تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
«از پشت خنجر زد»
منافقان همواره در لباس دوستی جلوه می کنند و زمانی که اعتماد طرف مقابل را جلب کردند، در فرصت مناسب، از پشت خنجر می زنند و آدمی را از پای درمی آورند. افراد منافق به گفته تاریخ، هرگز روی خوش ندیده اند و اگر هم چند صباحی از باده غرور و خیانت سرمست باشند، دیری نمی پاید که آن شهد گذرا، به زهری جانکاه و جانگداز مبدل می شود. اکنون ببینیم ریشه تاریخی این ضرب المثل چیست؟
هنگامی که ذونواس، پادشاه یمن، موسوم به حنیفة بن عالم را به قتل رساند و به دستیاری بزرگان کشور بر مسند سلطنت قرار گرفت، چون پیرو آیین موسی بود، در مقام آزار و کشتار امت مسیح برآمد. وی ظلم و شکنجه را به جایی رساند که سرانجام، پادشاه حبشه که مسیحی بود، درصدد رویارویی برآمد و یکی از سرداران نامی خود، به نام اریاط را با هفتاد هزار سپاه به کشور یمن اعزام کرد. در جنگ بین این دو، ذونواس شکست خورد و اریاط زمام امور یمن را در دست گرفت. دیرزمانی از امارت اریاط نگذشت که یکی از سرداران سپاه او، موسوم به ابرهه که نسبت به وی حسادت می کرد، لشکری فراهم آورد و متوجه صنعا، پایتخت یمن شد. از آنجا که اریاط مردی سلحشور و شجاع بود و ابرهه یارای مقابله با او را نداشت، به غلام خود غنوده دستور داد که در میدان کارزار او را به جنگ و جدال مشغول دارد، تا وی از پشت به او حمله کند و او را از بین ببرد. زمانی که ابرهه و اریاط مقابل هم قرار گرفتند، اریاط با شمشیر چنان بر فرق ابرهه نواخت که تا نزدیک ابروی وی شکافی عظیم برداشت. در همین هنگام، غنوده نامردانه اریاط را از پشت خنجر زد و به قتل رسانید. سرانجام، ابرهه به علت این حیله و خیانت، در واقعه عام الفیل و حمله به مکه شکست خورد و بنابر آیه های قرآن: «از جانب خداوند، پرندگانی از سوی دریا فرا رسیدند و با سنگریزه هایی که به منقار داشتند، به لشکریان ابرهه هجوم بردند و آنها را هلاک کردند».
غنوده نیز به سرنوشت شومی دچار شد و به وضع فجیعی به قتل رسید. اندیشمند بزرگ اسلام، حضرت علی علیه السلام در این زمینه می فرماید: «چیزی سخت تر و مهم تر از دشمنی پنهانی ندیدم».
پیام متن:
1. منافقان بیشتر در لباس دوستی جلوه می کنند.
2. چیزی سخت تر و مهم تر از دشمنی پنهانی وجود ندارد.
«از کوره در رفت»
این ضرب المثل، بیشتر در مورد افرادی به کار می رود که سخت خشمگین می شوند و حالتی غیرارادی و دور از عقل و منطق به آنها دست می دهد. در چنین مواقعی، چهره آنان پرچین و سرخ می شود، رگ های پیشانی و شقیقه آنها ورم می کند، فریادهای هولناک می کشند و خلاصه رفتار جنون آمیزی از آنها سر می زند. از حضرت علی علیه السلام در این باره روایت است: «زنهار از خشم؛ زیرا آغاز آن دیوانگی و انجامش پشیمانی است».
اما درباره ریشه این ضرب المثل باید گفت: کوره آهنگری که در قدیم با زغال سنگ و زغال چوب و در عصر حاضر، با برق و نفت و گاز روشن می شود، برای جدا کردن آهن از سنگ و گداختن آهن به کار می رود. در کوره، آهن را تا آن اندازه حرارت می دهند که به شکل مذاب درآید و از آن، برای ساختن ابزار مورد نیاز زندگی استفاده می کنند. برای گداختن آهن، قاعده بر آن است که درجه حرارت کوره آهنگری را کم کم بالا می برند، تا آهن سرد، رفته رفته حرارت بگیرد و مذاب شود؛ زیرا بعضی آهن ها این خاصیت را دارند که اگر یکباره در معرض حرارت شدید قرار گیرند، سخت گداخته و با صداهای مهیبی منفجر می شوند و از کوره در می روند، یعنی به خارج از کوره پرتاب می شوند. افراد زود واکنشی و عصبی مزاج، اگر حوادث ناگهانی به آنان روی آورد، آتش خشم و غضب شان چنان زبانه می کشد که همانند آهن گداخته، از کوره اعتدال خارج می شوند و کارهایی دور از انتظار دیگران، از آنها سر می زند که پس از فروکش کردن غضب، از کرده خود پشیمان می شوند. بنابراین، اصطلاح «از کوره در رفتن» در مورد افراد تندخو که توانایی کنترل اعصاب را ندارند، در معنا و مفهوم مجازی به کار می رود.
پیام متن:
1. افراد خشمگین، حالتی غیرارادی و دور از عقل و منطق دارند.
2. افراد زودرنج و عصبی، هنگام رویارویی با حوادث پیش بینی نشده، از حد اعتدال رفتاری خارج می شوند.
3. پشیمانی، سرانجام عصبانیت.
نظرات شما عزیزان:
