تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
سپس به دو نكته ديگر اشاره مى فرمايد كه از نكته قبل سرچشمه گرفته است و آن اين كه: اهل بيت اساس و شالوده دين و ستون استوار بناى رفيع يقينند (هم اساس الدين و عماد اليقين).آرى وحى در خانه آنان نازل شده و در آغوش وحى پرورش يافته اند و آنچه را از معارف دين دارند از پيامبر گرفته اند و از آنجا كه اسلام راستين نزد آنهاست، سرچشمه يقين و ايمان مردمند.در جمله هاى بعد چنين نتيجه گيرى مى كند كه: غلوكننده به سوى آنان باز مى گردد و عقب مانده به آنان ملحق مى شود (اليهم يفيى الغالى، و بهم يلحق التالى).چگونه چنين نباشد در حالى كه آنها صراط مستقيم دينند و امت وسط مى باشند كه معارف و عقايد و دستورهاى اسلام را خالى از هر گونه افراط و تفريط مى دانند و بازگو مى كنند.اگر به تاريخ عقايد فرقه هاى اسلامى كه از اهل بيت دور مانده اند مراجعه كنيم و گرفتاران در دام جبر و تشبيه و الحاد در اسماء و صفات الهى را ببينيم و ا ين كه چگونه بعضى، غلو در اسماء و صفات الهى را به جايى رسانده اند كه قائل به تعطيل شده اند و گفتند ما هرگز توان معرفت او را نداريم (نه معرفت اجمالى و نه معرفت تفصيلى) و در مقابل آنها گروهى آن چنان ذات اقدس الهى را پايين آوردند كه او را در شكل جوان امردى دانستند كه موهاى به هم پيچيده زيبايى دارد.در مسئله جبر و تفويض گروهى آن چنان تند رفتند كه انسان را موجودى بى اختيار در چنگال قضا و قدر دانستند كه ذره اى، اراده او كارساز نيست و هر چه تقدير ازلى بوده بايد انجام دهد، خواه راه كفر بپويد يا ايمان، و دسته اى آن چنان گرفتار تفريط گشتند كه براى انسان استقلال كاملى در برابر ذات پاك خداوند قائل شده و با قبول تفويض، راه شرك و دوگانگى را پيش گرفتند.ولى مكتب اهل بيت كه مسئله نفى جبر و تفويض و اثبات امر بين الامرين را مطرح مى كرد، مسلمانها را از آن افراط و تفريط خطرناك و كفرآلود برحذر داشت و اينجاست كه صدق كلام امام روشن مى شود كه غلوكنندگان بايد به سوى آنها باز گردند و واپس ماندگان سرعت گيرند و به آنها برسند و اين تشبيه لطيفى است كه قافله اى را در نظر مجسم مى كند كه راهنمايان هوشيار و آگاهى دارد ولى گروهى بى حساب پيشى م ى گيرند و در بيابان گم مى شوند و گروهى سستى كرده، عقب مى مانند و طعمه درندگان بيابان مى شوند.سپس در يك نتيجه گيرى نهايى مى فرمايد: ويژگيهاى ولايت و حكومت از آن آنهاست (و لهم خصائص حق الولايه).مقدم داشتن (لهم) در جمله بالا اشاره به اين است كه اين ويژگيها منحصر به آنهاست.چگونه از همه شايسته تر نباشند در حالى كه آنها اساس دين و ستون يقينند و اسلام راستين و ناب محمدى را خالى از هر گونه افراط و تفريط عرضه مى كنند و نعمتهاى وجودى آنها بر همگان جريان دارد.درست به همين دليل: وصيت پيامبر و وراثت خلافت او در آنهاست (و فيهم الوصيه و الوراثه).اگر پيامبر درباره آنها وصيت كرد و پيشوايى خلق را به آنان سپرد به خاطر همين واقعيتها بود نه مسئله پيوند خويشاوندى و نسب.پيداست كه منظور از وصيت و وراثت در اينجا مقام خلافت و نبوت است و حتى كسانى كه ارث را در اينجا به معنى ارث علوم پيامبر (ص) گرفته اند نتيجه اش شايستگى آنها براى احراز اين مقام است، چرا كه پيشواى خلق بايد وارث علوم پيامبر باشد و جانشين او همان وصى اوست، زيرا معلوم است كه ارث اموال، افتخارى نيست و وصيت در مسائل شخصى و عادى، مطلب مهمى محسوب نمى شود و آنها كه تلاش ك رده اند وصيت و وراثت را به اينگونه معانى تفسير كنند در واقع گرفتار تعصبها و تحت تاثير پيشداوريها بوده اند، زيرا آنچه مى تواند همرديف (اساس الدين و عماد اليقين و خصائص حق الولايه) واقع شود همان مساله خلافت و جانشينى رسول الله (ص) است و غير آن شايسته نيست كه همرديف اين امور گردد.سرانجام در آخرين جمله، گويى مردم قدرنشناس زمان خود را مخاطب ساخته و مى فرمايد: هم اكنون كه حق به اهلش بازگشته و به جايگاه اصلى منتقل شده چرا كوتاهى و سستى و پراكندگى داريد و قدر اين نعمت عظيم را نمى شناسيد؟ (الان اذ رجع الحق الى اهله و نقل الى منتقله).از آنچه در بالا درباره وصيت و وراثت گفته شد به خوبى روشن مى شود كه منظور از حق در اينجا همان حق خلافت و ولايت است كه اهل بيت نسبت به آن از همه شايسته تر بودند و در واقع قبايى بود كه تنها به قامت آنها راست مى آمد.
نظرات شما عزیزان:
