وقتی احساس غربت می کنید یادتان باشد که خدا همین نزدیکی است.

یادمان باشد که خدا هیچ وقت ما را از یاد نبرده است.

وقتی خدا هست هیچ دلیلی برای ناامیدی نیست.

وقتي تنها شدي بدون که خدا همه رو بيرون کرده ، تا خودت باشي و خودش.

خدایا مرا ببخش بخاطر تمام درهایی که کوبیدم و خانه تو نبود...

من وخداوند هرروز صبح فراموش  میکنیم  اوخطاهای مرا ومن لطف اورا....

در دستور زبان عرفان، فعل اينگونه صرف مي شود: من نيستم، تو نيستي، او هست.