ندای وحی

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - سید احمد میرعمادی*: بر اساس آیات متعدد قرآن، خداوند سرچشمه همه خیرات و برکات و برطرف کننده همه مصائب و مشکلات است. از جمله در آیه ۱۷ و ۱۸ سوره انعام آمده: «وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلاّ هُوَ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ بِخَیْر فَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ، وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ»

اگر خداوند به تو ضرر و زیانی برساند، هیچکس جز او نمی‌تواند آن را برطرف سازد، اگر خیری به تو برساند، (بدان که) او بر همه چیز تواناست (هیچ‌کس بازدارنده بخشایش او نخواهد شد) و او بر همه بندگانش تسلط کامل دارد؛ مشابه این آیه در آیات دیگر قرآن نیز وجود دارد.

این آیه مفهوم بسیار بلندی را به انسان گوشزد می‌کند و آن اینکه بشر باید بداند که امور در ید قدرت الهی است و هیچکس جز او قدرت برجلب خیر و دفع شر ندارد و از غیر خدا کاری ساخته نیست.

تعبیر به «ان یمسک» و به کارگیری کلمه «مس» از باب تحقیر و کوچک شمردن مسائلی است که به انسان می‌رسد، مصیبت‌ها، گرفتاری‌ها، بیماری‌ها، یا حتی خیرات و خوبی‌ها چیزهای بسیار کوچکی هستند، در مقابل تعبیر «علی کل شیء قدیر» یا «هو القاهر فوق عباده» بیانگر عظمت، بزرگی، قدرت و قهاریت الهی است. یعنی انسان در برابر حوادث نباید رنگ ببازد و دست و پایش را گم کند بلکه باید بداند اگر شری به انسان برسد، تنها خداوند می‌تواند آن را دفع کند، و اگر هم خیری به انسان بخواهد برسد، هیچکس نمی‌تواند مانع آن شود، همه امور به دست اوست. چون قدرت خدا نامحدود و فوق همه قدرت‌هاست.

البته مفهوم این آیه نفی اسباب و علل و نفی اراده و اختیار نیست، بلکه پیام آیه آن است که اگر شما در تمام امور توجه به قدرت لایزال الهی داشته باشید و برای غیر خدا اصالتی قائل نشوید، از آرامش و آسایش برخوردار خواهید شد و تحلیل حوادث و جریانات گوناگون زندگی بر شما آسان خواهد بود و هرگز دچار یأس و ناامیدی نخواهید شد.

بله؛ زندگی بر اساس سنت‌های الهی پیش می‌رود، درد و رنج و سختی‌ها، خوبی‌ها، خوشی‌ها و راحتی‌ها و حوادث تلخ و شیرین برای همه، حتی پیامبران الهی بوده است، لیکن بندگان خاص خدا با این بینش به راحتی از کنار آنها می‌گذرند و به خدا توجه می‌کنند، اما دیگران گرفتار اضطراب، دلهره و یأس و ناامیدی می‌شوند و به غیر خدا پناه می‌برند. در حالی که نمی‌دانند از غیر خدا کاری ساخته نیست.

به هر حال مهم آن است که انسان در مواجهه با حوادث و جریانات توجه به خدا داشته باشد و خدا را حلال مشکلات بداند و همه امیدها به خدای قادر و قاهر باشد، همین امر موجب آسایش و آرامش و امید می‌شود.

* استاد حوزه علمیه قم