«تفسیری بر یک جمله‌ی رهبری: گریه در مجالس عزاداری گریه‌ی عزم و اراده است.»

اراده و اختیار انسان با پشتوانه‌عقل و اندیشه مهمترین ویژگی انسانی اوست.میزان اِعمال اراده مبتنی برعقل در میان آحاد انسانی نیز جزو عوامل تفوق افراد نسبت به یکدیگر است. در این میان عارضه های ویژه‌ای وجود دارد که جهت اراده‌ی انسان را نشان می‌دهد. شادمانی و اندوه، خشم و رضایت، خنده و بغض و اشک و رشک. این نشانه ها اگر در پی یک انتخاب عقلانی بروز کند، اشک و عشق و یا غم و اندوه ارادی است و اگر در پی یک تحریک غریزی ظاهر شود، شادمانی و خوشحالی و خشم و کینه‌ی حیوانی است. بروز غم و اندوه در جریان مصیبت وارده در یک حماسه، گریه و نالیدن از سر حقارت و تسلیم نیست بلکه ابراز همدردی با قهرمان حماسه برای بالیدن و شعله‌ور کردن است.

##اندوه سبز، اندوه سیاه
گریه و اندوه سبزی است که دردِ مصیبت قهرمان در جان و دل مصیبت‌دیده برای خونخواهی و حق‌خواهی از ناحقی که درباره‌ی او اتفاق افتاده است، ذخیره می‌کندتا با عکس‌العمل مقدس و جوانمردانه، ناجوانمردی و ستم را پاسخ دهد. اما اندوه سیاه ناشی از غریزه، انفعالی است که صاحب غم را یا به تسلیم و تباهی می‌کشاند که در برابر ظلم و ستم رکون و سکوت کند و یا از سرِ ناتوانی به انتقامی بزدلانه دست بزند.

##گریه‌ی ارادی
گریه‌ی ارادی طغیان ترس نیست بلکه بارش یک عاطفه‌ی پاک برای ساختن و پرداختن راه جدید در مقابله با جهل و نفرت و ظلم ستم است. ما برای قهرمانان اشک می‌ریزیم؛ اولاً به خاطر اینکه در حماسه‌ی آنان حضور نداشتیم. ثانیاً برای اینکه منتظریم تا در حماسه‌ای شبیه حماسه‌ی آنان حضور یابیم. این منطق عقلانی و عرفانی یک منتظر است که در سپهر ایمان و اعتقاد ما ظهور می‌کند.
اشک‌ها و آرزوهای نهفته در حماسه‌ی عاشورا که در زبان زیارت عاشورا بر لب‌های زائران شکوفا می‌شود، تولّا و تبرّایی که در واژه‌های سلام و لعن سروده می‌شود و خونخواهی و نبردی که در رکاب امام عادل و پیروزمند آرزو می‌شود، انتخاب یک سبک زندگی و اراده بر تغییر جهان موجود در جهت جهان مطلوب است. اراده‌ای به این بزرگی هرگز از انسان‌های زبون و خوار بر‌نمی‌آید.
اشک برای حسین، سیلاب راه انداختن برای ویران ساختن کاخ ستم و آبیاری کردن جان‌های فرسوده برای بپا‌خاستن است.
اگر در کلام مقام معظم رهبری اشارت می‌رود که: ”گریه در مجالس عزاداری، گریه‌ی اراده و عزم است” یعنی اینکه اشک‌ریزان و یادآوران حماسه‌ای چون حماسه‌ی عاشورا و عزای حسین‌بن‌علی علیهماالسلام، عالمی را به پهنای تاریخ و جغرافیای جهان به تأسّی از سرور و سالار شهیدان می‌خوانند و می‌خواهند که سلیمانی وار بپاخیزند و طلایه‌دار بازگشت منادی صلح و عدل “مهدی فاطمه" باشند.
به امید آن‌ روز و آن‌ساعت