یکی از بحران‌ها و مشکلات مهم کشورهای غربی که زنان و مردان در حجاب و روابط با یکدیگر، آزاد هستند، سرد شدن روابط زناشویی است که از بی‌میل شدن مردان متأهل نسبت به همسر خود ناشی می‌شود.

این بحران نتیجهٔ مستقیم برهنگی زنان و حضور انبوه کالاهای جنسی در کوچه و خیابان و دسترسی راحت مردان به روابط نامشروع در این جوامع است. لذا به خاطر آزادی جنسی و امکان آسان برقراری روابط نامشروع، روابط جنسی بین زن و شوهرها سرد می‌شود، درنتیجه روابط عاطفی بین زن و شوهرها هم سرد می‌شود و درنهایت بنیان‌های زندگی مشترک سست شده و موجودیت خانواده در معرض خطرات جدی قرار گرفته است.

این بحران گاه آن‌چنان عمیق است که زنان متمول و متعلق به طبقه متوسط به خاطر آنکه ازلحاظ جنسی ارضا نمی‌شوند، با سفر به کشورهای دیگر و با صرف هزینه‌های زیاد، نیاز خود را به‌وسیله جوانان دیگر کشورها برطرف می‌کنند.[۱]

موضوع زن در اسلام همچنان که از موضوعات مهم فکری و اندیشه‏ای است از نظر تاریخی نیز اهمیت فق العاده‏ای دارد. با نگاهی به تاریخ صدر اسلام، به ویژه عصر نبوی در می‏یابیم که زنان در عرصه‏های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حضور فعال داشته‏اند.

در این آیه چهار دستور درباره پوشش زنان بیان شده است:
«۱- آنها نباید زینت خود را آشكار سازند جز آن مقدار كه طبیعتا ظاهر است" (وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها). در اینكه منظور از زینتى كه زنان باید آن را بپوشانند و همچنین زینت آشكارى كه در اظهار آن مجازند چیست؟ در میان مفسران سخن بسیار است... حق این است كه ... زنان حق ندارند زینتهایى كه معمولا پنهانى است آشكار سازند هر چند اندامشان نمایان نشود و به این ترتیب آشكار كردن لباسهاى زینتى مخصوصى را كه در زیر لباس عادى یا چادر مى‏پوشند مجاز نیست، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن چنین زینتهایى نهى كرده است.
۲- دومین حكمى كه در آیه بیان شده است كه:" آنها باید خمارهاى خود را بر سینه ‏هاى خود بیفكنند" (وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِنَّ). از این جمله استفاده مى‏ شود كه زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسرى خود را به شانه‏ ها یا پشت سر مى ‏افكندند، به طورى كه گردن و كمى از سینه آنها نمایان مى ‏شد، قرآن دستور مى‏ دهد روسرى خود را بر گریبان خود بیفكنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه كه بیرون است مستور گردد.
۳- در سومین حكم مواردى را كه زنان مى‏ توانند در آنجا حجاب خود را برگیرند و زینت پنهان خود را آشكار سازند با این عبارت شرح مى ‏دهد: آنها نباید زینت خود را آشكار سازند (وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ)." مگر (در دوازده مورد)
 ۴- و بالآخره چهارمین حكم را چنین بیان مى‏ كند:" آنها به هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود" (و صداى خلخالى كه بر پا دارند به گوش رسد) (وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ). آنها در رعایت عفت و دورى از امورى كه آتش شهوت را در دل مردان شعله ‏ور مى ‏سازد و ممكن است منتهى به انحراف از جاده عفت شود، آن چنان باید دقیق و سختگیر باشند كه حتى از رساندن صداى خلخالى را كه در پاى دارند به گوش مردان بیگانه خود دارى كنند، و این گواه باریك بینى اسلام در این زمینه است.»[۱]
دستور دیگر در آیه ۵۹ سوره احزاب است: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ؛[احزاب/۵۹] اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلبابها [روسرى ‏هاى بلند] خود را بر خویش فروافكنند، این كار براى اینكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است.»
« هدف (آیه) این است كه زنان مسلمان در پوشیدن حجاب سهل‏ انگار و بى اعتنا نباشند مثل بعضى از زنان بى بند و بار كه در عین داشتن حجاب آن چنان بى‏ پروا و لاابالى هستند كه غالبا قسمتهایى از بدنهاى آنان نمایان است و همین معنى توجه افراد هرزه را به آنها جلب مى‏ كند. در اینكه منظور از" جلباب" چیست مفسران و ارباب لغت چند معنى براى آن ذكر كرده‏ اند: ۱- ملحفه (چادر) و پارچه بزرگى كه از روسرى بلندتر است و سر و گردن و سینه‏ ها را مى ‏پوشاند. ۲- مقنعه و خمار (روسرى). ۳- پیراهن گشاد گرچه این معانى با هم متفاوتند ولى قدر مشترك همه آنها این است كه بدن را به وسیله آن بپوشاند اما بیشتر به نظر مى ‏رسد كه منظور پوششى است كه از روسرى بزرگتر و از چادر كوچكتر است چنان كه نویسنده" لسان العرب" روى آن تكیه كرده است. و منظور از" یدنین" (نزدیك كنند) این است كه زنان" جلباب" را به بدن خویش نزدیك سازند تا درست آنها را محفوظ دارد، نه اینكه آن را آزاد بگذارند به طورى كه گاه و بیگاه كنار رود و بدن آشكار گردد، و به تعبیر ساده خودمان لباس خود را جمع و جور كنند. به هر حال از این آیه استفاده مى ‏شود كه حكم" حجاب و پوشش" براى آزاد زنان قبل از این زمان نازل شده بود، ولى بعضى روى ساده ‏اندیشى درست مراقب آن نبودند آیه فوق تاكید مى ‏كند كه در رعایت آن دقیق باشند.»[۲]
[۱]. تفسیر نمونه، ج‏۱۴، ص: ۴۳۹ تا ۴۴۲. [۲]. تفسیر نمونه، ج‏۱۷، ص: ۴۲۸.

کل عالم و مقام عصمت عالم اگر به صورت یک شکل و یک بافت و صورتی در بیاید، قهراً به بافت انسان در می آید . همانطور که قوه خیال، حقایق آنسویی را مطابق با مناسباتی که بینشان است، با اشکال این سویی برای انسان پیاده می کند، قوه خیال عالم، عصمت نظام عالم را در نشئه طبیعت به صورت انسان شکل می دهد و چون عصمت بیشتر با اسم شریف (الباطن) سازگار است، لذا به صورت زن شکل می دهد، نه صورت مرد . چون مرد بیشتر با اسم ( الظاهر) و زن بیشتر با اسم شریف (الباطن) در ارتباط است . لذا همان مقام اسم شریف (الباطن ) آمده در شریعت و برای زن به صورت حجاب مطرح شده است.

 این حجاب در حقیقت صفت خدا داشتن زن است، خداوند هم محجوب است. خودش فرمود: ((از پشت هفت هزار حجاب دارید من را می بینید )) اگر عدد را بالاتر ببرد باز هم حق است .

نه این که دین اگر به زن می گوید(( تو حجاب را نگه داشته باش )) این العیاذ بالله جسارت به زن است این در حقیقت یک احترامی به زن است . به او می گوید :((چون تو مطابق اسم شریف ((الباطن)) الهی پیاده شده ای، ما نمی خواهیم که تو در معرض دید هر کسی قرار بگیری، لذا محجوب باش. بگذار اگر دیگران می خواهند تو را ببینند از پشت حجابها ببینند.))

این حجاب برگرفته از حجاب حق است، لذا حجاب دژ زن است، چه اینکه برای خداوند دژ است. فرمود هر چه کوشش کنید نمی توانید حقیقت غیبیه ذات مرا ببینید، آنقدر محجوبم، آنقدر در حجابم، هر چه کوشش کنید و حجاب ها را خرق کنید و پاره کنید باز هم همچنان مرا در پشت حجاب باید ببینید. هرگز من کشف تام نمی کنم، حتی در قرآن هم کشف تام ذاتی نکرد. قرآن هم اگر چه خدا را به ما معرفی کرد، اما یا با الفاظ یا با معانی یا با صور. هم الفاظ حجابند و هم معانی و هم صور حجابند. از پشت حجاب ها خدا خود را معرفی کرد و الا حق آن طوری که حق است، برای خلق جلوه نمی کند، که اگر بخواهد بکند لازمه جلوه گری حق برای خلق بساط خلق را جمع کردن است .

زن تا موقعی که در حجاب است، حق است؛ موقعی که از حجاب در آمده است وجهه ی خلقی پیدا می کند. وقتی وجهه ی خلقی پیدا کرد، دیگر تواناییش شکسته می شود . این است که حجاب برای زن یک احترام است که زن بیشتر شبیه به خداوند شود و اگر می خواهند ((عصمت اعظم )) را به صورت شکل زنی در بیاورد، ظاهراً به بهترین شکل در می آورد که بهتر و زیباتر از این چهره در نظام هستی پیدا نمی شود . لذا مشابه چهره جناب صدیقه طاهره در عالم هرگز زنی پیدا نمی شود، چه اینکه مشابه چهره پیغمبر و امیرالمومنین هرگز در عالم پیدا نمی شود .

حال که این عصمت کبرای الهی را در حضرت صدیقه طاهره تجلی کرده است او آنچنان در حجاب قرار می گیرد که فقط امیر المومنین لیاقت دیدار همچنین جمالی را خواهد داشت که به او گفتنند: (زهرای عزیز اگر علی ابن ابیطالب نبود برای تو هرگز در عالم کفوی پیدا نمی شد) چون زن وشوهر باید کفو هم دیگر باشند.

فرآوری : زهرا اجلال

 ۱- «نظر خانم ساچيکو موراتا» از ژاپن

شهید مطهری ذیل این حدیث می نویسند: «نمی گوید زن خوب است متکبر باشد، مطلقاً حتی با زنان دیگر؛ نه؛ زن با زنان دیگر نباید متکبر باشد. با محارم خودش چه طور؟ با شوهرش، با پدرش، با بردارش، با عمویش، با دایی اش؛ بدیهی است که این ها نیز نباید متکبر باشد. انسان هم که دو جور خُلق نمی تواند داشته باشد. آدم یا متکبر است یا متکبر نیست. این حدیث می گوید: زن در مقابل مرد نامحرم رفتارش متکبّرانه باشد. البته «زهو» که این جا آمده با کلمه ی «تکبر» کمی فرق دارد؛ یعنی رفتارش بزرگ منشانه باشد، آن تواضع ها و فروتنی هایی که مثلاً یک مرد در مقابل مرد دیگر، یک زن در مقابل زن دیگر، و یا یک زن در مقابل یک مرد محرم از خود نشان می دهد که قدم شما روی چشم؛ دل ما را روشن کردید، تشریف بیاورید و از این قبیل؛ برای زن شایسته نیست که در مقابل مرد نا محرم از خود نشان دهد این همه خودش را کوچک کند. زن در مقابل یک مرد نامحرم که قرار می گیرد باید خودش را بگیرد و لهذا می فرماید که اگر زن با یک مرد نامحرم این طور رفتار کند، آن نامحرم همیشه میان خودش و آن زن یک حریم و یک دور باش قائل می شود. پس این تکبر مربوط به رفتار شد نه مربوط به خُلق».

عشق به زيبايى و جمال ظاهرى، يكى از تمايلات و خواسته‎هاى فطرى بشر است.
تمام طبقات مردم به زيبايى ارج مي‎نهند و يكي از مهمترين علل و دلبستگى خود را به هر چيز و هر كسى جمال و زيبايى آن به حساب مي‎آورند.
گر چه اين علاقه در بين تمام افراد بشر قرار دارد، امّا دختران جوان بيش از اقشار مختلف ديگر به جمال و زيبايى علاقه‎مند هستند.
اين علاقه در دوران حساس بلوغ بيشتر خود را نشان داده و دخترانى كه قدم به اين دوران مهم مي‎گذارند، حساسيّت زيادى نسبت به ظاهر خود و ديگران دارند.
آنان دوست دارند زيبايى خود را به رخ ديگران بكشند و به هر چه مي‎نگرند زيبا باشد.
اين امر حتى در نوع لباس و پوشاك و وسايل شخصى آنان نيز تأثير گذاشته و هر چه را انتخاب مي‎كنند، قبل از هر چيز، دوست دارند ظاهرى خيره كننده داشته باشد.
آنچه در اين قسمت قابل تذكر است، و بايد مورد توجه دختران جوان قرار گيرد، اين است كه آراستگى و رسيدن به وضع ظاهر و عشق و علاقه به جمال، از نظر اسلام نيز مورد توجه قرار گرفته است معصومان ـ عليهم السّلام ـ كه بعنوان بزرگترين مربيان و الگوهاى تربيتي معرف حضورند، در سخنان ارزشمند خود اين مسئله را مورد تأكيد قرار داده‎اند.
به رواياتى در اين مورد توجه كنيد:

1. زيبا پوشى
حضرت صادق ـ عليه السّلام ـ ضمن حديثى مي‎فرمايد:
لباس زيبا بپوش؛ زيرا خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد.[1]

همه اهل بیت ما برای پیشبرد دین اسلام زحمات فراوانی کشیدند و حتی شخصیتی چون امام حسین (علیه السلام)فرزندان خودش را در راه اسلام داد، و با این عملش توانست ذهن های بیشماری را به طرف مکتب تشیع و اسلام راستین جمع کند، ولی آن کسی که به معرفی این مکتب که نگاه های فراوانی را به خودش جمع کرده بود پرداخت و افکار تشنه معارف را سیراب کرد شخصیت امام صادق (علیه السلام) بود که توانست اسلام را به مردم معرفی کند و شمه ای از نور امامت را برای مردم نمایان سازد؛ که چند نمونه از روایت های ایشان را برای شما عزیزان که مرتبط با بحث ما نیز هست را مینویسم.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
در قیامت زن زیبایی را که به خاطر زیبایش در فتنه افتاده است و (فریب زیبایی خود را خورده؛ و بی حجابی و بی عفتی و آلودگی دامن گناه او می باشد) به پای حساب خواهند کشید. خطاب به خداوند متعال خواهد گفت:
 خدایا،خودت مرا زیبا خلق کردی تا اینکه در فتنه افتادم. به اذن الهی، حضرت مریم (سلام الله علیها) را در آنجا حاضر خواهند نمود و ندا خواهد شد: نگاه کن ببین تو زیباتری یا این زن، ما او را هم در نهایت زیبایی آفریدیم اما او گناه نکرد و فریب نخورد.(1)

و در روایت دیگری می فرمایند:

سه خصلت هست که اگر یک زن آن ها را  داشت، نترس و بگو: اهل جهنم است، آن سه خصلت عبارتند از:
(1)بدزبانی
(2)خودخواهی و غرور
(3)بد دامنی و (بی حجابی و بی عفتی)(2)

(1)تُؤتی بالمَرأهِ اِلحُسناءِ یَومَ الِقِیامَهِ الّتِی قَدِ افتَتَنت فِی حُسنِها،فَتَقُولُ: یا رَبِّ،حَسّنتَ خَلقِی حَتّی لَقِیتُ ما لَقِیتُ،فَیُجاءُ،بمَریَمَ(س)، فَیُقالُ:أنتَ أحسَنُ أو هذِهِ؟ قَد حَسّنّاها فَلَم تَفتَتِنُ)الکافی :228/8)
(2)ثَلاثُ إذا کُنّ فِی المَرأهِ فَلا تَحرُج أن تَقُولَ: إنّها فِی جَهَنّمَ؛البذاءُ، وَالخُیَلاءُ، وَ الفَجَرُ  (الخصال:159)

ماجرای جذاب مسلمان شدن یک دختر فرانسوی! حجت الاسلام و المسلمین دکتر آقا تهرانی در یکی از خاطرات خود می گوید: یک روز جلوی در موسسه در شهر نیویورک، دختر خانم جوانی جلوی من را گرفت و اظهار داشت: می خواهد مسلمان شود.

چند روزی از این قضیه گذشت تا اینکه همین دختر را با حجاب کاملاسلامی هم راه با مرد و زنی دیدم، به نظر می آمد پدر و مادرش باشند. در خیابان جلوی مدرسه با ما برخورد نمودند.
آن مرد و زن (پدر و مادرش) با زبان فرانسوی شروع به سر و صدا کردند؛ چرا دختر مارا مسلمان نموده اید؟ به او بگویید حجابش را بردارد... سر و صدا باعث شد عده ای دور ما جمع شوند. در همان حین، احساس کردم این دختر تازه مسلمان الان در شرایط سختی است و خیال کردم دارد خجالت می کشد. به موسسه رفتم و زنگ زدم ایران دفتر آیت الله مظاهری و پرسیدم: آیا در چنین شرایطی اگر اصل دین شخص در خطر باشد به نظر شما اجازه می دهید روسری را بردارد؟ در این مورد خاصایشان فرمودند اشکال ندارد

در نظام اسلامی، زن همانند مرد به واسطه ی روح الهی که در وجود او به ودیعت گذاشته شده از کرامت و جایگاهی خاص برخوردار است. در نگاه قرآن هیچ گونه تفاوت ارزشی بین جنسیت زن و مرد وجود ندارد؛ چرا که این کرامت از ناحیه خدای متعال به وجود این دو عطا شده است. «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی‏ آدَمَ؛[اسراء، آیه70] و هر آینه فرزندان آدم را گرامى داشتیم.»، جایگاه والای زن در اندیشه نبوی نیز این چنین نمود پیدا کرده است: «ما أَكرَمَ النِّساءَ إلاّ كَریمٌ و َلا أَهانَهُنَّ إلاّ لَئیمٌ؛[1] زنان را گرامى نمى دارد، مگر انسان بزرگوار و به آنان اهانت نمى كند مگر شخص پَست و بى مقدار.»

در این نوشتار به دنبال واکاوی شاخص های قرآنی زن مسلمان هستیم، شاخص های قرآنی که کرامت الهی زن را غنای دو چندان می بخشد و سعادت دو سرا را برای وی به ارمغان می آورد.

وقتی انسان به اجسام سفید نگاه می کند، احساس می کند که آن شی به او

نزدیکتر از فاصله اصلی است در حالی که شی سیاه رنگ را احساس می کند از او دورتر می شود.

پس پوشش مشکی برای زنان موجب می گردد که از دید مردان دورتر جلوه نمایند.

علاوه بر آن رنگ مشکی صامت بوده و موجب تحریک و تهییج غرائز نمی شود.

در یک نگاه هدف از پوشش مشکی ، ایجاد فضای آزادی برای دختران و پسران

در فعالیت های اجتماعی است و مانعی است برای تحریک های غیر اخلاقی مردان 

حجاب و حرمت خود (احساس ارزشمندي)

از نظر روان‏شناسي، قطعيترين عامل رشد انسان «ميزان ارزشي» است که هر فرد براي خود قائل است‏10؛ به عبارت بهتر، نافذترين عامل رشد رواني و شخصيتيِ انسان، سطح حرمت خود (esteem - Self) او است. درجه ارزيابي فرد از خود، حرمت خود خوانده ميشود و در واقع باز خوردي از مورد قبول بودن و مورد قبول نبودن به شمار ميآيد. اين قضاوت در قالب رفتارهاي کلامي و غير کلامي بروز ميکند و گستره‏اي است که فرد خود را در آن پهنه توانا، مهم، موفق و با ارزش و يا ناموفق و بيارزش ميداند11.

سخنان رهبرمعظم  انقلاب درباره حجاب

دانلود: 

دانلود کلیپ حجاب مایه آزادی (3.88 MB)

سخنان گهربار رهبرمعظم  انقلاب درباره حجاب

دانلود: 

دانلود کلیپ با خانمهای بدحجاب چگونه برخورد کنیم؟  (8.83 MB)

چکیده:
گاهی بعضی تصاویر خیلی قدیمی را که نگاه می‌کنم، پوشش زنان و حتی مردان برایم جالب است؛ حالا فرقی‌ نمی‌کند که عکس‌ها برای ایران خودمان باشد یا آن طرف آبی‌ها! فیلم‌های قدیمی را هم که ببینی لباس زنان و مردان، لباسی پوشیده است. اصلا چرا راه دور برویم؟ تصاویر حک شده بر آثار به‌جا مانده از هخامنشیان خودمان. هرچند شاید تصاویر زنان خیلی مشخص‌ نباشد، ولی پوشش‌ها کاملا پیداست. راستی چرا این بشر دو پا هرچه بیشتر از نظر علمی پیشرفت می‌کند، از نظر اخلاقی‌ دارد سقوط می‌کند؟
اگرچه بحث عفاف فقط به حجاب محدود نمی‌شود و حجاب و پوشش تنها یک شاخه از این درخت تناور است، اما وقتی بحث‌ عفّت در ملل و نحل عالم مطرح می‌شود، شاید بیشترین چیزی که‌ به اذهان بیاید، بحث حجاب و پوشش باشد.

<sup>یکی از محافظان مقام معظم رهبری در قالب خاطره ای گفت: یک روز که مقام معظم رهبری به کوههای اطراف تهران برای کوه پیمایی رفته بودند، با دختر و پسری دانشجو برخورد می کنند که به لحاظ ظاهری وضع نامناسبی داشتند.

آنها به یک باره در مقابل گروه ما قرار گرفتند و فرصت جمع و جور کردن و رسیدگی به وضع ظاهری خودشان نداشتند از رفتار آنها مشخص بود که خیلی ترسیده بودند واینگونه به نظر می رسید که آنها تصور می کردند که الآن آقا دستور دستگیری آنها را صادر خواهد کرد. ولی برخلاف تصور آنها، آقا با آنها سلام و علیک گرمی کرد و پرسید که شما زن و شوهر هستید؟؛ آن پسر وقتی با خلق زیبای آقا مواجه شد، واقعیت را گفت؛ و جواب داد خیر من و این دختر دوست هستیم.

آقا ابتدا درباره ورزش و مزایای آن با آنها صحبت کرد و بعد فرمود: بد نیست صیغه محرمیتی هم در میان شما برقرار شود و شما با هم ازدواج کنید. آقا به آنها پیشنهاد داد که اگر مایل بودید در فلان تاریخ بیائید، و من هم آمادگی دارم که شخصا خطبه عقد شما را بخوانم. آن دو خداحافظی کردند و طبق قرار همراه خانواده خود در همان تاریخ به محضر ایشان رسیدند .

آقا هم خطبه عقد آن دو را جاری کردند. با برخورد کریمانه ایشان این دو جوان مسیر زندگی خود را تغییر دادند آن دختر غیر محجبه به یک دختر محجبه و معنوی و آن پسر دانشجو هم به یک جوان مذهبی مبدل شدند.
منبع/ نشریه ماه تمام، شماره</sup> ۳،ص۱۷