تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
مهدویت در قرآن – قسمت ۴۵ – تفسیر آیه ۵۱ سبا
«وَ لَوْ تَرى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَریبٍ »
سباء:۵۱
اگر ببینى وقتى که ناله سر مىدهند ولى راه فرارى ندارند و از مکان نزدیکى آنها را مىگیرند.
در خبر از امام باقر علیه السّلام آمده است: گویى که من به قائم علیه السّلام نظر مىکنم که پشتش را به سنگ تکیه داده … تا آنجا که فرموده: وقتى به بیابان مىرسد لشگر سفیانى بر او خروج مىکند، پس خداى تعالى به زمین دستور مىدهد که آنان را فرو برد، این است معناى قول خداى تعالى : «وَ لَوْ تَرى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ».
پی نوشت :
«تفسیر قمی،ج۲،ص۲۰۵ و ترجمه بیان السعاده، ج۱۲، ص: ۹۹۹۸-»
امام زمان علیه السلام در قرآن – آیه ۵۱
