قال علی عليه السلام :كَفى عِظَةً لِذَوي الألبابِ ما جَرَّبوا.  /  (عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 386 ، ح 6547)
براى خردمندان، تجربه هاى آنان پندى است كافى.

امام علي عليه السلام: فى سَعَةِ الاَخْلاقِ كُنوزُ الاَرْزاقِ.  /  (كافى، ج 8 ، ص 23؛ خير و بركت، ص 380) 
گنج‏هاى روزى در وسعت اخلاق نهفته است.

قال علی علیه السلام : مَن نَصَحكَ فَقَد أنْجَدَكَ.  /  (فهرست غرر، ص 381)
كسي كه تو را نصحيت و ارشاد مي‌كند مسلّماً او ياور و مددكار تو است.

قال امیرالمؤمنین علیه السلام : نُصحُكَ بَينَ المَلَأِ تَقْريعٌ .  /  (غرر الحكم : 9968 )
نصيحت كردنت در حضور جمع ، سركوفت است .

قال الصادق علیه السلام : أفضَلُ العِبادَةِ العِلمُ بِاللّه والتَّواضُعُ لَهُ .  /  (تحف العقول : 364 )
برترين عبادت ، شناخت خدا و فروتنى براى اوست .

قال امیرالمؤمنین علیه السلام : مَن ذَكَرَ اللّه‏َ في السِرِّ فقد ذَكَرَ اللّه‏َ كثيراً   /  (نتخب ميزان الحكمة : 214)
كسى كه در نهان به ياد خدا باشد ، خدا را بسيار ياد كرده است .

قال الصادق علیه السلام : مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهلِ بَيتِهِ مُدَّ لَهُ في عُمُرِهِ   /  ( الكافي : ج 2 ص 105 ح 11)
كسى كه با خانواده اش نيكوكار است ، عمرش طولانى مى شود .

قال الصادق علیه السلام : مَن حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهلِ بَيتِهِ مُدَّ لَهُ في عُمُرِهِ   /  ( الكافي : ج 2 ص 105 ح 11)
كسى كه با خانواده اش نيكوكار است ، عمرش طولانى مى شود .

قال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: َلَيكُم بِالعَفوِ؛ فَإنَّ العَفوَ لا يَزيدُ العَبدَ إلّا عِزّا؛  /  (حكمت‌نامه پيامبر اعظم(ص)ج8 ص274)
تا می‌توانید گذشت کنید چراکه گذشت جزبه عزت آدمی نمی‌افزاید.
 

قال امام کاظم علیه السلام : اَلْمُؤْمِنُ قَليلُ الْكَلامِ كَثيرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ كَثيرُ الْكَلامِ قَليلُ الْعَمَلِ؛ُ   /  (تحف العقول، ص397)
مؤمن كم حرف و پر كار است و منافق پر حرف و كم كار.

پيامبر اکرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : اَلضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ يَرْتَحِلُ بِذُنوبِ اَهْلِ الْبَيْتِ؛  /  (بحارالأنوار : ج 75 ، ص 461 ، ح 14) 
ميهمان، روزى خود را مى‏ آورد و گناهان اهل خانه را مى ‏برد.

قال الصادق علیه السلام : الغَضَبُ مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ؛  /  (كافي : 2/303/3)  
خشم، كليد هر بدى‏ است.

قال امام علی علیه السلام : الغِنَى الأكبَرُ اليَأسُ عَمّا في أيدي النّاسِ.  /  (نهج البلاغة : حكمت 342)
بزرگترين توانگرى، چشم نداشتن ‏به مال مردم است.

قال امام باقر علیه السلام : اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَاللّه‏ِ اَشَدُّكُمْ اِكْراما لِحَلائِـلِهِمْ؛  /  (وسائل الشيعه : ج 15 ، ص 58 ، ح 6)
گرامى‏ ترين شما نزد خداوند، كسى است كه بيشتر به همسر خود احترام بگذارد.

افطار با شیرینی های طبیعی بدون آنكه باعث انباشته شدن چربی بدن گردد نیرودهنده خوبی برای بدن است،خستگی را به تاخیر می اندازد و بسرعت وسهولت هضم و جذب می شود.

قال امام رضا عليه السلام : أفضَلُ العَقلِ مَعرِفَةُ الإنسانِ نَفسَهُ؛  /  (بحار الأنوار: ج78، ص352، ح9)
برترين خرد، خود شناسى انسان است.

ای مدعی ایمان!

 ای مدّعی ایمان و خضوع قلب در بارگاهِ ذو الجلال ، اگر تو به کلمه توحید ایمان داری و قلبت یکی پرست و یکی طلب است و الوهیّت را جز برای ذات خدای تعالی ثابت ندانی، اگر قلبت موافق با ظاهرت است و باطنت موافق با دعویت است، چه شده است که برای اهل دنیا این قدر قلبت خاضع است؟ چرا پرستش آنها را می کنی؟! جز این است که آنها را مؤثر در این عالم می دانی و اراده آنها را نافذ وزر و زور را مؤثر می دانی؟ چیزی را که کار کن در این عالم نمی دانی اراده حق تعالی است. پیش تمام اسباب ظاهری خاضعی، و از مؤثر حقیقی و مسبب جمیع اسباب غافل ، با همه حال دعوی ایمان به کلمه توحید می کنی! پس، تو نیز از زمره مؤمنان خارج و در سلک منافقان و دو زبانان محشوری.‏

[ امام خمینی ، چهل حدیث، نشر فرهنگی رجاء ، 1368 ، ص 139 ]

قال امام علی علیه السلام : فَمَنْ اءَخَذَ بِالتَّقْوى عَزَبَتْ عَنْهُ الشَّدائِدُ؛ /  (نهج البلاغه: خ 189، ص 636)
آن كه تقوا پيشه كند، سختى ها از او دورى گزيند.

کمال ایمان !

 بدان که «ایمان» غیر از علم به خدا ... و علم به ملائکه و رُسُل و کُتب و یوم قیامت است. چه بسا کسی دارای این علم باشد، و(لی) مؤمن نباشد! شیطان، عالم به تمام این مراتب، به قدر من و شما هست، و(لی)کافر است. بلکه ایمان یک عمل قلبی است که تا آن نباشد ایمان نیست. باید کسی که از روی برهان عقلی یا ضرورت ادیان چیزی را علم پیدا کرد، به قلب خود نیز ، تسلیم آنها شود، و عمل قلبی را، که یک نحو تسلیم و خضوعی است و یک طور تقبّل و زیربار رفتن است انجام دهد تا مؤمن گردد، و کمال ایمان «اطمینان» است. نور ایمان که قوی شد،دنبالش اطمینان در قلب حاصل می شود و تمام اینها غیر از علم است.

[ امام خمینی ، چهل حدیث ، نشر رجاء ، تابستان68 ، ص 29 ]

امام صادق علیه‏السلام می فرمایند: لا عَیشَ اَهْنَأُ مِنْ حُسْنِ الْخُلْقِ. /  (وسائل الشیعه - ج 8 ص 227)
هیچ زندگی ای گوارا تر از حسن خلق نیست.

چنین کسانی تا پایان عمر مبتلایند!

 شما که اکنون جوانید، نیروی جوانی دارید، بر قوای خود مسلّط می باشید و هنوز ضعف جسمی بر شما چیره نشده است، اگر به فکر تزکیه و ساختن خویش نباشید هنگام پیری که ضعف، سستی، رخوت و سردی بر جسم و جان شما چیره شد و نیروی اراده، تصمیم و مقاومت را از دست دادید و بار گناه و معصیت، قلب را سیاه تر ساخت چگونه می توانید خود را بسازید و مهذّب کنید؟ به سن پیری که رسیدید دیگر مشکل است موفق به تهذیب و کسب فضیلت و تقوی شوید پشیمانی و عزم بر ترک گناه برای کسانی که پنجاه سال یا هفتاد سال غیبت و دروغ مرتکب شده، ریش خود را در گناه و معصیت سفید کرده اند حاصل نمی شود، چنین کسانی تا پایان عمر مبتلایند.

[ مبارزه با نفس یا جهاد اکبر، ص 60 ]

قال امام حسین علیه السلام: لا تقولوا باَلسنَتکم ما ینقُص عَن قَدَرَکم  /  (جلاءالعیون،ج2ص205)
چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.

 فکر این مطلب را بکنید !

هر قدر در جوانی انسان مهذب شد، شد؛ اگر در جوانی خدای نخواسته مهذب نشد، بسیار مشکل است که در زمان کهولت و پیری که ... اراده انسان ضعیف می شود و جنود ابلیس در باطن انسان قوی، ممکن نیست ...، اگر هم ممکن باشد، بسیار مشکل است. از حالا به فکر باشید، از جوانی به فکر باشید الان هر قدمی که شما بر می دارید رو به قبر است. ... هر دقیقه ای که از عمر شریف شما می گذرد یک مقداری به قبر و آنجایی که از شما سوالات خواهند کرد و همه مسؤول خواهیم بود دارید نزدیک می شوید. فکر این مطلب را بکنید که قضیه نزدیک شدن به مرگ است و هیچ کس هم سند به شما نداده است که صدو بیست سال عمر بکنید، صدو بیست ساله نداریم. ممکن است بیست و پنج ساله انسان بمیرد ،ممکن است پنجاه ساله بمیرد یا شصت ساله بمیرد، هیچ سندی ندارد، ممکن است همین حالا خدای نخواسته؛ سندی نیست، باید فکر کنید، باید در این مطالب تأمل کنید، مراقبه کنید، اخلاق خودتان را مهذب کنید.

[ صحیفه نور، ج 1، ص 125]

امام علی عليه السلام : اَلْمُعِيْنُ عَلَى الطّاعَةِ خَيْرُ الاْصْحابِ.  /  (شرح غررالحکم: ج 1، ص 298)
يارى دهنده بر طاعت خداوند، بهترينِ ياران است.

 ما شکم پرست و شهوت پرستیم!

‏ اگر نبی اکرم، صلوات الله علیه و آله، که صادق و مصدّق است، به شما خبر دهد که اگر در تمام عمر عبادت خدا کنید و اطاعت اوامر او نمایید و ترک شهوات و خواهش نفس نمایید، یا در تمام عمر خلاف گفته او کنید و مطابق میل نفسانی و شهوات خود رفتار کنید، در درجات آخرت شما فرقی نمی کند و در هر صورت شما اهل نجات هستید و بهشت خواهید رفت و از عذاب ایمن خواهید بود، نماز کنید یا زنا کنید تفاوتی ندارد، ولی رضای حق تعالی فقط در این است که شما عبادت او کنید و ثنا و مدح او نمایید و ترک شهوات خود و میلهای نفسانی را در این عالم نمایید، در مقابل این هم اجری نمی دهند و ثوابی عطا نمی کنند، آیا شما از اهل معصیت می شدید یا اهل عبادت؟ شما ترک شهوات می کردید، و لذات نفسانی را بر خود برای رضای حق تعالی و خاطر خواهی او حرام می کردید یا نه؟ شما باز مواظبت به مستحبات و جمعه و جماعات می نمودید یا منغمر در شهوات و ملازم لهو و لعب و تغنیات و غیر ذلک می گردیدید؟ با یک نظر انصاف بدون ظاهر سازی و ریاکاری جواب دهید. بنده از خودم و کسانی که مثل خودم هستند خبر می دهم که اهل معصیت می شدیم و اطاعات را تارک و فاعل مشتهیات نفسانی می شدیم.‏ ‏‏پس، از این نتیجه حاصل شد که تمام کارهای ما برای لذات نفسانی و برای اداره کردن بطن و فرج است. ما شکم پرست و شهوت پرستیم: ترک لذت برای لذت بزرگتر می کنیم.

[ چهل حدیث ، نشر فرهنگی رجا ، 1368 ، ص 61 ]