهيزيد که مجازات خدا شديد است !

3-11-پشتيباني از خائن 
 

إِنّا أَنزَلنا إِلَيکَ الکِتابَ بِالحقّ لِستَحکُمَ بَينَ النّاسِ بِما أَراکَ اللهُ وَ لا تَکُن لِلخائنينَ خَصيماً(نساء؛105)
ما اين کتاب را بحق بر تو نازل کرديم؛ تا به آنچه خداوند به تو آموخته ، در ميان مردم قضاوت کني ؛ و از کساني مباش که از خائنان حمايت نمايي!

3-12-شکستن عهد
 

وَ أَفوا بِعَهدِ اللهِ إِذا عاهدتُم وَ لا تنقصُوا الأيمانَ بَعدَ تَوکيدِها وَ قَد جَعَلتُمُ الله َ عَلَيکُم کَفيلاً إِنَّ اللهِ يَعلَمُ ما تَفعَلُونَ(نحل؛91)
و هنگامي که با خدا عهد بستيد، به عهد او وفا کنيد! و سوگندها را بعد از محکم ساختن نشکنيد، در حالي که خدا را کفيل و ضامن بر(سوگند)خود قرار داده ايد، به يقين خداوند از آنچه انجام مي دهيد، آگاه است!

3-13-خدعه و حيله 
 

ي خادِعوُن َ اللهَ وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ ما يَخدَعونَ إِلّا أَنفُسَهُم وَ ما يَشعُرونَ(بقره؛9)
مي خواهند خدا و مؤمنان را فريب دهند؛ در حالي که جز خودشان را فريب نمي دهند؛(اما)نمي فهمند.
مَن کانَ يُريدُ العِزَّةَ فَللهِ العِزَّةُ جَميعاً إِلَيهِ يَصعَدُ الکَلِمُ الطَّيِّبُ وَ العَمَلُ الصّالحُ يَرفَعُهُ وَ الَّذينَ يَمکُرونَ السَّيِّئاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَ مکرُ أُولئِکَ هُوَ يَبُورُ(فاطر؛10)
کسي که خواهان عزّت است (بايد از خدا بخواهد چرا که)تمام عزّت براي خداست؛ سخنان پاکيزه به سوي او صعود مي کند، و عمل صالح را بالا مي برد؛ و آنها که نقشه هاي بد مي کشند، عذاب سختي براي آنهاست و مکر (و تلاش افسادگرانه)آنان نابود مي شود(و به جايي نمي رسد)!

3-14-عمل فحشاء
 

إِنَّ اللهَ يَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الإِحسانِ وَ إيتاءِ ذِي القُربي وَ يَنهي عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنکَرِ وَ البَغيِ يَعِظُکُم لَعَلَّکُم تَذَکَّرونَ(نحل؛90)
خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزديکان فرمان مي دهد؛ و از فحشا و منکر و ستم، نهي مي کند؛ خداوند به شما اندرز مي دهد، شايد متذکّر شويد!

3-15-قمار و شراب
 

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الخَمرُ وَ المَيسِرُ وَ الأَنصابُ وَ الأَزلامُ رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّيطانِ فَاجتَنِبُوهُ لَعَلَّکم تُفلِحُونَ(مائده؛90)
اي کساني که ايمان آورده ايد!شراب و قمار و بتها و ازلام[=نوعي بخت آزمايي]پليد، و از عمل شيطان است، از آنها دوري کنيد تا رستگار شويد!

3-16-جنگ با ولي خدا 
 

إِنَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسعَونَ فِي الأَرضِ فَساداً أَن يُقَتَّلُوا أَو يُصَلِّبُوا أَو تُقَطِّعَ أَيدهِم وَ أَرجُلُهُم مِن خِلافٍ أَو يُنفَوا مِنَ الأَرضِ ذلِکَ لَهُم خِزيٌ فِي الدُّنيا وَ لَهُم فيِ الآخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ(مائده؛33)
کيفر آنها که با خدا و پيامبرش به جنگ برمي خيزند، و اقدام به فساد در روي زمين مي کنند،(و با تهديد اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله مي برند،)فقط اين است که اعدام شوند؛ يا به دار آويخته گردند؛ يا(چهار انگشت از)دست(راست)و پاي (چپ )آنها، بعکس يکديگر، بريده شود؛ و يا از سرزمين خود تبعيد گردند. اين رسوايي آنها در دنياست؛ و در آخرت، مجازات عظيمي دارند .

3-17-فرار ازجهاد
 

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا لَقيتُمُ الَّذينَ کَفَرُوا زَحفاً فَلا تُوَلُّوهمُ الأَدبارُ(انفال؛15)
وَمَن يُوَلِّهِم يَومَئذٍ دُبُرَهُ إِلّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَو مُتَحَيِّزاً إِلي فِئَةٍ فَقَد باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللهِ وَ مأواهُ جَهَنَّمُ وَ بئسَ المَصيرُ(انفال؛16)
اي کساني که ايمان آورده ايد! هنگامي که با انبوه کافران در ميدان نبرد رو به رو شويد، به آنها پشت نکنيد و(فرار ننماييد)!
و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند -مگر آنکه هدفش کناره گيري از ميدان براي حمله مجدد، و يا به قصد پيوستن به گروهي (از مجاهدان)بوده باشد-(چنين کسي)به غضب خدا گرفتار خواهد شد؛ و جايگاه او جهنم، و چه بدجايگاهي است! 

3-18-سحرو جادو
 

وَ اتَّبَعُوا ما تَتلُوا الشَّيَاطينُ عَلي مُلکِ سُلَيمانَ وَ ما کَفَرَ سُلَيمانَ وَ ما کَفَرَ سُلَيمانُ وَ لکِنَّ الشَّياطينَ کَفَروُا يُعَلِّمُونَ النّاسَ السِّحرَ وَ ما أُنزلَ عَليَ المَلَيکنِ بِبابِلَ هاروُتَ وَ ماروتَ وَ ما يُعَلِّمانِ مِن أَحَدٍ حَتّي يَقوُلا إِنَّما نَحنُ فِتنَةٌ فَلا تَکفُر فَيَتعَلَّمُونَ مِنهُما ما يُفَرِّقونَ بِهِ بَينَ المَرءِ وَ زَوجِهِ وَمَا هُم بِضارِّينَ بِهِ مِن أَحَد إِلّا بِإِذنِ اللهِ وَ يَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُم وَ لا يَنفَعهُمُ وَ لَقَد عَلِمُوا لَمَنِ اشتَراهُ ما لهُ فِي الآخرَةِ مِن خَلاقٍ وَ لَبِئسَ ما شَروَا بِهِ أَنفُسَهُم لَو کانُوا يَعلَمونَ(بقره؛102)
و (يهود)از آنچه شياطين در عصر سليمان بر مردم مي خواندند پيروي کردند. سليمان هرگز (دست به سحر نيالود؛ و)کافر نشد؛ ولي شياطين کفر ورزيدند؛ و به مردم سحر آموختند.(و نيز يهود)از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت»و«ماروت»،نازل شد پيروي کردند.(آن دو، راه سحر کردن را، براي آشنايي با طرز ابطال آن، به مردم ياد مي دادند. و)به هيچ کس چيزي ياد نمي دادند، مگر اينکه از پيش به او مي گفتند:«ما وسيله آزمايشيم کافر نشو!(و از اين تعليمات، سوء استفاده نکن!)»

3-19-اسراف
 

يا بَني آدمَمَ خُذُوا زينَتَکُم عِندَ کُلّ مَسجدٍ وَ کُلُوا وَ اشرَبُوا وَ لا تُسرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ المُسرِفينَ(اعراف؛31)
اي فرزندان آدم! زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود برداريد!و(از نعمتهاي الهي)بخوريد و بيا شاميد، ولي اسراف نکنيد که خداوند مسرفان را دوست نمي دارد !

3-20-تهمت زدن
 

وَ مَن يَکسِب خَطيئَةً أَو إِثماً ثُمَّ يَرمِ بِهِ بَريئاً فَقَدِ احتَمَلَ بُهتاناً وَ إِثماً مُبيناً(نساء؛112)
و کسي که خطا يا گناهي مرتکب شود، سپس بيگناهي را متهم سازد، بار بهتان و گناه آشکاري بردوش گرفته است .

3-21-حکم ناحق
 

وَ ليَحکُم أَهلُ الإِنجيلِ بِما أَنزَلَ اللهُ فيهِ وَ مَن لَم يَحکُم بِما أَنزَلَ اللهُ فَأُولئِکَ هُمُ الفاسِقونَ(مائده؛47)
اهل انجيل[=پيروان مسيح]نيز بايد به آنچه خداوند در آن نازل کرده حکم کنند! و کساني که بر طبق آنچه خدا نازل کرده حکم نمي کنند، فاسقند .

3-22-خوردن مردار ، خون، گوشت و خوک
 

حُرِّمَت عَلَيکُمُ المَيتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحمُ الخِنزيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيرِ اللهِ بِهِ وَ المُنخَنِقَةُ وَ المَوقُوذَةُ وَ المُتَرَدِّيَةُ وَ ما أَکَلَ السَّبعُ إِلّا ما ذَکَّيتُم وَ ما ذُبِحَ عَلَي النُّصُبِ وَ أَن تَستَقسِمُوا با اأَزلامِ ذلِکُم فسقٌ اليَومَ يَئِسَ الَّذينَ کَفَرُوا مِن ديِنکُم فَلا تَخشَوهُم وَ اخشَونِ اليَومَ أَکمَلتُ لَکُم دينَکُم وَ أَتمَمتُ عَلَيکُم يِعمَتي وَ رَضيتُ لَکُمُ الإِسلامَ ديناً فَمَنِ اضطُرَّ فِي مَخمَصَةٍ غَيرَ مُتَجانِفٍ لإِثمٍ فَإِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحيمٌ(مائده؛3)
گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حيواناتي که به غير نام خدا ذبح شوند، و حيوانات خفه شده، و به زجر کشته شده، و آنها که براثر پرت شدن از بلندي بميرند، و آنها که به ضرب شاخ حيوان ديگري مرده باشند. و باقيمانده صيد حيوان درنده-مگر آنکه (بموقع به آن حيوان برسيد، و)آن را سر ببريد- و حيواناتي که روي بتها (يا در برابر آنها)ذبح مي شوند،(همه)بر شما حرام شده است؛ و(همچنين)قسمت کردن گوشت حيوان به وسيله چوبه هاي تير مخصوص بخت آزمايي؛ تمام اين اعمال، فسق و گناه است-امروز، کافران از (زوال)آيين شما، مأيوس شدند؛ بنابر اين، از آنها نترسيد!و از(مخالفت)من بترسيد!امروز، دين شما را کامل کردم؛ نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آيين (جاودان)شما پذيرفتم-امّا آنها که در حال گرسنگي ، دستشان به غذاي ديگري نرسد، و متمايل به گناه نباشند،(مانعي ندارد که از گوشتهاي ممنوع بخورند؛)خداوند، آمرزنده و مهربان است .
جدول شماره 3:محور پرهيز از منهيات ،مولفه ها و مصاديق آن

بحث و نتيجه گيري 
 

در خصوص بررسي سوالهاي پژوهش و همچنين عمده ترين نتايج حاصل از تحليل آنها بايد اذعان داشت: 
1ـ قرآن کريم سرشار از نکا ت ارزنده و دستور العملهاي عيني و هميشگي رفتارهاي اجتماعي است که وابسته به گذشته نيست. به عبارت ديگر فراتر از زمان و مکان و ارائه کننده قواعد عمومي و اصول کلي در زمينه اعتقادات، اخلاق و جنبه هاي مختلف شريعت و رفتارهاي انساني مطلوب و هميشگي است. قرآن بدليل جامعيت ، اصالت و اينکه ريشه در وحي دارد، هم اينک نيز براي ايجاد ساختاري قوي و نظام مند به منظور بهبود روابط اجتماعي مي تواند بسيار موثر و راهگشا باشد .
2ـ نتايج پژوهش، تبيين نظري مولفه هاي شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه و مصاديق آنها براساس آموزه هاي تربيتي قرآن کريم است لذا براي استفاده از نتايج آن در نظام هاي اجتماعي و به خصوص تربيتي کشور بايد دست اندرکاران و برنامه ريزان با انتخاب مباني تربيت اسلامي به عنوان استراتژي بلند مدت، به تدوين برنامه هاي مناسب آموزشي و درسي همسو با اهداف تربيت اسلامي و روش هاي تدريس مناسب آن ها پرداخته و فعاليتهاي آموزشي را چنان برنامه ريزي نمايند که اين فعاليتها مهملي براي تحقق انسانيت حقيقي دانش آموزان به معناي انسان کامل باشند .
3ـ با عنايت به درجه اهميت انسان سازي، کليه دستگاههاي آموزشي و تربيتي حاضر در جامعه اعم از آموزش و پرورش، دانشگاه و در مجموع، انواع آموزشهاي رسمي، غير رسمي و مستمر ضمني بايد اذعان داشت، برنامه ريزان تربيتي در سطوح مختلف با عنايت به نتايج پژوهش ، لازم است به سه محور شواهد و تجليات عيني رفتارهاي دين مدارانه شامل؛انجام عبادات، عمل به واجبات و پرهيز از منهيات توجه داشته و با عنايت به مولفه هايگوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حيواناتي که به غير نام خدا ذبح شوند، و حيوانات خفه شده، و به زجر کشته شده، و آنها که براثر پرت شدن از بلندي بميرند، و آنها که به ضرب شاخ حيوان ديگري مرده باشند. و باقيمانده صيد حيوان درنده-مگر آنکه (بموقع به آن حيوان برسيد، و)آن را سر ببريد- و حيواناتي که روي بتها (يا در برابر آنها)ذبح مي شوند،(همه)بر شما حرام شده است؛ و(همچنين)قسمت کردن گوشت حيوان به وسيله چوبه هاي تير مخصوص بخت آزمايي؛ تمام اين اعمال، فسق و گناه است-امروز، کافران از (زوال)آيين شما، مأيوس شدند؛ بنابر اين، از آنها نترسيد!و از(مخالفت)من بترسيد!امروز، دين شما را کامل کردم؛ نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آيين (جاودان)شما پذيرفتم-امّا آنها که در حال گرسنگي ، دستشان به غذاي ديگري نرسد، و متمايل به گناه نباشند،(مانعي ندارد که از گوشتهاي ممنوع بخورند؛)خداوند، آمرزنده و مهربان است .

بحث و نتيجه گيري 
 

در خصوص بررسي سوالهاي پژوهش و همچنين عمده ترين نتايج حاصل از تحليل آنها بايد اذعان داشت: و يکم»تربيت اسلامي(کتاب سوم)-تهران، مرکز مطالعات تربيت اسلامي وابسته به معاونت پرورشي آموزش و پرورش. 
2ـ شريعتمداري ،علي(1372)،تعليم و تربيت اسلامي، چاپ هشتم، تهران، انتشارات اميرکبير.
3ـ شريعتمداري، علي(1378).«اصول و فلسفه تعليم و تربيت»تهران، انتشارات اميرکبير.
4ـ شعاري نژاد علي اکبر(1377)،فلسفه آموزش و پرورش، تهران، انتشارات اميرکبير،چاپ پنجم.
5ـ طباطبايي، محمد حسين(1364)،تفسير الميزان، ترجمه محمد تقي مصباح يزدي(بنياد علمي و فکري علامه طباطبايي چاپ دوم تابستان .
6ـ قرآن کريم، ترجمه آيت الله مکارم شيرازي، چاپ دارالقرآن الکريم دفتر مطالعات و تاريخ و معارف اسلامي 
7ـ کاشفي، محمد رضا(1382).«مباني فلسفي و قرآني جهانشمولي اسلام»مجموعه مقالات جهانشمولي اسلام و جهان سازي،جلد3،چاپ اول، تهران، انتشارات مجمع تقريب مذاهب اسلامي .
8ـ کريمي عبدالعظيم، (1374)،دين دهي و دين يابي، مجموعه مقالات همايش آسيب شناسي تربيت ديني در آموزش و پرورش، انتشارات دفتر همکاري مشترک مساجد (سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي و جهاد دانشگاهي). 
9ـ مايکل ، پترسون و ديگران(1377)«عقل و اعتقاد ديني»ترجمه احمد نراقي و ابراهيم سلطاني، چاپ دوم، تهران، انتشارات طرح نو.
10ـ مطهري ، مرتضي(1369)تعليم و تربيت در اسلام، تهران، انتشارات صدرا
11ـبرخورداري، رمضان(1384)«بررسي تحليلي روشهاي تربيت ديني»پايان نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه تهران. 
12ـ دلشاد تهراني، مصطفي(1378)«ماه مهر پرور تربيت در نهج البلاغه »تهران، انتشارات خانه انديشه جوان .
13ـ رابرتسون، دونالد(1380)«جهاني شدن»،ترجمه کمال پولادي، تهران، نشر ثالث.
14ـ مهر محمدي، محمود، صمدي(1382)پروين«بازنگري در الگوي آموزش ديني جوانان و نوجوانان در دوره تحصيلي متوسط»فصلنامه نوآوريهاي آموزشي شماره 3
15.,A Hutton,W and Giddens,(ed)(2001)on the edge Living with Global capitalism,london,p.64
16.McGrew A.G and Held,Daviad (2002).GLobalizotion/ anti globalizolion, combridge:polity
17- (McGrew,A(1992)conceptualizing global politics. Cambridge p23
18- Robetson,R(1992)Globazation.london,SAGE,p.147
19-walker,George)Globalization and Education International baccalaureate organization. Gezeva news publishing company
20-waters,M.(1995)globalization.london, Routledge,p.2
21- wood,barry D(2000)the globalization question Eurpe,Dee available on:www.wacsf.org/library/readings/bib/asilomar.1.htm
منبع:تبریز، دانشگاه علوم پزشکی ، قرآن و روانشناسی علوم تربیتی ، موسسه انتشاراتی بنیاد پژوهشهای قرآنی حوزه و دانشگاه،1385

نظرات شما عزیزان: