تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
پروفسور جیان کانگ، یکی از نویسندگان این مقاله علمی از دانشگاه کالج لندن (UCL) می‌گوید: «علاوه بر تأکید بر تأثیرات بصری و سایه، باید برای رسیدن به کاهش آلودگی صوتی به فضای سبز نیز توجه ویژه داشت. استفاده از گیاهان به‌عنوان یک «ساکت‌کننده» سر و صدا می‌تواند باعث حفاظت از محیط زیست شهری و تجارت مناظر شود.»
در این بررسی نمونه‌ها با استفاده از معیارهای مختلف از جمله ضخامت پوست، سن درخت و قطر تنه انتخاب شدند. ضمن آنکه محققان از درختانی که اخیرا سقوط کرده بودند نمونه‌های خود را جمع‌آوری کردند و خود درخصوص بریدن آنان نقشی نداشتند. کانگ در این مورد گفت: «هدف اصلی ما این بود که تنوع کافی از گونه‌های مختلف، از جمله پهن‌برگ‌ها و مخروط‌ها داشته باشیم.»
اعضای تیم تحقیق در آزمایشگاه گونه‌هایی را مورد بررسی قرار دادند که در مناطق شهری وجود دارند؛ درختانی مانند: گیلاس، کاج، راش، بید، صنوبر و توسکا. آنها دریافتند که نمونه کاج اروپایی مؤثرترین گونه برای جذب آلودگی صوتی به‌حساب می‌آید. ضمن اینکه مشخص شد در کل، مخروط‌ها در جذب صدا نسبت به درختان پهن‌برگ عملکرد بهتر و موثرتری دارند. کانگ در این باره می‌گوید: «عوامل تأثیرگذار در کاهش سر و صدا توسط پوست درخت، ضخامت و زبری آن و همچنین سن درخت است. در این میان، سن درخت و زبری پوست آن، پارامترهایی با بیشترین تاثیر هستند.
تغییرات اندک در خصوصیات جذب صدا از طریق پوست می‌تواند بر اثربخشی کمربندهای متراکم درختان تأثیر بگذارد. بنابراین، انتخاب گونه‌هایی با پوست‌های جاذب‌تر صدا، می‌تواند آلودگی صوتی را کاهش داده و احتمالاً اثرات جانبی ترافیک و سر و صداهای صنعتی را کاهش دهد. بنابر این و با توجه به این موضوع که پوست مخروط‌ها صدا را کمی بهتر از درختان پهن‌برگ جذب می‌کند، می‌توان از این گونه از درختان بیشتر در فضاهای سبز شهری استفاده کرد. ضمن آنکه موضوع تراکم در ایجاد یک کمربند سبز نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین نوع گونه‌ها در ایجاد تراکم نیز در این میان می‌تواند امری مهم تلقی شود.»
نظرات شما عزیزان:
