ندای وحی

قرآنی ،اعتقادی،مذهبی ، تربیتی

اشعار شهیدان

اکبر احمدی
ندای وحی قرآنی ،اعتقادی،مذهبی ، تربیتی

اشعار شهیدان





اشعار شهیدان




چقدر از منش این شهدا دور شدیم

آنقدر خیره به دنیا شده و کور شدیم

معذرت از همه خوبان و همه همرزمان

ما برای شهدا وصله ی ناجور شدیم

شهدا در همه جا فاتح اصلی بودن

عجب اینجاست که ما این همه مغرور شدیم

شکر ، با سابقه ی دوستیِ با شهدا

ما عزیز دل مردم شده مشهور شدیم

و از آن برکت خون شهدامان حالا

ما مدیر کل و مسئول شده مسرور شدیم

و اگر حرفی خلاف شهدامان گفتیم

یحتمل مصلحتی بوده مجبور شدیم

پرکشیدن چه مستانه و رفتند و ما

در میان قفس نفس چه محصور شدیم

بیایید یک لحظه عاشق شویم
جدا از تمام سلایق شویم

نه مال و نه شهوت، نه جاه و مقام
بیا فارغ از این علایق شویم

چو صیاد شیرازی و کاظمی
پرنده، پرستو، شقایق شویم

بیایید.. چون رهبر و مقتدا
دمی رهسپار مناطق شویم

به فکه درآییم و فتح المبین
کمی آشنا با حقایق شویم

بیـاد شهیـدان گـردان عشـق
به مقتل پُر از اشک و هِق هِق شویم

بیفتیم.. بر خاکشان لحظه ای
در آن لحظه مست دقایق شویم

بیا با دو دست علمدار عشق
هم آوا و همسو موافق شویم

وهب وار دل را به دریا زنیم
به امواج مستی چو قایق شویم

صحیفه، مهاجر، مخاطب، قلم
بیایید زین لحظه عاشق شویم..


 

 


آن شب میان عاشقان شوری دگر بود
از اتفاقی تازه قلب شب خبر بود

مرغان عاشق زین قفس پرواز کردند
پرواز را تا بیکران آغاز کردند

از دخمه تاریک دنیا پر گرفتند
راه دیار دوست را از سر گرفتند

رفتند تا اوج فلک،تا چشمه نور
رفتند تا سینای عشق و وادی طور

رفتند آنجایی که کوی آشناییست
آنجا که ماوای شهیدان خداییست

جایی که جان آرام گیرد نزد جانان
آن جا که "عند ربهم" فرمود قرآن

این عاشقان را جز شهادت مرگ ننگ است
در کامشان بی دوست ماندن چون شرنگ است

چون عشق را جز عشق تفسیری دگر نیست
حلاج را جز دار تدبیری دگر نیست

این واژه در قاموس دل با خون قرین است
این داستان آغاز و پایانش همین است

تدبیر این یاران عاشق نیز خون است
زین حلقه هر کس بیم جان دارد برون است

پروای جان یعنی اسیر خویش بودن
یعنی اسیر نفس بد اندیش بودن

پروانگان را هیچ پروایی زجان نیست
سودای جانان چون بود،پروای جان نیست

پروانه کی پروایی از پر سوختن داشت
گویی که از اول سر افروختن داشت

این جمع مشتاقی که بیم سر ندارند
جز وصل یار اندیشه ای دیگر ندارند

در عشق بازی رشک مجنونند اینان
آلاله های غرق در خونند اینان

این پاکبازان را چه باک از جان سپردن
رندان بیدل را چه باک از زخم خوردن

با این سبک بالان بی پروا و بی باک
با کاروان لاله های سینه صد چاک

با این سبک روحان از خود وا رهیده
وارسته ای می رفت از دنیا بریده

وارسته ای،دلداده ای،جان بی شکیبی
درد آشنایی،با تن آسایی غریبی

این عاشق از خویش رسته جعفرم بود
این سینه و بازو شکسته جعفرم بود

این زخم کین بر سینه جعفر بود ،جعفر
این عارف بی کینه جعفر بود جعفر

او سینه اش سینای موسای طلب بود
هر دم دلش بهر طلب در تاب و تب بود

شوق شهادت در نگاهش موج می زد
مرغ مهاجر بود و دل بر اوج می زد

می رفت و بر دل داشت شوق بی قراری
آموخت یاران را طریق سربداری



 

 

 

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسب‌ها: ويژه نامه گراميداشت هفته دفاع مقدس

تاريخ : پنج شنبه 2 / 7 / 1400 | 6:0 | نویسنده : اکبر احمدی |
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.