گزيده‌ بيانات رهبر معظم انقلاب (مدظله العالي) در مورد حضرت مهدی (عج)

شب نيمه شعبان تالی‌تلو ليلةالقدر

يكی از مهم‌ترين روزهای سال، همين روز نيمه شعبان است كه هم مصادف با ولادت ذی‌جود مسعود حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) شده است، و هم شب و روز نيمه شعبان – با قطع نظر از ولادت اين بزرگوار در اين شب و روز – از ليالی و ايام متبرك هستند.

شب نيمه شعبان، شب بسيار متبركی است، تالی‌تلو ليالی قدر، و وقت توجه و تذكر و توسل به ذيل عنايات باری تعالی و طلب و درخواست است. اعمال و ادعيه‌ای هم دارد كه اگر موفق شده‌ايد و آنها را انجام داده‌ايد، كه انشاءالله مشمول قبول پروردگار باشد، اگر كسانی هم غفلت كردند و توجه نداشتند، به ياد نگه دارند كه همه سال، شب نيمه شعبان را مغتنم بشمارند.

عقيده مشترك همه مسلمانان

اين عقيده كه همه مسلمان‌ها به آن معتقدند، مخصوص شيعه نيست، البته در خصوصيات و جزئياتش، بعضی فِرَق، حرف‌های ديگری دارند.

اما اصل اين كه چنين دورانی پيش خواهد آمد و يك نفر از خاندان پيامبر چنين حركت عظيم الهی را انجام خواهد داد و «يملأ الله به الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما»، بين مسلمان‌ها متواتر است. همه، اين را قبول دارند.

تلاش استعمار بر عليه مهدويت

بنده سندی را ديدم كه در آن بزرگان استعمار و فرماندهان استعماری توصيه می‌كنند كه ما بايد كاری بكنيم كه اين عقيده به مهدويت، به تدريج از بين مردم زائل بشود! آن روز استعمارگرهای فرانسوی و استعمارگرهای انگليسی در بعضی جاهای آن مناطق بودند – فرقی نمی‌كند كه استعمار از كجا باشد – استعمارگرهای خارجی، قضاوتشان اين بود كه تا وقتی عقيده به مهدويت در بين اين مردم رايج است، ما نمی‌توانيم اينها را درست در اختيار بگيريم!

ببينيد عقيده به مهدويت چه قدر مهم است! چه قدر خطا می‌كنند كسانی كه به اسم روشنفكری و به اسم تجددطلبی می‌آيند و عقايد اسلامی را بدون مطالعه، بدون اطلاع، بدون اينكه بدانند دارند ‌چه كار می‌كنند، مورد ترديد و تشكيك و اينها قرار می‌دهند اينها همان كاری را كه دشمن می‌خواهد، راحت انجام می‌دهند!

اعتقاد به مهدويت منشأ اميد

چند خصوصيت در اين عقيده مهدويت هست، كه اين خصوصيات برای هر ملتی، در حكم خون در كالبد و در حكم روح در جسم است. يكی، اميد است. گاهی اوقات دست‌های قلدر و قدرتمند، ملت‌های ضعيف را به جايی می‌رسانند كه اميدشان را از دست می‌دهند. وقتی اميد را از دست دادند ديگر هيچ اقدام نمی‌كنند، می‌گويند چه فايده‌ای دارد؟

ما كه ديگر كار از كارمان گذشته است، با چه كسی دربيفتيم؟ چه اقدامی بكنيم؟ برای چه تلاش بكنيم؟ ما كه ديگر نمی‌توانيم! اعتقاد به مهدويت، به وجود مقدس مهدی موعود (ارواحنا فداه)، اميد را در دل‌ها زنده می‌كند. هيچ وقت انسانی كه معتقد به اين اصل است، نااميد نمی‌شود. چرا؟ چون می‌داند يك پايان روشن حتمی وجود دارد، برو برگرد ندارد. سعی می‌كند كه خودش را به آن برساند.

جامعه پذيرای مهدی (عج)

وقتی نتوانستند اين عقيده مهدويت را از مردم بگيرند سعی می‌كنند آن را در ذهن‌های مردم خراب كنند. خراب كردن اين عقيده چگونه است؟ به اين صورت است كه بگويند خب آقا می‌آيد و همه كارها را درست می‌كند! اين، خراب كردن عقيده است. اين تبديل كردن موتور محركی به يك چوب لای چرخ است، تبديل كردن يك داروی مقوی، به يك داروی مخدر و خواب‌آور است.

خود آقا می‌آيد انجام می‌دهد يعنی چه؟ امروز تكليف شما چيست؟ شما امروز بايد چه بكنی؟ شما بايد زمينه را آماده كنی، تا آن بزرگوار بتواند بيايد و در آن زمينه آماده، اقدام بكند. از صفر كه نمی‌شود شروع كرد! جامعه‌ای می‌تواند پذيرای مهدی موعود (ارواحنا فداه) باشد كه در او آمادگی و قابليت باشد، والّا مثل انبياء و اوليای طول تاريخ می‌شود.

(1376/9/25 - بيانات مقام معظم رهبری در ديدار اقشار مختلف مردم، به مناسبت ميلاد حضرت مهدی (عج))

قطعيت غلبه صلاح بر فساد

از نظر اسلام و بينش اسلامی، جريان عالم به سمت حاكميت حق و به سمت صلاح است، اين بروبرگرد هم ندارد. ... همه انبياء و اولياء آمده‌اند تا انسان را به آن بزرگراه اصلی‌ای سوق بدهند كه وقتی وارد آن شد. بدون هيچ‌گونه مانعی تمام استعدادهايش می‌تواند بروز كند انبياء و اولياء اين مردم گمگشته را مرتب از اين كوه و كمر و دشت‌ها و كويرها و جنگل‌ها به سمت اين راه اصلی سوق دادند و هدايت كردند.

هنوز بشريت به نقطه شروع آن صراط مستقيم نرسيده است آن در زمان ولی عصر (ارواحنا فداه) محقق خواهد شد ليكن همه اين تلاش‌ها اصلا بر اساس اين بينش است كه نهايت اين عالم، نهايت غلبه صلاح است ممكن است زودتر بشود، ممكن است ديرتر بشود، اما بروبرگرد ندارد، قطعاً اين طوری است كه در نهايت صلاح بر فساد غلبه خواهد كرد. قوای خير بر قوای شر غلبه می‌كنند. اين هم يك نقطه از نقاط جهان‌بينی اسلامی است كه در آن هيچ‌گونه ترديدی نيست.

(1379/9/12 - بيانات مقام معظم رهبری در ديدار مسؤولان و كارگزاران نظام جمهوری اسلامی ايران)

عيد همه انسان‌های پاك و آزاده عالم

روز ولادت مهدی موعود (ارواحنا لتراب مقدمه الفدا) ، حقيقتاً روز عيد همه انسان‌های پاك و آزاده عالم است.

فقط كسانی در اين روز ممكن است احساس شادی و خرسندی نكنند كه يا جزو پايه‌های ظلم، يا جزو پيروان طواغيت و ستمگران عالم باشند، والا كدام انسان آزاده‌ای است كه از گسترش عدالت، از برافراشته شدن پرچم دادگری و رفع ظلم در سراسر جهان خرسند نشود و آن را آرزو نكند.

منبع بركت، علم، درخشندگی و زيبايی

جوانان عزيز، بسيجيان، يكی از آن خورشيدهای فروزان به فضل و كمك پروردگار و به اراده الهی، امروز در زمان ما به عنوان بقيةالله فی ارضه، به عنوان حجّةالله علی عباده، به عنوان صاحب زمان و ولی امر مطلق الهی در روی زمين وجود دارد. بركات وجود او، انوار ساطعه از وجود او، امروز هم به بشر می رسد. امروز هم انسانيت با همه ضعف‌ها، گمراهی‌ها و گرفتاری‌هايش از انوار تابناك اين خورشيد معنوی و الهی كه بازمانده اهل بيت است استفاده می‌كند.

امروز وجود مقدس حضرت حجت (ارواحنا فداه) در ميان انسان‌های روی زمين، منبع بركت، منبع علم، منبع درخشندگی، زيبايی و همه خيرات است. چشم‌های ناقابل و تيره ما آن چهره ملكوتی را از نزديك نمی‌بيند، اما او مثل خورشيدی، درخشان است، با دل‌ها مرتبط و با روح‌ها و باطن‌ها متصل است و برای انسانی كه دارای معرفت باشد، موهبتی از اين برتر نيست كه احساس كند ولی خدا، امام بر حق، عبد صالح، بنده برگزيده در ميان همه بندگان عالم و مخاطب به خطاب خلافت الهی در زمين با او، در كنار اوست، او را می بيند و با او مرتبط است. آروزی همه بشر، وجود چنين عنصر والايی است. عقده‌های فروخورده انسان‌ها در طول تاريخ، چشم به انتهای اين افق دوخته است تا انسان والا و برگزيده از برگزيدگان خدا بيايد، تار و پود ظلم و ستم را كه انسان‌های شرير در همه تاريخ تنيده‌اند از هم بدرد.

زمينه‌ای آماده‌تر از هميشه

امروز، هم بشريت بيش از بسياری از دورانهای تاريخ، دچار ظلم و جور است، هم پيشرفتی كه امروز بشريت كرده است، معرفت پيشرفته‌تر است. ما به زمان ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) اين محبوب قلبی انسان‌ها نزديك شده‌ايم زيرا معرفت‌ها پيشرفت كرده است. امروز ذهنيت بشر، آماده آن است كه بفهمد.

بداند و يقين كند كه انسان والايی خواهد آمد و بشريت را از زير بارهای ظلم و ستم نجات خواهد داد، همان چيزی كه همه پيغمبران برای آن تلاش كرده‌اند همان چيزی كه پيغمبر اسلام در آيه قرآن، وعده آن را به مردم داده است «و يضع عنهم اصرهم والاغلال التی كانت عليهم» دست قدرت الهی به وسيله يك انسان عرشی يك انسان خدايی، يك انسان متصل به عالم‌های غيبی، معنوی و عوالمی كه برای انسان‌های كوته‌نگری مثل ما قابل درك و تشخيص نيست می‌تواند اين آرزو را برای بشريت برآورده كند، لذا دل‌ها، شوق‌ها و عشق‌ها به سمت آن نقطه، متوجه و روز به روز متوجه‌تر است. ملت ايران، امروز اين امتياز بزرگ را دارد كه فضای كشور، فضای امام زمان است. نه فقط شيعه در همه عالم، بلكه همه مسلمان‌ها در انتظار مهدی موعودند. امتياز شيعه اين است كه اين موعود الهی و قطعی همه طوايف مسلمين بلكه همه اديان الهی را با اسم و رسم و خصوصيات و تاريخ ولادت می‌شناسند.

جلوه‌های حضور مهدی (عج)

خيلی از بزرگان ما در همين دوران غيبت، آن عزيز و محبوب دل‌های عاشقان و مشتاقان را از نزديك، زيارت كرده‌اند. بسياری از نزديك با او بيعت كرده‌اند. بسياری از او سخن دلگرم كننده، شنيده‌اند.

بسياری از او نوازش ديده‌اند و بسيار ديگری بدون اين كه او را بشناسند از او لطف و نوازش و محبت ديده و او را نشناخته‌اند. در همين جبهه جنگ تحميلی، جوان‌هايی كه در لحظه‌های حسّاس، احساس نورانيت و معنويت كردند لطفی از غيب به سوی دل‌های خودشان حس و لمس كردند و نشناختند و نفهميدند بسيارند. امروز هم همان‌جور است.

پيوند ناگسستنی

بسيج به معنی حضور و آمادگی در همان نقطه‌ای است كه اسلام و قرآن و امام زمان (ارواحنا فداه) و اين انقلاب مقدس به آن نيازمند است لذا پيوند ميان بسيجيان عزيز و حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) مهدی موعود عزيز – يك پيوند ناگسستنی و هميشگی است.

(1378/9/03 - بيانات مقام معظم رهبری در جشن بزرگ منتظران ظهور همزمان با هفتۀ بسيج و روز ولادت حضرت مهدی (عج))

مراقبت از كشور و ملت ايران

و امام زمان (ارواحنا فداه) – كه اين كشور و اين ملت در يد قدرت و قبضه اوست – مراقب اين كشور و اين ملت است.

(1379/12/11 - بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با اقشار مختلف مردم)

دنيای دوران امام زمان (عج)

دنيای سرشار از عدالت و پاكی و راستی و معرفت و محبت دنيای دوران امام زمان است كه زندگی بشر هم از آن جا به بعد است. زندگی حقيقی انسان دراين عالم، مربوط به دوران بعد از ظهور امام زمان است كه خدا می‌داند بشر در آن جا به چه عظمت‌هايی نايل خواهد شد.

(1379/1/26 - بيانات مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه تهران)

درس‌های عميق ميلاد

اين ميلاد و اين ياد بزرگ بايد به ما درس بدهد. احساسات بسيار خوب است. عواطف، پشتوانه بسياری از اعمال نيكوی انسان‌هاست. ايمان و عقيده قلبی به وجود اين منجی عظيم عالم، شفابخش بسياری از بيماری‌ها و دردهای معنوی و روحی و اجتماعی است ولی فراتر از همه اينها ما بايد از اين ياد از اين خاطره، از اين حادثه عظيم، درس بگيريم. هر سال اين جشن‌ها برپا می‌شود و دل‌ها را معطر می‌كند اگر درس‌های عميقی كه در تجديد اين خاطره وجود دارد برای رفتار ما و عمل ما بتواند يك آموزنده و معلم به حساب بيايد يقيناً پيشرفت جامعه ما به سمت كمال روان‌تر و سريع‌تر خواهد شد.

يك درس از اين درس‌ها اين است كه همه بدانند، همه اذعان و باور كنند كه حركت عالم به سمت صلاح است، به سمت آفاق روشن است. مستكبران عالم هر چه می‌خواهند بگويند، تظاهربه قدرت‌نمايی بكنند، اما لشكر حق و حقيقت و كاروانی كه بشريت را به سمت سرمنزل عدل و داد پيش می‌برد روزبه روز در حال افزايش يافتن است. گذشت سال‌ها نمی‌تواند اين اميد را در دل‌ها از بين ببرد يا كم‌فروغ كند كه در آينده كه اميدواريم آن آينده چندان دور نباشد – همه آحاد بشر طعم عدالت را به معنای واقعی كلمه خواهند چشيد. حقانيت آن دولت الهی و حكومت ربوبی در زمين در اين است كه همه آحاد بشر سهم خود را از معرفت حقيقت و عمل به حقيقت خواهند گرفت قدرتمندان و مستكبران و زورگويان و زراندوزان و زورمداران عالم هر چه تلاش كرده‌اند و بكنند، نخواهند توانست اين حركت را، اين رفتار طبيعی بشر را به سمت صلاح متوقف كنند. البته در كار خدا در زمين طفره نيست. كارها بر طبق روال طبيعی انجام می‌گيرد، اما طبيعت و فطرت عالم اين است، طبيعت عالم اين است كه به سمت كمال برود و می‌رود.

شعارهای امام زمان (عج)

شعارهايی كه امام زمان (عليه الصّلاة والسّلام و عجّل الله تعالی فرجه) بر سر دست خواهد گرفت و عمل خواهد كرد امروز شعارهای مردم ماست، شعارهای يك كشور و يك دولت است، اين خودش يك گام بسيار بلندی به سوی اهداف امام زمان است.

يك روزی شعار توحيد، شعار معنويت، شعار دينداری در دنيا منسوخ شده بود، سعی كرده بودند به طور كلی آن را به دست فراموشی بسپارند، اما امروز در اين منطقه عالم، اين شعارها، شعارهای رسمی حكومت است، شعارهای رسمی اداره كشور و آحاد ملت است، علاوه بر اين شعارها آرزوی ملت‌های مسلمان در بسياری از كشورهای دنياست و اين شعارها يك روز تحقّق پيدا خواهد كرد.

روز ظهور

اين زمينه‌ها وقتی آماده شد، آن وقتی كه معلوم شد در مقابل قدرت مادی متسكبران عالم، زمينه اين وجود دارد كه آحاد بشر بتوانند بر روی حرف حق خود بايستند، آن روز، روز ظهور امام زمان است.

آن روز، روزی است كه منجی عالم بشريت به فضل پروردگار ظهور كند و پيام او همه دل‌های مستعد را كه در همه جای جهان هستند، به خود جذب كند و آن وقت ديگر قدرت‌های ستم‌گر، قدرت‌های زورگو، قدرت‌های متكی به زر و زور نتوانند حقيقت را – آن چنانی كه قبل از آن هميشه كرده‌اند – با فشار زر و زور خود به عقب بنشانند يا مكتوم نگهدارند.

نزديك‌سازی آينده

شما مردم عزيز – بخصوص شما جوان‌ها – هر چه كه در صلاح خود، در معرفت و اخلاق و رفتار و كسب صلاحيت‌ها در وجود خودتان بيشتر تلاش كنيد اين آينده را نزديك‌تر خواهيد كرد، اينها دست خود ماست.

اگر ما خودمان را به صلاح نزديك كنيم، آن روز نزديك خواهد شد همچنان كه شهدای ما با فدا كردن جان خودشان آن روز را نزديك كردند، آن نسلی كه برای انقلاب آن فداكار‌ی‌ها را كردند، با فداكاری‌های خودشان آن آينده را نزديك‌تر كردند هر چه ما كار خير و اصلاح درونی خود و تلاش برای اصلاح جامعه انجام بدهيم آن عاقبت را دائماً نزديك‌تر می‌كنيم.

(1379/8/22 - بيانات مقام معظم رهبری در سالروز ميلاد خجستۀ امام زمان (عج))

تفاوت شيعيان با ديگر مسلمانان

همه مسلمانان، حقيقت مهدی موعود را از طريق روايات خدشه‌ناپذيری كه از نبی اكرم (ص) و اوليای دين رسيده است، قبول دارند، اما اين حقيقت در هيچ جای جهان اسلام، مثل محيط زندگی ملت عزيز ما و شيعيان، اين برجستگی و اين چهره درخشان و اين روح پرتپش و پراميد را ندارد، اين به خاطر آن است كه ما به بركت روايات متواتره خودمان، شخص مهدی موعود را با خصوصياتش می‌شناسيم.

مردم ما ولی‌الله اعظم و جانشين خدا در زمين و بقيه اهل بيت پيامبر را با نام و خصوصيات می‌شناسند، از لحاظ عاطفی و فكری با او ارتباط برقرار می‌كنند، به او ميگويند، به او شكوه ميبرند، از او می خواهند و آن دوران آرمانی – دوران حاكميت ارزشهای والای الهی بر زندگی بشر را انتظار می‌برند، اين انتظار دارای ارزش زيادی است. اين انتظار به معنای آن است كه وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه اميد را از دل‌های منتظران نمی‌زدايد و خاموش نمی‌كند. اگر اين نقطه اميد در زندگی جمعيتی نباشد، چاره‌ای ندارد جز اين كه به آينده بشريت بدبين باشد.

خصوصيات دوران مهدی (عج)

شما جوانان عزيز كه در آغاز زندگی و تلاش خود هستيد، بايد سعی كنيد تا زمينه را برای آن‌چنان دورانی آماده كنيد، دورانی كه در آن، ظلم و ستم به هيچ شكلی وجود ندارد، دورانی كه در آن، انديشه و عقول بشر، از هميشه فعال‌تر و خلاق‌تر و آفريننده‌تر است، دورانی كه ملت‌ها با يكديگر نمی‌جنگند، دست‌های جنگ‌افروز عالم همان‌هايی كه جنگ‌های منطقه‌ای و جهانی را در گذشته به راه انداختند و می‌اندازند ديگر نمی‌توانند جنگی به راه بيندازند.

در مقياس عالم، صلح و امنيت كامل هست، بايد برای آن دوران تلاش كرد. قبل از دوران مهدی موعود، آسايش و راحت‌طلبی و عافيت نيست. در روايات، «والله لتمحصن» و «والله لتغربلن» است، به شدت امتحان می‌شويد، فشار داده می‌شويد. امتحان در كجا و چه زمانی است؟ آن وقتی كه ميدان مجاهدتی هست. قبل از ظهور مهدی موعود، در ميدان‌های مجاهدت، انسان‌های پاك امتحان می‌شوند. در كوره‌های آزمايش وارد می‌شوند و سربلند بيرون می‌آيند و جهان به دوران آرمانی و هدفی مهدی موعود (ارواحنا فداه) روزبه روز نزديك‌تر می‌شود، اين، آن اميد بزرگ است، لذا روز نيمه شعبان، روز عيد بزرگ است.

عيد اميد و نقطه مقابل فضايی كه دشمن می‌خواهد

اين عيد مايه اميد و درست نقطه مقابل آن فضای يأس‌آلودی است كه استكبار می‌خواهد در مقابل چشم مستضعفان عالم به وجود بياورد. اگر امروز شما سياستگذاران و طراحان برنامه‌های استكباری را مشاهده كنيد، خواهيد ديد كه از مهم‌ترين كارها و هدف‌های آنها يكی اين است كه در مقابل چشم مردم، فضای يأس‌آلودی نسبت به اصلاحاتی كه بايد انجام بگيرد، ايجاد كنند. ملت‌ها بايد از صلاح مأيوس بشوند، تا حربه استكبار كارگر بيفتد؛ والا اگر ملت‌ها اميدوار باشند و اميدوار بمانند، حربه استكبار چندان كارگر نيست.

سعی می‌كنند فضای تيره‌ای را در مقابل چشم‌ها ترسيم كنند؛ فضای تيره به اين معنا كه به ملت‌ها تفهيم كنند كه نيروی ذاتی شما، فرهنگ شما، اعتقادات شما، شخصيت و هويت ملی شما، نمی‌تواند برای شما كاری انجام بدهد؛ بايد قدرت‌های بزرگ به شما كمك كنند تا بتوانيد حركت كنيد. درست صد و هشتاد درجه مقابل اين فكر، فكر انتظاری است كه بر محيط ما و بر محيط‌های اطرافيان مذهب اهل بيت (عليهم السلام) حاكم است. انتظار، يعنی دل سرشار از اميد بودن نسبت به پايان راه زندگی بشر. ممكن است كسانی آن دوران را نبينند و نتوانند درك كنند – فاصله هست – اما بلاشك آن دوران وجود دارد؛ لذا تبريك اين عيد – كه عيد اميد و عيد انتظار فرج و گشايش است – درست نقطه مقابل آن چيزی است كه دشمن می‌خواهد به وجود بياورد.

زمينه‌سازهای ظهور

ما آن وقتی می‌توانيم حقيقتاً منتظر به حساب بياييم كه زمينه را آماده كنيم. برای ظهور مهدی موعود (ارواحنا فداه) زمينه بايد آماده بشود، و آن عبارت از عمل كردن به احكام اسلامی و حاكميت قرآن و اسلام است.

همان‌طور كه عرض كردم، فرموده‌اند: (والله لتمحصن) و (والله لتغربلن) اين تمحيص و اين امتحان بزرگ كه مريدان و شيعيان ولی عصر (ارواحنا فداه) با آن مواجه هستند همان امتحان تلاش برای حاكميت اسلام است. برای حاكميت اسلام بايد كوشش كنيد، ملت بزرگ ما اين يك قدم را برداشتند.

(1370/11/30 - سخنرانی در اجتماع بزرگ مردم قم، در سالروز ميلاد حضرت مهدی (عج))

عيد بزرگ

جشن ميلاد حضرت حجت (عجّل الله فرجه و ارواحنا فداه) برای عموم شيعيان، بلكه همه عدالت‌خواهان عالم، يك عيد بزرگ است؛ لذا مردم ما در اين جشن با همه وجود و با دل و جان، محبت و ارادت خود را به آستان حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) ابراز می‌كنند.

آنچه برای ما – به عنوان دوستداران و معتقدان به امامت و ولايت حضرت مهدی (سلام الله عليه) – مهم است، اين است كه علاوه بر اظهار ارادت و شادی، از اين خاطره تاريخی، يا از اين اعتقاد شيعی درس بگيريم.

امتياز شيعه در مبحث مهدويت

البته اعتقاد به ظهور مهدی در دورانی از تاريخ، مخصوص شيعه نيست؛ همه مسلمانان، اعم از شيعه و سنی به اين معنا معتقدند؛ بلكه غيرمسلمانان هم به يك صورت معتقدند؛ منتها امتياز شيعه در اين است كه اين شخصيت نجات بخش بشريت را با نام و نشان و خصوصيات می‌شناسد و معتقد است او همواره برای دريافت دستور الهی، حاضر و آماده است.

هر وقت پروردگار عالم به او دستور دهد، او آماده شروع آن كار عظيمی است كه بناست بشريت و تاريخ را متحول كند. آنچه ما به عنوان يك درس و تعليم معرفتی و عملی از اين قضيه بايد بگيريم، مهم است.

عدالت، برجسته‌ترين شعار مهدويت

برجسته‌ترين شعار مهدويت عبارت است از عدالت. مثلاً در دعای ندبه وقتی شروع به بيان و شمارش صفات آن بزرگوار می كنيم، بعد از نسبت او به پدران بزرگوار و خاندان مطهرش، اولين جمله ای كه ذكر می كنيم، اين است: «اين المعدّ لقطع دابر الظلّمه، اين المنتظر لاقامه الامت والعوج، اين المرتجی لازاله الجور والعدوان» ؛ يعنی دل بشريت می تپد تا آن نجاتبخش بيايد و ستم را ريشه كن كند؛ بنای ظلم را - كه در تاريخ بشر، از زمانهای گذشته همواره وجود داشته و امروزهم با شدت وجود دارد - ويران كند و ستمگران را سر جای خود بنشاند؛ اين اولين درخواست منتظران مهدی موعود ازظهور آن بزرگوار است.

يا در زيارت آل ياسين وقتی خصوصيات آن بزرگوار را ذكر می كنيد، يكی از برجسته ترين آنها اين است كه «الّذی يملأ الارض عدلا و قسطا كما ملأت ظلما و جورا». انتظار، اين است كه او همۀ عالم - نه يك نقطه - را سرشار از عدالت كند و قسط را در همه جا مستقر نمايد. در رواياتی هم كه دربارۀ آن بزرگوار هست، همين معنا وجود دارد. بنابراين انتظار منتظران مهدی موعود، در درجۀ اول، انتظار استقرار عدالت است.

اولين درس

اولين درس عملی از اين موضوع اين است كه نابود كردن بنای ظلم در سطح جهان، نه فقط ممكن است، بلكه حتمی است. اين مطلب بسيار مهمی است كه نسلهای بشری امروز معتقد نباشند كه در مقابل ظلم جهانی، نمی شود كاری كرد. امروز وقتی ما با نخبگان سياسی دنيا از ظلمهای مراكز قدرت بين المللی و سيستم جهانی ِ ظلم - كه امروز به سركردگی استكبار در همۀ دنيا وجود دارد – صحبت می كنيم، می بينيم آنها می گويند بله، چيزی كه شما می گوييد، درست است؛ واقعاً دارند ظلم می كنند؛ اما كاری نمی شود كرد!

يعنی مجموعۀ بزرگی از نخبگان كه سررشتۀ كار در دنيا در دست آنهاست، اسير يأس و نااميدی اند و اين يأس و نااميدی را به ملتهای خود سرريز می كنند و آنها را از اين كه بتوان نقشۀ ظالمانه و شيطانی امروز دنيا را عوض كرد، مأيوس می كنند. بديهی است كه انسانهای مأيوس نمی توانند هيچ حركتی در راه اصلاح انجام بدهند. آن چيزی كه انسانها را وادار به كار و حركت می كند، نور و نيروی اميد است. اعتقاد به مهدی موعود، دلها را سرشار از نور اميد می كند. برای ما كه معتقد به آيندۀ حتمی ظهور مهدی موعود (عليه السلام) هستيم، اين يأسی كه گريبانگير بسياری از نخبگان دنياست ، بی معناست. ما می گوييم نخير، می شود نقشۀ سياسی دنيا را عوض كرد؛ می شود با ظلم و مراكز قدرت ظالمانه درگير شد و در آينده نه فقط اين معنا امكان پذير است، بلكه حتمی است. وقتی ملتی معتقد است نقشۀ ظالمانه و شيطانیِ امروز در كل عالم قابل تغيير است، آن ملت شجاعت پيدا می كند دست تقدير، تسلط بر ستمگران را برای هميشه به طور مسلّم ننوشته است.

براي نمايش عكس در اندازه واقعي روي آن كليك كنيد.

راه استقرار عدالت مهدوی

درس ديگری كه اعتقاد به مهدويت و جشن های نيمه شعبان بايد به ما بدهد، اين است: عدالتی كه ما در انتظار آن هستيم – عدالت حضرت مهدی (علی عليه السّلام) كه مربوط به سطح جهان است – با موعظه و نصيحت به دست نمی آيد؛ يعنی مهدی موعود ملتها نمی آيد ستمگران عالم را نصيحت كند كه ظلم و زياده طلبی و سلطه گری و استثمار نكند. با زبان نصيحت، عدالت در هيچ نقطۀ عالم مستقر نمی شود.

استقرار عدالت، چه در سطح جهان – آن طور كه آن وارث انبياء انجام خواهد داد – و چه در همۀ بخشهای دنيا، احتياج به اين دارد كه مردمان عادل و انسانهای صالح و عدالت طلب، قدرت را در دست داشته باشند و با زبان قدرت با زورگويان حرف بزنند. با كسانی كه سرمست قدرت ظالمانه هستند، نمی شود با زبان نصيحت حرف زد؛ با آنها بايد با زبان اقتدار صحبت كرد. آغاز دعوت پيغمبران الهی با زبان نصيحت است؛ اما بعد از آن كه توانستند طرفداران خود را گرد بياورند و تجهيز كنند، آنگاه با دشمنان توحيد و دشمنان بشريت، با زبان قدرت حرف می زدند.

ويرانی كاخ‌های ستم

امام زمان (ارواحنافداه) با اقتدار و قدرت و تكيه بر توانايی ای كه ايمان والای خود او و ايمان پيروان و دوستانش، او را مجهز به آن قدرت كرده است، می رود گريبان ستمگران عالم را می گيرد و كاخ‌های ستم را ويران می كند.

معنای انتظار

درس ديگر اعتقاد به مهدويت و جشنهای نيمۀ شعبان برای من و شما اين است كه هرچند اعتقاد به حضرت مهدی (ارواحنافداه) يك آرمان والاست و در آن هيچ شكی نيست؛اما نبايد مسئله را فقط به جنبۀ آرمانی آن ختم كرد- يعنی به عنوان يك آرزو در دل، يا حداكثر در زبان، يا به صورت جشن – نه، اين آرمانی است كه بايد به دنبال آن عمل بيايد. انتظاری كه از آن سخن گفته اند، فقط نشستن و اشك ريختن نيست؛ انتظار به معنای اين است كه ما بايد خود را برای سربازی امام زمان آماده كنيم.

سربازی امام زمان، كار آسانی نيست. سربازیِ منجی بزرگی كه می خواهد با تمام مراكز قدرت و فساد بين المللی مبارزه كند، احتياج به خودسازی و آگاهی و روشن بينی دارد. عده ای اين اعتقاد را وسيله ای برای تخدير خود يا ديگران قرار می دهند؛ اين غلط است. ما نبايد فكر كنيم كه چون امام زمان خواهد آمد و دنيا را پر از عدل و داد خواهد كرد، امروز وظيفه ای نداريم؛ نه، به عكس، ما امروز وظيفه داريم در آن جهت حركت كنيم تا برای ظهور آن بزرگوار آماده شويم. شنيده ايد، در گذشته كسانی كه منتظر بودند، سلاح خود را هميشه همراه داشتند؛ اين يك عمل نمادين است و معنايش اين است كه انسان از لحاظ علمی و فكری و عملی بايد خود را بسازد و در ميدانهای فعاليت و مبارزه، آماده به كار باشد.

پاسخ به جريان‌های انحرافی پيرامون مهدويت

اعتقاد به امام زمان، به معنای گوشه گيری نيست. جريانهای انحرافی قبل از انقلاب تبليغ می كردند، الان هم در گوشه و كنار تبليغ می كنند كه امام زمان می آيد و اوضاع را درست می كند؛ ما امروز ديگر چه كار كنيم! چه لزومی دارد ما حركتی بكنيم!

اين مثل آن است كه در شب تاريك، انسان چراغ روشن نكند؛ چون فردا بناست خورشيد عالمتاب بيايد و روز بشود و همۀ دنيا را روشن می كند. خورشيدِ فردا، ربطی به وضع كنونی من و شما ندارد. امروز اگر ما می بينيم در هر نقطۀ دنيا ظلم و بی عدالتی و تبعيض و زورگويی وجود دارد، اينها همان چيزهايی است كه امام زمان برای مبارزه با آنها می آيد. اگر ما سرباز امام زمانيم، بايد خود را برای مبارزه با اينها آماده كنيم.

بزرگ‌ترين وظيفه منتظران

بزرگترين وظيفۀ منتظران امام زمان اين است كه از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پيوندهای دينی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنين و همچنين برای پنجه درافكندن با زورگويان، خود را آماده كنند. كسانی كه در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شركت می كردند، منتظران حقيقی بودند.كسی كه وقتی كشور اسلامی مورد تهديد دشمن است، آمادۀ دفاع از ارزشها و ميهن اسلامی و پرچم برافراشتۀ اسلام است، او می تواند ادعا كند كه اگر امام زمان بيايد، پشت سر آن حضرت در ميدانهای خطر قدم خواهد گذاشت.

اما كسانی كه در مقابل خطر، انحراف و چرب و شيرين دنيا خود را می بازند و زانوانشان سست می شود؛ كسانی كه برای مطامع شخصی خود حاضر نيستند هيچ حركتی را كه مطامع آنها را به خطر می اندازد، انجام دهند؛ اينها چطور می توانند منتظر امام زمان به حساب بيايند؟ كسی كه در انتظار آن مصلح بزرگ است، بايد در خود زمينه های صلاح را آماده كند و كاری كند كه بتواند برای تحقق صلاح بايستد.

حكومت مردمی به تمام معنا

درس مهم ديگری كه وجود دارد، اين است كه حكومت آيندۀ حضرت مهدی موعود (ارواحنافداه) يك حكومت مردمیِ به تمام معناست. مردمی يعنی چه؟ يعنی متكی به ايمانها و اراده هاو بازوان مردم است. امام زمان، تنها دنيا را پر از عدل و داد نمی كند؛امام زمان از آحاد مؤمن مردم و با تكيه به آنهاست كه بنای عدل الهی را در سرتاسر عالم استقرار می بخشد و يك حكومت صددرصد مردمی تشكيل می دهد؛ اما اين حكومت مردمی با حكومتهای مدعی مردمی بودن و دمكراسی در دنيای امروز از زمين تا آسمان تفاوت دارد.

آنچه امروز در دنيا اسم دمكراسی و مردم سالاری را روی آن گذاشته اند، همان ديكتاتوريهای قديمی است كه لباس جديد بر تن كرده است؛ يعنی ديكتاتوری گروهها. اگر رقابت هم وجود دارد، رقابت بين گروههاست و مردم در اين ميان هيچكاره اند. يك گروه به قدرت دست پيدامی كنند و در سایۀ قدرت سياسی كه همه ی زمامهای امور را در كشور در اختيار او می گذارد و با سوءاستفاده از اين قدرت،ثروت و پول و سرمايه را به نفع خود گردآوری می كند و آنها را در راه به دست آوردن دوبارۀ قدرت مصرف می كند. دمكراسی های امروز دنيا بر پایۀ تبليغات دروغ و فريبنده و مسحور كردن چشمها و دلهاست. امروز در دنيا هرجا شعار دمكراسی می دهند، شما ببينيد برای تبليغات كانديداهای رياست جمهوری و يا نمايندگان مجلس چه كار می كنند. پول خرج می كنند. دمكراسی در پنجۀ اقتدار پول اسير است. مردم سالاری امام زمان – يعنی مردم سالاری دينی – با اين روش، بكلّی متفاوت است.

پرتو كوچكی از آن حقيقت درخشان

در نظام اسلامی كه مظهر كامل آن، حكومت حضرت بقيةالله (ارواحنافداه) است، فريب و حيله گری برای جلب آراء مردم ، خودش جرم است؛ استفاده ار قدرت برای به دست آوردن پول، يكی از بزرگترين جرائم است.

آنجا ياران حضرت مهدی موظفند در سطوح پايين زندگی كنند. نظام اسلامی ما پرتو كوچكی از آن حقيقت درخشان است. ما هرگز اين ادعا را نكرديم و نمی كنيم، اما بايد نشانه ای از او داشته باشيم.

(1381/7/30 - بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در ديدار با اقشار مختلف مردم به مناسبت نيمۀ شعبان در مصلای تهران)

نظرات شما عزیزان: