مدافعان سلامت در اینجا «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» را برای بیماران گرفتار آرزو می‌کنند و به «مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ» و «مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ» پناه می‌برند تا منجی باشند و خستگی‌ناپذیر.
اینجا آیه‌های نجات‌بخش کلام وحی بر سینه‌های مبتلا جاخوش می‌کند و گاهی نیز صدای سرفه از چهاردیواری‌هایی که «ایزوله» می‌خوانندش، بلند می‌شود.

نور خورشید از لابلای پرده‌های آویزان در مقابل پنجره بارقه امید را یادآوری می‌کند و در گوشه‌ای از اتاق، پیرزنی بی‌اختیار روی یکی از تخت‌های بیمارستان طالقانی ارومیه آرام و بی‌صدا به درگاه باری تعالی دعا می‌خواند. 
پرستاران و پزشکان اینجا به رسم دیرینه سال تحویل، دور اعضای خانواده خود گردهم نمی‌آیند و حافظ شیرین سخن به درستی وصف حالشان را «نسیم باد نوروزی زکوی یار» می‌خواند.
سینه‌های مبتلا و شرحه‌شرحه از فراق بیش از پیش «اَرحَمُ‌الرّاحِمین» را به دل‌های عاشق راه می‌دهند و همنوعانشان، پای سفره‌های سال تحویل در سراسر سرزمین مهربانی‌ها، بهبودی کامل را برایشان آرزو می‌کنند.
همهمه‌ای از انتهای راهرو بلند می‌شود و می‌گویند که رییس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان‌غربی برای همدردی و سپری کردن لحظه سال تحویل در کنار سینه‌های مبتلا به کرونا، اتاق‌به‌اتاق می‌چرخد.
دکتر جواد آقازاده می‌گوید که همدردی با بیماران بستری و کادر بیمارستانی را جستجو می‌کند و در حالی که ماسک بر صورت و لباس مخصوص بر تن دارد، انگار به دنبال چیز گمشده‌ای می‌گردد.
نگاه و گفتارش از نگرانی بی حدوحصرش حکایت می‌کند و  وجودش سرتاپا «ماندن ما در خانه‌هایمان» را التماس می‌کند؛ همان وردزبانی که مدام می‌گوید و برخی از ما همچنان گوش فرا نمی‌دهیم.
می‌گوید «تداوم حضورمان در معابر و دیدوبازدیدهای نوروزی ما به افزایش تعداد مبتلایان منجر می‌شود و کادر بیمارستانی را به سمت فرسایش می‌برد». 
«از قطع زنجیره شیوع ویروس سخن می‌گوید و عاجزانه التماس می‌کند؛ گویا خطری را احساس می‌کند که برخی‌ها آن را درک نمی‌کنند».  
پرستاری که عرق‌اش از پشت نقاب خودنمایی می‌کند، از آن سوی راهرو به طرفش می‌آید و انگار می‌خواهد از دلتنگی‌هایش بگوید؛ گویا نازنین‌اش را از واهمه انتقال ویروس نمی‌تواند بییند و خودش هم از تداوم این وضعیت و استقرار در یک هتل مجزا دچار واهمه می‌شود.
وقتی در میان اضطراب‌ها و همهمه‌ها از تعداد کارکنان بیمارستان سوال می‌کنم، می‌گویند «۹۵ نفرِ شب زنده‌دار تا ساعتی دیگر به ۱۰۹ نفر برای خدمات‌رسانی طی روز افزایش می‌یابد تا سینه‌هایی از خس‌خس رهایی دهند». 
به گزارش ایرنا و بر اساس آخرین آمار ۳۵۳ نفر در آذربایجان‌غربی با ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند و جان باختن ۲۱ فرد مبتلا تاکنون نیز اهمیت پیوستن ساکنان استان به پویش ۲۹۱۴ و ماندن در خانه از ۲۹ اسفند تا ۱۴ فروردین را نشان می‌دهد.