مسئولیت پذیربار آوردن مرد زندگی
 

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 17977
بازدید دیروز : 136836
بازدید هفته : 17977
بازدید ماه : 340258
بازدید کل : 10732013
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : یک شنبه 22 / 12 / 1399

مسئولیت‌پذیری در زندگی

همسر من مرد ۳۰ ساله ایست که هنوز در حال وهوای کودکی مانده است. تحصیل کرده است و موقعیت اجتماعی خوبی دارد.اما از همان ابتدای ازدواج مان متوجه برخی رفتارهای مشکوکش شدم. او بیش از حد تصور به پدرش وابسته است. پدرش هم مرد خوبیست اما تسلط کامل او به زندگی ما ، آزارم می دهد. قبلا شنیده بودم ممکن است ارتباط عروس و مادر شوهر با هم دچار مشکل شود و یا مادر شوهر در زندگی دخالت کند اما فکر نمی کردم وابستگی به پدر هم بتواند مشکل ساز شود. شوهرم با پدرش کار مشترک دارد و در حقیقت حقوق بگیر اوست.

پدر شوهرم به تمام خرج ها و کارهای زندگی ما واقف است تا جایی که همسرم به من می گوید اگر چیزی می خواهم به او بگویم. وقتی بیمار می شوم ، جای پسرش مرا به دکتر می برد. در رابطه با چینش خانه مان هم نظر می دهد. گاهی فکر می کنم بجای همسرم با او طرف هستم.نمی دانم چگونه شوهرم را متوجه این موضوع کنم که دوست دارم او مرد زندگی ام باشد نه پدرش! نمی دانم باید چه رفتاری داشته باشم؟ دوست گرامی با توضیحاتی که دادید برداشت من این است که با یک پدر بسیار حمایت گر و پسری که به ظاهر نمی خواهد به اندازه کافی مسئولیت زندگی خانوادگی خود را بر عهده بگیرد، مواجه هستیم.توجه کنید اصلا رفتارهای ایشان را دلیل بر دخالت ندانید بلکه صرفا محبت و توجه زیادی است که شکل افراطی و ازار دهنده به خود گرفته است و از طرف دیگر همسر شما هم در محیطی پرورش یافته که آموخته تمام مسئولیتهایش را باید بر گردن پدر انداخته و خودش شانه خالی کند.
تنها راه برخورد با این مساله اولا صبر و تحمل زیاد شماست و در ثانی صحبت آرام و دلسوزانه است.قرار نیست با همسرتان وارد چالش جدی شوید که حتما از پدرش فاصله بگیرد و .. بلکه باید سعی کنید مسئولیتها و علایق خود را به همسرتان گوشزد کرده و شرایط را طوری فراهم کنید که هر انچه مربوط به شما و همسرتان است توسط خودتان دو نفر مرتفع شود یعنی مسئولیت پذیری را در همسرتان تحریک کنید. مثلا وقت دکتر دارید و طبق معمول پدر همسرتان برای حمایت از پسرش می خواهد شما را به دکتر ببرد.از همسرتان خیلی صمیمانه تشکر کنید و برایش شرح دهید که دوست دارید با او به دکتر بروید و اگر امروز وقت ندارد ایرادی ندارد وقت را برای یک روز که خود ایشان وقت دارد تغییر دهید.در مورد چیدمان منزل و سایر موضوعات هم همین طور.سعی کنید خودتان دو نفر با هم صحبت کنید و به یک توافق برسید. وقتی چیزی لازم دارید و به شما اعلام می شود که از پدر همسرتان بخواهید؛ برای همسرتان شرح دهید که : پدر شما همیشه به ما توجه داشته است اما من این تقاضا را صرفا از شما دارم و .. با تغییرات در برخی برنامه ریزیها، گفتگوی صمیمانه و گوشزد کردن دایمی مسئولیتهای زوجین می توانید همسرتان را در زندگی موثرتر و پرنفوذ تر کنید.قدری هم تحمل و صبر خود را بالا ببرید.ضمنا حتما به اتفاق هم نزد مشاوره زناشویی مراجعه داشته باشید.   در ادامه نیز برای پرورش هر چه بیشتر مسئولیت پذیری، این توصیه ها را برای شما و همسرتان دارم: یکی از ویژگی های مهم شخصیتی که در موفقیت ما نقش عمده ای دارد مسئولیت پذیری است. مسئولیت پذیری یک الزام و تعهد درونی از سوی فرد برای انجام مطلوب همه فعالیتهایی است که بر عهده وی قرار گرفته است و از درون فرد سرچشمه می گیرد. خوشبختانه مسئولیت پذیری ارثی نیست بلکه معنا و مفهوم قراردادی، اخلاقی و تربیتی است که می تواند در هر زمانی فرا گرفته شود. ممکن است شما مجبور باشید به علت از دست دادن زمان یادگیری این ویژگی(دوران کودکی) زمان بیشتری صرف تمرین و اموختن کنید اما مهم این است که بالاخره مسئولیت پذیری را یاد خواهید گرفت. به همین سبب راهکارهایی جهت افزایش این مهم ارایه می گردد: _  از اشتباه کردن نهراسید
به خاطر داشته باشید که احساس مسئولیت هنگامی در افراد به وجود می آید که به انها مسئولیت داده شود. اگر از اشتباهات خویش درس بگیرید، عملکرد بهتری در انچه انجام می دهید، به دست خواهید اورد.
_ مسئول بودن به معنای پیروی کورکورانه از دیگران نیست
توانایی اخذ تصمیم درست، عامل عمده تکامل حس قدرت یا کنترل نمودن شرایط زندگی خویش است. نتایج پژوهش های متعدد حاکی از آن است که بین مسئولیت پذیری و تصمیم گیری رابطه تنگاتنگی وجود دارد.شکی نیست که مردد بودن و بی تصمیم بودن یک راه بی مسئولیت بودن است. با خود بیندیشید که در اتخاذ چه تصمیماتی دچار تردید می شوید. پس از پی بردن به این موضوع، از مهارت حل مساله بهره ببرید.
_ از برنامه ریزی غافل نشوید
برنامه ریزی و تهیه فهرستی از کارها، اهداف و وظایف تان به شما کمک می کند تا به اندازه توانتان تلاش کنید و انتظارات واقع بینانه ای از خودتان نداشته باشید. به علاوه مکتوب بودن اهداف تان سبب می شود که آنها را جدی تر بگیرید و برای نیل به آنها بیشتر تلاش کنید.
_ تلاش کنید که احساس قدرت خود را افزایش دهید
افراد برای برخورداری از عزت نفس زیاد به حس قدرت نیاز دارند. داشتن احساس قدرت به معنای آن است که فرد دارای منابع، فرصت و قابلیت تاثیر گذاری بر شرایط زندگی خویش است. بدین منظور لازم است تلاش کنید که فرصتهایی را برای ابراز کفایت خود به وجود آورید و به محض اینکه سطح کفایت تان بالا رفت، فرصتهای جدیدی به وجود آورید تا بتوانید آنچه را که آموخته اید تمرین کنید.
_ ثبات قدم داشته باشید
سعی کنید مسئولیتی را که پذیرفته اید حتی اگر خیلی کوچک به نظر می رسد به طور دقیق انجام دهید. مثلا اگر مسئولیت بیرون گذاشتن زباله به شما محول شده است سعی کنید همیشه خودتان این کار را انجام دهید. انجام دادن گاه گاه یک عمل باعث ایجاد خستگی و بی حوصلگی و در نتیجه ترک آن می شود.
_ تعریف دقیقی از مسئولیت پذیری داشته باشید
مسئولیت پذیری یعنی قابلیت پذیرش، پاسخ گویی و به عهده گرفتن کاری که از کسی درخواست می شود و شخص حق دارد آن را بپذیرد یا رد کند. وقتی فردی می خواهد مسئولیت بپذیرد، باید برای او کاملا مشخص شود که موضوع درخواست چیست و در برابر به عهده گرفتن آن چه چیزی به دست می اورد. در واقع مسئولیت انتخابی آگاهانه است.

– if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at momtaznews.com/content-only/faq.php#publishers.

پورتال ایران
باز نشر: سایت خبری تحلیلی ممتاز نیوز

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: آرامش در زندگی
برچسب‌ها: آرامش در زندگی
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی