تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
فایل صوتی تلاوت ماندگار آیات 9 تا 33 «سوره الرحمن» و آیات 1 تا 24 سوره «حاقه» با صدای قاری مصری، مرحوم راغب مصطفی غلوش آماده دریافت است. متن و ترجمه فارسی این آیات نیز در ادامه گزارش آمده است.
(برای ذخیره این تلاوت روی لینک راست کلیک کنید و گزینه "Save link as.." را انتخاب نمایید.)
متن و ترجمه سوره الرحمن:
بسم الله الرحمن الرحیم
و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد (۹)
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ﴿۹﴾
و زمين را براى مردم نهاد (۱۰)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾
در آن ميوه [ها] و نخلها با خوشههاى غلاف دار (۱۱)
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿۱۱﴾
و دانههاى پوستدار و گياهان خوشبوست (۱۲)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ﴿۱۲﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۱۳)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾
انسان را از گل خشكيدهاى سفال مانند آفريد (۱۴)
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾
و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد (۱۵)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ﴿۱۵﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۱۶)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾
پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر (۱۷)
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ﴿۱۷﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۱۸)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
دو دريا را [به گونهاى] روان كرد [كه] با هم برخورد كنند (۱۹)
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿۱۹﴾
ميان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمىكنند (۲۰)
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿۲۰﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۱)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
از هر دو [دريا] مرواريد و مرجان برآيد (۲۲)
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۳)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
و او راست در دريا سفينههاى بادباندار بلند همچون كوهها (۲۴)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۵)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
هر چه بر [زمين] است فانىشونده است (۲۶)
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند (۲۷)
وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۲۸)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مىكند هر زمان او در كارى است (۲۹)
يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۰)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
اى جن و انس زودا كه به شما بپردازيم (۳۱)
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد (۳۲)
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
اى گروه جنيان و انسيان اگر مىتوانيد از كرانههاى آسمانها و زمين به بيرون رخنه كنيد پس رخنه كنيد [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمىكنيد (۳۳)
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
متن و ترجمه سوره الحاقه:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
آن رخ دهنده (۱)
الْحَاقَّةُ ﴿۱﴾
چيست آن رخ دهنده (۲)
مَا الْحَاقَّةُ ﴿۲﴾
و چه دانى كه آن رخ دهنده چيست (۳)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿۳﴾
ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند (۴)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿۴﴾
اما ثمود به [سزاى] سركشى [خود] به هلاكت رسيدند (۵)
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿۵﴾
و اما عاد به [وسيله] تندبادى توفنده سركش هلاك شدند (۶)
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ ﴿۶﴾
[كه خدا] آن را هفت شب و هشت روز پياپى بر آنان بگماشت در آن [مدت] مردم را فرو افتاده مىديدى گويى آنها تنههاى نخلهاى ميان تهىاند (۷)
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ ﴿۷﴾
آيا از آنان كسى را بر جاى مىبينى (۸)
فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ ﴿۸﴾
و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و [مردم] شهرهاى سرنگون شده [سدوم و عاموره] مرتكب خطا شدند (۹)
وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿۹﴾
و از امر فرستاده پروردگارشان سرپيچى كردند و [خدا هم] آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت (۱۰)
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً ﴿۱۰﴾
ما چون آب طغيان كرد شما را بر كشتى سوار نموديم (۱۱)
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ ﴿۱۱﴾
تا آن را براى شما [مايه] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد (۱۲)
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ ﴿۱۲﴾
پس آنگاه كه در صور يك بار دميده شود (۱۳)
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾
و زمين و كوهها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با يك تكان ريز ريز گردند (۱۴)
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿۱۴﴾
پس آن روز است كه واقعه [آنچنانى] وقوع يابد (۱۵)
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱۵﴾
و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد (۱۶)
وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ ﴿۱۶﴾
و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مىدارند (۱۷)
وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ ﴿۱۷﴾
در آن روز شما [به پيشگاه خدا] عرضه مىشويد [و] پوشيدهاى از شما پوشيده نمىماند (۱۸)
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ ﴿۱۸﴾
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود گويد بياييد و كتابم را بخوانيد (۱۹)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ ﴿۱۹﴾
من يقين داشتم كه به حساب خود مىرسم (۲۰)
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ ﴿۲۰﴾
پس او در يك زندگى خوش است (۲۱)
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿۲۱﴾
در بهشتى برين (۲۲)
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۲۲﴾
[كه] ميوه هايش در دسترس است (۲۳)
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ ﴿۲۳﴾
بخوريد و بنوشيد گواراتان باد به [پاداش] آنچه در روزهاى گذشته انجام داديد (۲۴)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ ﴿۲۴﴾
نظرات شما عزیزان:
