ندای وحی

قرار بازی کودکان، جلساتی هستند که بین والدین هماهنگ می شوند تا کودکان در منزل یکی از آنها جمع شوند و کنار هم بازی کنند و در حقیقت نحوه ارتباط با هم را مشق کنند. بواسطه مشغله های زندگی مدرن شاید والدین دیگر فرصتی برای اینچنین برنامه هایی ندارند. البته در فرهنگ ما نیز چنین چیزی وجود ندارد. این مطلب جهت فرهنگسازی چنین جلساتی نوشته شده است که بتوانیم از پتانسیل های اطرافمان هر چه بهتر برای تعالی و رشد مهارت های اجتماعی فرزندانمان بهره ببریم.

حتما تابحال، همبازی فرزندتان بوده اید. حتماً شما با هم سرزمین آبنبات ها را فتح کردید، در کنار هم مهمانی رفتید و کیک خورده اید و شاید هم عالی ترین برج های ماسه ای را در کنار سواحل کیش ساخته اید. اما اکنون با افزایش سن کودک پیش دبستانی تان و شروع به رفتن و حضور در مدرسه یا مهد کودک، دایره روابط اجتماعی وی گسترش یافته است و از اینجا به بعد است که قرارهای بازی برای او به بخش مهمی از زندگی وی تبدیل می شوند.

بازی کردن با دوستان در یک قرار بازی را نباید به چشم فقط یک تفریح دید، چرا که نتایج حاصل از آن بسیار مهم است. اولین دوستی ها و قرار بازی کودکان به فرزند شما مهارت های اجتماعی را آموزش می دهد؛ چیزهایی نظیر نحوه اشتراک گذاری ، مراعات نوبت و حتی یادگیری حل تعارض با دیگران.

برای به دست آوردن بیشترین استفاده از قرار بازی های کودک خود، در اینجا چند روش ارائه می گردد.

با دقت گوش کنید

وقتی فرزند شما از مدرسه یا مهدکودک به خانه می آید، آیا او بارها و بارها به یک نام مشابه اشاره می کند؟ از او بپرسید که آیا او دوست دارد دوستش برای بازی بیاید؟ یا بچه های دیگری هم در کلاس او هستند که دوست دارد با او بازی کند؟ همچنین می توانید از معلم بپرسید که آیا پسر یا دختر دیگری وجود دارد که فرزند شما به او نزدیک باشد؟.

قرار بازی کودکان کم تعداد بهتر است

هنگام میزبانی یک قرار بازی، فقط یک دوست را دعوت کنید. تعداد فرد (یک، سه و …) در این قرارها تقریباً همیشه معنی اش این است که فردی با ناراحتی از جمع خارج می شود. زمان دور هم بودن را کوتاه در نظر بگیرید؛ بین یک تا دو ساعت هم بیشتر از زمان مورد نیاز است.

محل شناخته شده

اگر این اولین قرار بازی فرزند شما است، آن را در خانه خود یا در محلی که فرزند شما قبلاً در آنجا بوده، این کار را انجام دهید.  اگر این قرار در خانه شخص دیگری برقرار است، در آنجا بمانید. حضور شما باعث می شود کودک شما احساس راحتی بیشتری کند، به خصوص در صورت بروز درگیری و یا اگر کودک تان بدون شما عصبی شود. به همین ترتیب، اگر قرار بازی کودکان در منزل شما برگزار می شود، والدین یا سرپرست فرزند دیگری را دعوت کنید تا بماند یا حداقل به او اطلاع دهید که از بودن او تا زمانیکه فرزندش در آنجا است، استقبال می کنید. (چه کسی می داند، شما ممکن است یک دوست جدید پیدا کنید!)

محدود کردن فضای بازی

فضای بازی بچه ها را مشخص و محدود کنید. البته آشپزخانه و دستشویی هم از فضاهایی است که آنها استفاده خواهند کرد. لذا از قبل آنها را بازدید و تمیز کنید. پیش از شروع بازی، به حالت تور گونه آنها را در خانه بچرخانید و به آنها بگویید که از کجا برای بازی می توانند استفاده نمایند.

برنامه ریزی از قبل

قبل از اینکه دوست فرزندتان برسد، در مورد کارهایی که دوست دارد با دوستش انجام دهد، با فرزند خود صحبت کنید. اگر تلویزیون و رایانه شامل محدودیت بوده و خاموش هستند، به او از قبل بگویید. اگر فکر می کنید اسباب بازی خاصی وجود دارد که ممکن است فرزند شما مایل به اشتراک گذاری آن نباشد ، آن را کنار بگذارید. از کودک خود بپرسید که برای میان وعده ای چه چیزی را دوست دارد که به دوستش بدهد.

حضور داشته باشید ، اما نامحسوس

پس از رسیدن مهمان فرزندتان، فقط آنها را به آن نگذارید. برخی از فعالیت و بازی ها را پیشنهاد کنید که یخ ابتدای ارتباط آنها شکسته شود تا همه چیز پیش برود. اگر اسباب بازی ها یا بازی هایی که می خواهند بازی کنند نیاز به راه اندازی و یا تنظیماتی دارد، به آنها کمک کنید. هنگامی که برنامه بازی آنها به خوبی پیش می رود، کمی رهایشان کنید اما برای حالتی که کسی از آنها کمک بخواهد، در دسترس باشید. اگر بچه ها با هم بازی نمی کنند، نگران نباشید. بازی موازی در این سن طبیعی است، یعنی جایی که بچه ها در کنار یکدیگر بدون تعامل با هم بازی می کنند.

درگیری؟ بگذارید آنها با هم کنار بیایند

اگر مشاجره ای در قرار بازی کودکان به وجود آمد، تنها در صورتی مداخله کنید که فیزیکی و جسمی شود. و گرنه از ورود به آن خودداری کنید. درگیری های کوچک به ندرت دوام دارد و احتمال اینکه بچه ها بتوانند به تنهایی از این تعارض خارج شوند، وجود دارد. اگر اختلاف نظر به درگیری فیزیکی تبدیل شد، وقت آن است که وارد شوید. توضیح دهید که این نوع رفتار قابل قبول نیست و به بچه ها کمک کنید تا سازش کنند. در صورت لزوم، ذهن آنها را به فعالیت دیگری و یا خوراکی میان وعده منحرف کنید.

اعلام زمان پایانی

حدود ۲۰ دقیقه قبل از پایان برنامه بازی، به بچه ها اطلاع دهید که به زودی زمان تمیز کردن فرا خواهد رسید. با گذشت ۱۰ دقیقه از زمان، روند کارهایی که مربوط به پایان یافتن برنامه است را شروع کنید. اگر صحبت های شما با اکراه روبرو هستند، به آنها چیزی بگویید که مشتاقانه منتظر برنامه بعدی بمانند – “به نظر می رسد که شما دو نفر از بازی تان لذت برده اید، شاید دفعه دیگر بتوانید نقش یک شاهزاده خانم را بازی کنید. ” اگر هنوز برای تمیز کردن همکاری نمی کنند، مسابقه تمیز کردن برگزار کنید. یعنی یک تایمر تنظیم کنید و ببینید چه کسی می تواند سریع تر اسباب بازی ها را جمع کند. لطفاً واقع بین باشید. کودکان پیش دبستانی مطمئناً می توانند به تمیز کردن کمک کنند، اما احتمالاً قادر نخواهند بود همه این کارها را انجام دهند.

منابع:

1. https://www.verywellfamily.com/how-to-plan-a-playdate-for-kids-2765057
2. https://www.liveabout.com/host-perfect-play-date-for-children-3129400

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: